Πρωτοχρονιάτικο... (Κώστας Βάρναλης)...

Σαράντα σβέρκοι βωδινοί με λαδωμένες μπούκλες
σκεμπέδες, σταβροθόλωτοι και βρώμιες ποδαρούκλες
ξετσίπωτοι, ακαμάτηδες, τσιμπούρια και κορέοι
ντυμένοι στα μαλάματα κ’ επίσημοι κι ωραίοι.

Σαράντα λύκοι με προβιά (γι’ αφτούς βαρά η καμπάνα)
καθένας γουρουνόπουλο, καθένας νταμιτζάνα !
Κι απέ ρεβάμενοι βαθιά ξαπλώσανε στο τζάκι,
κι αβάσταγες ενιώσανε φαγούρες στο μπατζάκι.

Όξ’ ο κοσμάκης φώναζε: «Πεινάμε τέτιες μέρες»
γερόντοι και γερόντισσες, παιδάκια και μητέρες
κ’ οι των επίγειων αγαθών σφιχτοί νοικοκυρέοι
άνοιξαν τα παράθυρα και κράξαν: «Είστε αθέοι».

* Το ποίημα "Πρωτοχρονιάτικο" του Κώστα Βάρναλη, είναι από την ποιητική συλλογή «Ποιήματα», η οποία περιλαμβάνεται στον ποιητικό τόμο «Ποιητικά», μαζί με "Το φως 
που καίει" και τους "Σκλάβους Πολιορκημένους"

Εικόνες που δεν χρειάζονται σχόλιο...

Χελώνα Matamata...

Για τους ντόπιους Νοτιαμερικανούς, «mata mata» σημαίνει «σκοτώνω». Η βάρους 
12 περίπου κιλών χελώνα matamata που τρέφεται με ψάρια, δεν κολυμπάει γρήγορα 
γι' αυτό και παγιδεύει το θήραμά της, μιμούμενη πέτρες, φύλλα ή το εξόγκωμα ενός 
νεκρού ζώου. Η αλήθεια είναι ότι θα την έλεγε κανείς κακάσχημη  όμως όχι και τόσο 
αθώα. Την ώρα που οι περισσότερες χελώνες μοιάζουν ακίνδυνες και αβλαβείς, 
η συγκεκριμένη αποτελεί ηχηρή εξαίρεση.

Η προϊστορική χελώνα του Αμαζονίου της Νότιας Αμερικής διαθέτει έναν εκπληκτικό 
λαιμό σαν φίδι, που της επιτρέπει να εκτείνεται για να συλλαμβάνει τη λεία της. 
Από τα σουβλερά της δόντια δεν γλιτώνουν ασπόνδυλα, ψάρια, ερπετά ακόμα και που-
λιά του νερού. Ζώντας μάλιστα δίπλα στα πιράνχας, η matamata έχει ονομαστεί από 
τους βιολόγους ως η πιο αλλόκοτη χελώνα του κόσμου.

Πηγή : newsbeast.gr

Με τους διάττοντες Τεταρτίδες αρχίζει το 2018...

Όπως κάθε χρονιά, το νέο αστρονομικό έτος ξεκινά με μια βροχή διαττόντων αστέρων, 
τις Τεταρτίδες (Quadrantids), που διαρκούν από τις 22 Δεκέμβρη έως τις 17 Γενάρη και φέτος θα κορυφωθούν νωρίς το βράδυ της Τετάρτης 3 Ιανουαρίου  έως τα χαράματα 
της Πέμπτης. Όμως η πανσέληνος -και μάλιστα υπέρ-Σελήνη- που θα έχει προηγηθεί, 
θα «σβήσει» με τη λάμψη της τα περισσότερα μετέωρα από τον νυχτερινό ουρανό.

Οι Τεταρτίδες είναι καλύτερα ορατές στα πιο βόρεια γεωγραφικά πλάτη, ιδίως σε κατεύθυνση βορειανατολική στον ουρανό. Εμφανίζουν στο αποκορύφωμά τους έως 
40 μετέωρα την ώρα, που εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με ταχύτητα άνω 
των 40 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο, ενώ έχουν αναφερθεί έως και 120 μετέωρα 
κάποιες χρονιές. Λόγω της υπέρ-Σελήνης στις αρχές Ιανουαρίου, τα ορατά μετέωρα αναμένεται να μην ξεπεράσουν τα δέκα έως 25 ανά ώρα και αυτό μόνο σε περιοχές 
με σκοτεινό ουρανό χωρίς αστική φωτορύπανση.

Είναι μια βροχή διαττόντων λιγότερο γνωστή από άλλες όπως των Λεοντιδών, των Ωριωνιδών και των Διδυμίδων, καθώς τα μετέωρά της είναι πιο αχνά, αλλά συχνά 
φωτίζουν τον ουρανό με ασυνήθιστα γιγάντιες «ουρές».

Η συγκεκριμένη βροχή από «πεφταστέρια» έχει πάρει το όνομά της από έναν αχνό αστερισμό (Quadrans Muralis ή Επιτοίχιος Τετράς – ήταν ένα αρχαίο αστρονομικό 
εργαλείο πριν την εφεύρεση του τηλεσκοπίου), τον οποίο είχε ανακαλύψει ο Γάλλος αστρονόμος Ζερόμ Λαλάντ το 1795, αλλά δεν υπάρχει πια.

Σήμερα η πηγή προέλευσης των μετεώρων φαίνεται να είναι ο αστερισμός του Βοώτη, 
στον οποίο η Επιτοίχιος Τετράς ενσωματώθηκε το 1922, όταν η Διεθνής Αστρονομική Ένωση προσδιόρισε τους 88 αστερισμούς που υπάρχουν σήμερα.

Οι αστρονόμοι δεν είναι ακόμη σίγουροι ποιός ήταν ο διερχόμενος κομήτης, ο οποίος 
άφησε πίσω του την ουρά σκόνης και σωματιδίων, που μετατρέπονται σε μετέωρα κάθε φορά που η Γη διασταυρώνεται με την τροχιά τους. Είναι πιθανό να πρόκειται για τον αστεροειδή «2003 ΕΗ1» διαμέτρου περίπου δύο χιλιομέτρων, που αποτελεί απομεινάρι ενός πρώην κομήτη, του C/1490 Y1. Ο αστεροειδής επίσημα ανακαλύφθηκε το 2003, 
αλλά τον μητρικό κομήτη είχαν παρατηρήσει πρώτοι οι Κινέζοι, Ιάπωνες και Κορεάτες αστρονόμοι ήδη από τον 15ο αιώνα.

Οι πρώτες παρατηρήσεις των διαττόντων Τεταρτιδών στην Ευρώπη έγιναν από το Αστε-ροσκοπείο των Βρυξελλών το 1825.

Πηγές πληροφοριών : amna.gr - physicsgg.me

Δικό μας κλάμα...

Πονέσαμε πολύ... κι ας μη φαινόταν...
Κλάψαμε πολύ... κι ας μην το δείχναμε...
Τσαλακωμένος πόνος... που αλλοίωνε το πρόσωπο....
Το κλάμα της καρδιάς μας... το έπαιρναν τα χρόνια...
Δικό μας κλάμα... βουβό κι ανυπεράσπιστο...
Ριζωμένο όμως βαθιά... μέσα στα αρχεία του νου...
Στέκει εκεί και ρωτάει... ψάχνει απάντηση στα γιατί...
Σε όλα αυτά τα αναπάντητα γιατί της ζωής μας...

Κοσμάς Λεοντιάδης

Η Γη και η Σελήνη, όπως φαίνονται από τον πλανήτη Ερμή...

Στις 6 Μάη 2010, το διαστημικό σκάφος Messenger της NASA, το οποίο βρισκόταν 
σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη Ερμή, φωτογράφισε το ζεύγος Γης - Σελήνης, από απόσταση 183 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη.

Το νεφέλωμα ανάκλασης Μεσιέ 78 (Μ78) (NGC 2068), είναι το λαμπρότερο νεφέλωμα ανάκλασης στον ουρανό, με φαινόμενο μέγεθος 8,3. Το συναντάμε σε απόσταση 1600 ετών φωτός από το Ηλιακό μας σύστημα, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Ωρίωνα...

Ο δράκος του Κομόντο...

Ο δράκος του Κομόντο είναι η μεγαλύτερη ζωντανή σαύρα του κόσμου. Το μήκος της 
μπορεί να φτάσει τα 3 μέτρα. Είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος, καθώς είναι γνωστό ότι επιτίθεται και καταβροχθίζει κυριολεκτικά οποιοδήποτε έμβιο ον, ακόμα και ανθρώ-
πους. Απαντάνται στα νησιά Κομόντο, Ρίνκα, Φλόρες, Γκίλι Μοτάνγκ και Γκίλι Ντασάμι. 
Οι μεγαλύτεροι πληθυσμοί ζουν στα νησιά Κομόντο, και από εκεί πήρε και το όνομα του. 

Πρόκειται για ένα τρομακτικό ερπετό που εκτός από το τεράστιο μήκος του που σε καθηλώνει, έχει μια σειρά από 60 μικρά και αιχμηρά δόντια, σχεδιασμένα για να τεμα-
χίζουν και να σκίζουν σάρκα. Οι δράκοι Κομόντο καταβροχθίζουν οποιοδήποτε είδος κρέατος μπορούν να βρουν, ακόμα και αν αυτό είναι ένας νεαρός κομόντο ή… ένας άνθρωπος. Κυνηγούν ή στήνουν ενέδρα σε όλα τα ζώα τους οικοσυστήματός τους, και θεωρούνται κορυφαία αρπακτικά, όπως ακριβώς οι τυρανόσαυροι, πριν από εκατομ-
μύρια χρόνια.

Αυτό που τους κάνει ιδιαίτερους είναι το… σάλιο τους. Οι Κομόντο έχουν θανατηφόρο 
σάλιο που περιέχει περισσότερα από 50 διαφορετικά είδη βακτηριδίων. Επτά από αυτά είναι θανατηφόρα. Ο Δράκος δεν μπορεί να τρέξει γρήγορα. Αυτό που κάνει είναι να 
φτύνει το δηλητηριώδες σάλιο του σε μια απόσταση 10 μέτρων προς την πιθανή λεία. 
Όταν το ζώο- θήραμα περπατήσει πάνω από το σάλιο, θα μολυνθεί και θα αρχίσει να αποσυντίθεται μέχρι που θα υποκύψει σε εκτεταμένες μολύνσεις. Ο δράκος απλά περι-
μένει το θάνατο της λείας του αντί να σπαταλά ενέργεια κυνηγώντας την.

Σαν σήμερα... 29 Δεκέμβρη 1890, ο αμερικανικός στρατός ανοίγει αναίτια πυρ κατά καταυλισμού των ινδιάνων Λακότα στο Γούντεν Νι Κρικ, δολοφονώντας σχεδόν 300 άνδρες, γυναίκες και παιδιά («Σφαγή του Γούντεν Νι»)...

29 Δεκέμβρη 1965... Το αποκορύφωμα της μεγάλης σφαγής των κομμουνιστών της Ινδονησίας... Πάνω από ένα εκατομμύριο οι νεκροί!

Δεν ξεχνάμε ποτέ, τους ήρωες της παγκόσμιας εργατικής τάξης… 
Τους τιμάμε… διδασκόμαστε από τη θυσία τους… 

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδονησίας, που έως τότε ήταν το τρίτο μεγαλύτερο στον κόσ-
μο με 3,5 εκατομμύρια μέλη και 17.000.000 οργανωμένους οπαδούς, είχε μεγάλη επιρ-
ροή στο λαό. Χάρη στον πρωταγωνιστικό του ρόλο στον αντιαποικιακό αγώνα, την εκλο-γική του δύναμη και την ισχυρή του οργάνωση, παίζει σημαντικό ρόλο στη δημόσια ζωή 
και ασκεί επιρροή στην πολιτική του νόμιμου προέδρου Σουκάρνο. 
Υπό την καθοδήγηση, λοιπόν των Άγγλων και των Αμερικανών ανατρέπεται ο πρόεδρος Σουκάρνο και εγκαθίσταται στην εξουσία το ανδρείκελο Σουχάρτο. Τότε θα ξεκινήσει μια απερίγραπτη σφαγή των κομμουνιστών που θα κρατήσει μήνες. 
Το αποκορύφωμα αυτού του μακελειού ήταν στις 29 Δεκέμβρη 1965.
Τα μέλη του ΚΚΙ και της νεολαίας του, «Πεμούντα Ρακτζάν», συλλαμβάνονται κατά χιλιά-δες από το στρατό και οδηγούνται στις φυλακές. Σε όλη την Ινδονησία κομμουνιστές εκτε- λούνται εν ψυχρώ από στρατιώτες ή λιντσάρονται από φανατικούς μουσουλμάνους, σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις βασανίζονται ή καίγονται ζωντανοί μέσα στις λέσχες τους. 
Μόλις μία ημέρα μετά το πραξικόπημα είχαν εκτελεστεί 87.000 κομμουνιστές. 
Ο τελικός απολογισμός του πογκρόμ τους επόμενους μήνες, είναι εφιαλτικός : 
Πάνω από ένα εκατομμύριο νεκροί!

Κοσμάς Λεοντιάδης

Ετοιμοθάνατο άστρο "συνελήφθη" από το Hubble να εκτοξεύει πύρινες σφαίρες...

Ένα τελείως ασυνήθιστο φαινόμενο είδε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble : Τεράστιες καυτές μπάλες αερίων να εκτοξεύονται από ένα άστρο που πεθαίνει. Κάθε σφαίρα πλάσματος είναι διπλάσια σε μέγεθος σε σχέση με τον πλανήτη Άρη και κινείται στο Διάστημα με ταχύτητα 800.000 χιλιομέτρων την ώρα.
Τα αστρικά πυρά εκτοξεύονται κάθε 8,5 χρόνια εδώ και τουλάχιστον 400 χρόνια, σύμ-
φωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων της NASA. Οι «μπάλες» αποτελούν ένα αίνιγ-
μα, επειδή οι αστρονόμοι δεν μπορούν να φανταστούν με ποιο τρόπο το άστρο V Hydrae, ένας ετοιμοθάνατος ερυθρός γίγαντας σε απόσταση 1.200 ετών φωτός από τη Γη, μπο-
ρεί να εκτινάξει τέτοιο υλικό και με τέτοια μορφή.

Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι οι «μπάλες» εκτοξεύονται από κάποιο άλλο «κανόνι», 
ένα δεύτερο άστρο-συνοδό, που ακόμη δεν έχει εντοπισθεί και το οποίο κάθε 8,5 χρό-
νια πλησιάζει τo V Hydrae, «κλέβοντας» ένα μέρος της ατμόσφαιρας του τελευταίου 
και μετά «πυροβολώντας» το σαν μπάλα στο διάστημα. Κάθε σφαίρα πλάσματος έχει θερμοκρασία τουλάχιστον 9.500 βαθμών Κελσίου, σχεδόν διπλάσια από εκείνη στην επιφάνεια του Ήλιου. Όσο απομακρύνεται από το άστρο, κάθε καυτή σφαίρα κρυώ-
νει σταδιακά και γίνεται αόρατη στο φάσμα του ορατού φωτός.

Πηγές πληροφοριών : physics4u.gr - ΑΠΕ

Σαν σήμερα... 28 Δεκέμβρη 1937, πεθαίνει ο σημαντικός Γάλλος συνθέτης Ζοζέφ Μωρίς Ραβέλ (Joseph Maurice Ravel) (1875 - 1937)...

Η πρώτη προβολή κινηματογραφικής ταινίας...

Οι αδελφοί Λυμιέρ (Λουί Ζαν και Ωγκύστ Μαρί Λουί Νικολά), ήταν Γάλλοι κινηματογρα-φιστές και εφευρέτες, δημιουργοί του κινηματογράφου, μίας μηχανής λήψης, εκτύπωσης και προβολής του φιλμ.
Στις 28 Δεκεμβρίου του 1895, πραγματοποίησαν την πρώτη δημόσια προβολή ταινίας, διάρκειας ενός λεπτού.

Πέθανε ένας από τους τελευταίους τέσσερις λευκούς ρινόκερους του Βορρά...

Ένας από τους τέσσερις τελευταίους εν ζωή λευκούς ρινόκερους του Βορρά, ένα υποείδος που απειλείται με εξαφάνιση, πέθανε στο ζωολογικό κήπο του Σαν Ντιέγκο, στις νοτιοδυ-τικές ΗΠΑ, ανακοίνωσε το ζωολογικό πάρκο.
Η Νόλα, θηλυκός ρινόκερος 41 ετών, χρειάστηκε να υποβληθεί σε ευθανασία, ανέφερε 
ο ζωολογικός κήπος της Καλιφόρνιας σε ανακοίνωσή του.
Ήταν ένα από τα τέσσερα τελευταία ζώα του υποείδους, το οποίο έχει ήδη εξαφανιστεί 
στη φύση αφού κανένα δεν ζει πλέον ελεύθερο εξαιτίας της λαθροθηρίας. Ζούσε στον ζωολογικό κήπο από το 1989 και χρειάστηκε να εγχειρηθεί εξαιτίας επιπλοκών λοίμωξης στις 13 Νοεμβρίου, αλλά από τότε σταμάτησε να σιτίζεται.
Τα τελευταία τρία ζώα αυτού του υποείδους, δύο θηλυκά και ένα αρσενικό, εξακολουθούν 
να ζουν σε κέντρο στην Κένυα, αλλά είναι πλέον υπέργηρα. Το τελευταίο αρσενικό που θα μπορούσε να αναπαραχθεί πέθανε το 2014.
Ο λευκός Ρινόκερος του Βορρά (Ceratotherium simum cottoni) είναι ένα από τα 
δύο υποείδη του λευκού ρινόκερου μαζί με αυτόν του Νότου (Ceratotherium simum simum). Κατάγεται από την ανατολική και την κεντρική Αφρική και έχει αποδεκατισθεί εξαιτίας της λαθροθηρίας.

Πηγές πληροφοριών : National Geographic - msn.com

Τέσσερις δημοφιλείς μύθοι για τις μαύρες τρύπες...

Εκτός από τα επιστημονικά άρθρα και πειράματα, οι μαύρες τρύπες έχουν γίνει 
συχνά πρωταγωνιστές σε βιβλία και ταινίες επιστημονικής φαντασίας, αναλαμ-
βάνοντας συνήθως τον ρόλο είτε της πύλης σε άλλους “κόσμους”, είτε του κοσ-
μικού “τέρατος” που εξαφανίζει ό,τι  βρεθεί στη “γειτονιά” του.
Επομένως, ακόμη κι όποιος δεν έχει καμία επαφή με τη φυσική και την αστρο-
νομία, γνωρίζει πως πρόκειται για ουράνια σώματα που έχουν τεράστια συγκέν-
τρωση μάζας , ώστε από το βαρυτικό τους πεδίο να μην μπορεί να “δραπετεύσει” 
τίποτε, ακόμη κι αν κινείται με την ταχύτητα του φωτός.
Η παρενέργεια, όμως, είναι πως οι μαύρες τρύπες έχουν πέσει… θύματα της δη-
μοφιλίας τους, με συνέπεια να έχουν διαδοθεί αρκετοί μύθοι για τις ιδιότητές 
τους, από έργα που έγειραν την πλάστιγγα περισσότερο στη “φαντασία” και λι-
γότερο στο “επιστημονική”.

1ος Μύθος : Ο Ήλιος μας θα γίνει μαύρη τρύπα όταν “πεθάνει”

Η μάζα του Ήλιου είναι αρκετά μικρή για να εξελιχθεί σε μαύρη τρύπα. Αντίθετα, 
σε περίπου 6 δισεκατομμύρια χρόνια από σήμερα, θα μετατραπεί σε έναν τεράστιο 
κόκκινο γίγαντα, με διάμετρο που ενδεχομένως θα είναι μεγαλύτερη από την ακτί-
να της τροχιάς της Γης. Στη συνέχεια, θα χάσει τα εξωτερικά στρώματα αερίων
που θα τον περιβάλλουν και θα “μεταμορφωθεί” σε λευκό νάνο.

2ος Μύθος : Οι μαύρες τρύπες λειτουργούν σαν χωροχρονικές σήραγγες

Αν και δεν μπορεί να αποκλεισθεί από μαθηματικής άποψης, αυτό το ενδεχόμενο 
είναι αρκετά προβληματικό. Είναι αλήθεια πως υπάρχουν όντως λύσεις των εξισώ-
σεων της Γενικής Σχετικότητας, οι οποίες υποδεικνύουν ότι μια τέτοια κοσμική δο-
μή θα μπορούσε να συνδέει δύο απομακρυσμένα σημεία στο σύμπαν ή δύο διαφο-
ρετικές χρονικές στιγμές.
Ωστόσο, οι λύσεις αυτές παύουν να ισχύουν αν η μαύρη τρύπα περιστρέφεται ή δια-ταραχθεί, για παράδειγμα όταν απορροφήσει κάποιο αντικείμενο. Ακόμη χειρότερα, 
είναι απίθανο να καταφέρουμε ποτέ να ελέγξουμε στην πράξη κατά πόσο λειτουργεί 
όντως σαν χωροχρονική σήραγγα.
Ο λόγος είναι πως οι επιστήμονες δεν μπορούν να κρατήσουν επικοινωνία με όποιο αντικείμενο βρεθεί μέσα σε μία μαύρη τρύπα. Κι αυτό γιατί τα σήματά του δεν είναι δυνατόν να “δραπετεύσουν” από το πανίσχυρο βαρυτικό πεδίο, ακόμη κι αν κινούν-
ται με την ταχύτητα του φωτός.

3ος Μύθος : Η ύπαρξή τους δεν έχει επιβεβαιωθεί με παρατηρήσεις

Παρόλο που δεν εκπέμπουν φως, και επομένως δεν μπορούν να εντοπισθούν άμεσα, 
οι αστρονόμοι έχουν ανιχνεύσει μαύρες τρύπες παρατηρώντας φαινόμενα που αυτές προκαλούν στη “γειτονιά” τους. Μάλιστα, μελετώντας με σύγχρονα τηλεσκόπια πώς επηρεάζονται οι τροχιές των πλησιέστερων αστέρων, οι επιστήμονες μπορούν να υπολογίσουν τη μάζα μιας μαύρης τρύπας.
Με αυτό τον τρόπο, έχει βρεθεί για παράδειγμα ότι στο κέντρο του γαλαξία μας βρί-
σκεται ένα ουράνιο σώμα, το οποίο και έχει 4 εκατομμύρια φορές περίπου μεγαλύ-
τερη μάζα από τον Ήλιο, καταλαμβάνοντας όμως πολύ μικρό χώρο. Αυτό σημαίνει 
πως έχει τεράστια συγκέντρωση και, με δεδομένο ότι δεν εκπέμπει καθόλου φως, 
η μόνη εύλογη ερμηνεία είναι πως πρόκειται για μαύρη τρύπα. Οι αστρονόμοι την 
έχουν ονομάσει Τοξότης Α*.

4ος Μύθος : Θα “καταβροχθίσουν” τελικά όλη την ύλη του Σύμπαντος

Όχι γιατί όλες οι μαύρες τρύπες θα “πεθάνουν” τελικά, παρόλο που ο χρόνος “ζωής” 
τους είναι μεγάλος. Πιο συγκεκριμένα, στο μακρινό μέλλον του σύμπαντος, οι μαύρες τρύπες θα επιβιώσουν ακόμη κι αφότου σταματήσουν να δημιουργούνται καινούριοι αστέρες, απορροφώντας ύλη και ενέργεια που θα βρεθεί στην εμβέλειά τους. 
Ωστόσο, ούτε και αυτές είναι αιώνιες.
Ο λόγος είναι πως εκπέμπουν ακτινοβολία, η οποία ονομάζεται ακτινοβολία Χόκινγκ 
από το όνομα του γνωστού Βρετανού φυσικού που ανακάλυψε τη διαδικασία. 
Αυτό σημαίνει πως συρρικνώνονται αργά αλλά σταθερά, με συνέπεια σε τρισεκατομ-
μύρια τρισεκατομμυριών χρόνια από σήμερα να έχουν “εξατμισθεί” όλες. 
Τότε, το Σύμπαν θα είναι ένας τεράστιος κενός χώρος, με μόνους “κατοίκους” του στοιχειώδη σωματίδια τα οποία θα κινούνται τυχαία.

*Άρθρο του Κώστα Δεληγιάννη το οποίο δημοσιεύθηκε πριν από περίπου ένα χρόνο 
στην naftemporiki.gr

Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια... Η ιδεολογική φορεσιά των υποταγμένων και μόνιμα σκυμμένων "νοικοκυραίων"...

Βάσω Κατράκη...

Σαν σήμερα... 26 Δεκέμβρη 1991, η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο υποστέλλεται από το Κρεμλίνο...

Πολλοί ήταν αυτοί που πανηγύρισαν, πολλοί αυτοί που έσκυψαν το κεφάλι, πολλοί 
και οι ευκαιριακοί "επαναστάτες" που τάχα απογοητεύτηκαν και άλλαξαν ρότα... 
Πολλοί όμως και αυτοί που διάβασαν σωστά την ιστορία και την εξέλιξή της...
Για όσους λοιπόν δεν το έχουν αντιληφθεί, αλλά και γι αυτούς που συνειδητά κάνουν 
πως δεν το έχουν... Ένα μόνο θα τους πω...
Να ξέρουν πως η εποχή που ζούμε, είναι χρονική εποχή μετάβασης...
Μετάβαση από τον σκυμμένο... στον όρθιο άνθρωπο...
Μετάβαση από την εποχή του καπιταλισμού και της βαρβαρότητας, στην εποχή του σοσιαλισμού... στην εποχή των Ανθρώπων...
Στην εποχή, που η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο θα κυματίζει και πάλι στα 
κτίρια της μόρφωσης, στα εργοστάσια της ζωής και στις λεωφόρους της ειρήνης... 
Θα είναι εκεί... για να θυμίζει το αίμα των δούλων, των πληβείων και των προλετά-
ριων, που δεν πήγε χαμένο, αλλά έγινε ο σπόρος της νέας ζωής...

Κοσμάς Λεοντιάδης

Δημήτρης Γληνός...

Σαν σήμερα... 26 Δεκέμβρη 1943, φεύγει από τη ζωή, ένας ξεχωριστός άνθρωπος... 
ο κομμουνιστής δάσκαλος, ο παιδαγωγός, ο διανοητής επαναστάτης... Δημήτρης 
Γληνός. Ο άνθρωπος που αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του για την πραγμάτωση των μεγαλύτερων ιδανικών που γεννήθηκαν στη Γη και με το έργο του σημάδεψε την 
Ελληνική κοινωνία. Πέρασε μέσα από διωγμούς, φυλακές και εξορίες, αλλά στάθη-
κε πιστός στην ιδεολογία του μέχρι το τέλος...
Στο τέλος της ζωής του συνόψισε τις απόψεις του, με τα παρακάτω : 
«ο μόνος τρόπος για να ζήσει και να πεθάνει κανείς σαν άνθρωπος είναι 
να ζήσει και να πεθάνει για ένα ιδανικό»

Στεκόμαστε ευλαβικά και ταπεινά μπροστά του...

Περί Αλέξανδρου, του "Μεγάλου"...

Ο Μ. Αλέξανδρος διέλυσε την αυτοκρατορία του Κύρου, αλλά συγχρόνως αφάνισε και τις ελληνικές πόλεις-κράτη. Λεηλάτησε τους θησαυρούς της Ασίας και τυράννησε τους λαούς περισσότερο από τη δυναστεία των Αχαιμενιδών. Αυτός άλλωστε ήταν ο πρωταρχικός σκοπός της εκστρατείας. Η λαφυραγωγία. Απαραίτητη για την ισχύ και τον τρυφηλό βίο 
του βασιλικού οίκου και τον πλουτισμό των ευνοουμένων του. 

Ο αλληλοσπαραγμός και η δυσώδης συμπεριφορά των διαδόχων του Αλέξανδρου θα ολοκληρώσουν την παρακμή των ελληνικών πόλεων ̶ κρατών, που είχε αρχίσει από την εποχή του Φιλίππου, και θα τις καταστήσουν ευάλωτη λεία για τους ρωμαίους. 
Τη δεσποτική πολιτική του Αλέξανδρου απέναντι στους έλληνες θα μιμηθούν, τρεις πε-
ρίπου αιώνες αργότερα, οι ρωμαίοι αυτοκράτορες. 

Οι ρωμαίοι φρόντισαν να εντάξουν τον Αλέξανδρο στην πολιτικοστρατιωτική ιδεολογία 
και πρακτική τους και ανέλαβαν να συνεχίσουν το «έργο» του, την ιμπεριαλιστική εξόρ-
μηση για την κατάκτηση της Ανατολής με υποδουλώση λαών, σφαγές και εξανδραποδισ-μούς. Ύπατοι  και αυτοκράτορες θαυμάζουν μέχρι λατρείας τον Αλέξανδρο και ακολου-
θούν τα βήματα και το παράδειγμά του. Ήταν πρότυπο κατακτητή και υπερκυρίαρχου. 

Η θεοποίηση, που επέβαλε ο Αλέξανδρος για τον εαυτό του και η λατρεία των ηγεμόνων, που καθιέρωσαν οι διάδοχοι και επίγονοι, δημιούργησαν το «δόγμα» και τη θεωρία, η οποία, διαμέσου της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, του Βυζαντίου και του δυτικού μεσαίωνα, επιβιώνει ως την εποχή μας. Έγινε μιμητικό πρότυπο και κρατικός θεσμός όχι μόνο για 
τους ρωμαίους αυτοκάτορες, αλλά και για τους μονάρχες της χριστιανικής εποχής. 
Οι ηγεμόνες είναι κυρίαρχοι θείω και φυσικώ δικαίω. 

Η θρησκεία συμβάλλει έτσι στον εξωραϊσμό της τυραννίας. Βασιλείς με θεϊκή αποστολή, όπως οι Stuarts της Αγγλίας, βασιλείς «ελέω Θεού», όπως στην Ελλάδα. 

*Απόσπασμα άρθρου από το Διαδικτυακό περιοδικό "Ελεύθερη Έρευνα"

Μην αφήσεις να χαθεί το φως... η ελπίδα...

Τσάρλι Τσάπλιν (Charles Spencer "Charlie" Chaplin)...

Σαν σήμερα... στις 25 Δεκέμβρη 1977, έφυγε από τη ζωή, ο Τσάρλι Τσάπλιν, Άγγλος ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, που μεγαλούργησε στις πρώτες δεκαετίες
του 20ου αιώνα... 
Υπήρξε χρονικά, η πρώτη παγκόσμια αναγνωρίσιμη φιγούρα της κινηματογραφικής 
τέχνης, κυρίως μέσω του χαρακτήρα του «Σαρλό», ο οποίος εκτός από το άφθονο γέ-
λιο, μας χάρισε ανθρωπιά, ευαισθησία και μεγάλη τρυφερότητα... 
Σε ευχαριστούμε "Σαρλό"...

Τα βαθύτερα σημεία των ωκεανών της Γης…

Το πιο βαθύ σημείο των ωκεανών της Γης, βρίσκεται στην «Τάφρο των Μαριανών», 
στο δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό και είναι το λεγόμενο «Challenger Deep». 
Φτάνει τα 11.035 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και είναι το σημείο 
όπου οι δύο μεγάλες τεκτονικές πλάκες του Ειρηνικού συναντώνται.
Η τάφρος πήρε το όνομα της από τα Νησιά των Μαριανών, τα οποία βρίσκονται 
στην περιοχή και απλώνεται στα 2.550 χιλιόμετρα, ενώ έχει πλάτος 69 χιλιόμετρα.

Οι τρεις βαθύτερες τάφροι της Γης είναι :
1. Η τάφρος των Μαριανών (Ειρηνικός Ωκεανός) (11.035 μ.)
2. Η τάφρος της Τόνγκα (Ειρηνικός Ωκεανός) (10.882 μ.)
3. Η τάφρος των Kuril Islands (Ειρηνικός Ωκεανός) (10.542 μ.)

Αντίστοιχα… το μεγαλύτερο βάθος της Μεσογείου (5.121 μ.), γνωστό και ως «Φρέαρ 
των Οινουσσών», βρίσκεται στο Ιόνιο πέλαγος, στην Ελλάδα, νοτιοδυτικά των βρα-χονησίδων «Δύο Αδέλφια», ανοιχτά της Πύλου, 62 μίλια νοτιοδυτικά του ακρωτηρίου Ταίναρου. Σε αυτό το σημείο έχει γίνει το πείραμα Νέστωρ, ένα από τα τέσσερα μεγα-
λύτερα πειράματα ανίχνευσης νετρίνων στη Γη.

Για τις μαύρες τρύπες...

Οι μαύρες τρύπες είναι τοποθεσίες στο Σύμπαν όπου η συνηθισμένη βαρύτητα έχει γίνει τόσο μεγάλη που συντρίβει όλες τις άλλες δυνάμεις. Και τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να δραπετεύσει από τη βαρύτητα μιας μαύρης τρύπας – ακόμη ούτε και το φως.

Ακόμα ξέρουμε ότι οι μαύρες τρύπες υπάρχουν. Ξέρουμε πώς γεννιούνται, πού εμφανί-ζονται και γιατί υπάρχουν σε διαφορετικά μεγέθη. Ξέρουμε ακόμη και τι θα συνέβαινε 
εάν εισερχόμαστε σε κάποια από αυτές. Οι ανακαλύψεις τα τελευταία 20 χρόνια μας 
έχουν αποκαλύψει ένα από τα πιο παράξενα αντικείμενα στο σύμπαν, αλλά υπάρχουν ακόμα πολλά που δεν ξέρουμε.

Συνολικά, ο Γαλαξίας μας περιέχει κάπου 100 δισεκατομμύρια άστρα και 100 εκατομ-
μύρια αστρικές μαύρες τρύπες. Οι περισσότερες από αυτές είναι αόρατες σε μας, και 
μόνο μια δωδεκάδα σχεδόν έχει προσδιοριστεί. Η κοντινότερη σε μας είναι περίπου 
1.600 έτη φωτός. Στην περιοχή του ορατού Σύμπαντος από τη Γη, υπάρχουν ίσως 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες. Ο καθένας τους έχει περίπου 100 εκατομμύρια αστρικές 
μαύρες τρύπες. Και κάπου έξω εκεί, μια νέα αστρική μαύρη τρύπα γεννιέται μέσα σε 
μια υπερκαινοφανή έκρηξη (supernova) κάθε δευτερόλεπτο.

Οι τεράστιες μαύρες τρύπες που μπορεί να έχουν από ένα εκατομμύριο έως ένα δισε-κατομμύριο φορές περισσότερη μάζα από τον Ήλιο μας,  βρίσκονται στα κέντρα των γαλαξιών και οι περισσότεροι γαλαξίες, και ίσως κι όλοι τους, να φιλοξενούν μια τέ-
τοια μαύρη τρύπα. Έτσι στην περιοχή του ορατού Κόσμου υπάρχουν περίπου 100 δισεκατομμύρια υπερβαρέες μαύρες τρύπες. Η κοντινότερη κατοικεί στο κέντρο του Γαλαξία μας, κάπου 28 χιλιάδες έτη φωτός. Η πιο απόμακρη που ξέρουμε είναι σε 
ένα γαλαξία κβάζαρ δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά.

Και επειδή η κοντινότερη μαύρη τρύπα είναι πολλά έτη φωτός μακριά μας, δεν θα 
πρέπει να ανησυχούμε αν απειλούν τη Γη και φυσικά ποτέ δεν θα τις πλησιάσουμε. 

*Απόσπασμα άρθρου το οποίο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα physics4u.gr

Σαν σήμερα... 24 Δεκέμβρη 1982, έφυγε από τη ζωή ο κομμουνιστής διανοούμενος... ο Γάλλος ποιητής, μυθιστοριογράφος και δημοσιογράφος Λουί Αραγκόν (Louis Aragon)...

Κάστορας και Πολυδεύκης... Τα λαμπρά άστρα του αστερισμού των Διδύμων...

Ο Κάστορας (Kastor) είναι γνωστός ο αστέρας α του αστερισμού των Διδύμων (Alpha 
Geminorum, α Gem). Παρότι φέρει το διακριτικό «άλφα», είναι ο δεύτερος φωτεινότερος
αστέρας του αστερισμού μετά τον Πολυδεύκη, β Διδύμων (beta Geminorum, β Gem) , 
ο οποίος είναι 1,5 φορά φωτεινότερος από τον Κάστορα, όπως φαίνεται από τη Γη. 
Ο Κάστορας δεν είναι ένας απλός αστέρας, αλλά αποτελεί ένα εξαπλό σύστημα, πρόκειται 
δηλαδή για έξι διαφορετικούς αστέρες που κινούνται αργά γύρω από ένα κοινό κέντρο 
μάζας. Κατ' αρχήν ακόμα και ένα καλό ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο σήμερα τον δείχνει ως 
διπλό αστέρα, πράγμα που ανακαλύφθηκε το 1678. Το φαινόμενο μέγεθος αυτών των δύο 
αστέρων είναι 2,0 και 2,9 και έχουν διαχωρισμό περί τα 6΄΄. Διαπιστώθηκε αστρομετρικά 
ότι κινούνται σε τροχιά με περίοδο περιφοράς 467 χρόνια. Αλλά ο καθένας από αυτούς 
τους δύο «Κάστορες» είναι φασματοσκοπικά ένας διπλός αστέρας, δηλαδή διπλός με τα 
δύο μέλη του να βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο ώστε να μη διαχωρίζονται με το 
τηλεσκόπιο σε δύο σώματα.

Ο Πολυδεύκης (Pollux) είναι ένας κίτρινος-πορτοκαλί γίγαντας, πιθανότατα ελαφρώς 
μεταβλητός. Περιστρέφεται αργότερα από ότι ο Ήλιος γύρω από τον άξονά του, μία φορά 
κάθε 38 ημέρες. Η επιφανειακή θερμοκρασία του αστέρα είναι 4.865 Kέλβιν, ενώ η μάζα 
του εκτιμάται ότι είναι 1,86 φορές μεγαλύτερη της μάζας του Ήλιου και η διάμετρός του 
οκταπλάσια. Ο όγκος του είναι 500 και πλέον φορές μεγαλύτερος από τον όγκο του Ήλιου. 
Το απόλυτο μέγεθος είναι 1,09, που αντιστοιχεί σε πραγματική λαμπρότητα 32 φορές 
μεγαλύτερη από εκείνη του Ήλιου.

*Τα ονόματα των δύο άστρων προέρχονται από την αρχαία ελληνική μυθολογία, και συγκε-κριμένα από τους δύο Διόσκουρους, γιους του Δία. 

Φιλιππίνες: Εκατόμβη νεκρών από τη νέα τροπική καταιγίδα – Δεκάδες αγνοούμενοι...

Σχεδόν 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και δεκάδες αγνοούνται από το πέρασμα της τροπικής καταιγίδας που έπληξε τις νότιες Φιλιππίνες, προκαλώντας κατολισθήσεις και πλημμύρες, ανακοίνωσαν σήμερα οι Αρχές, προσθέτοντας ότι τα θύματα προέρχονται 
από το νησί Μιντανάο. 
«Ακόμα προσπαθούμε να επιβεβαιώσουμε τις αναφορές για ένα χωριό που θάφτηκε 
κάτω τη λάσπη, εξαιτίας της σφοδρής βροχόπτωσης», δήλωσε ο Ράιαν Κάμπους, αξιω-ματούχος στην πόλη Τουμπόντ.

Δεκαεννέα πτώματα εντοπίστηκαν κοντά στην πόλη Τουμπόντ, όπου η τροπική καται-
γίδα, με ανέμους με ταχύτητα 125 χλμ. την ώρα, προκάλεσε στιγμιαίες πλημμύρες και κατολισθήσεις.
Τέσσερις ακόμη άνθρωποι σκοτώθηκαν σε γειτονικές πόλεις και επτά επιπλέον στην επαρχία Λανάο ντελ Σουρ, τόνισαν τοπικοί αξιωματούχοι.
Περίπου 12.000 άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.
Λιγότερο από μια εβδομάδα πριν, η τροπική καταιγίδα Κάι-Τακ έπληξε τις κεντρικές Φιλιππίνες με αποτέλεσμα 54 νεκρούς και 24 αγνοούμενους.

Πηγή : ΑΠΕ – ΜΠΕ

Μην ακούτε τι βροντοφωνάζουν οι "εμπόροι"... Για εσάς παιδιά μου, ετούτες τις ημέρες, δεν θα γεννηθεί κανένας "θεάνθρωπος"...

Η δικιά μας Παναγιά...

Η δικιά μας Παναγιά ζει σε προσφυγικούς καταυλισμούς στη Μόρια, ζει σε παγωμένα χαμόσπιτα και ανήλιαγα υπόγεια...
Η δικιά μας Παναγιά δεν έχει εθνικότητα, δεν έχει πατρίδα, δεν έχει χρώμα. Μάνα είναι μόνο που 'φερε το μικρο Χριστούλη της σ' ένα κόσμο φτωχό, βίαιο, άδικο...
Το δικό της  μωράκι δεν το ζεσταίνει καμιά φάτνη, καμιά ανάσα δεν γλυκαίνει 
τη ζωή τους...
Άγγελοι δεν της φέραν την ελπίδα, αστέρια δεν φωτίζουν τη ζήση της...
Παγωνιά, αδιαφορία και καημός την τυλίγουν από παντού, κ' η αποξένωση της βαθαίνει τον πόνο...
Και μένει τόσο δίπλα μας η Παναγιά των ημερών μας ... Φτάνει μόνο η θέληση 
να την δεις, η αγάπη να την αφουγκραστείς...

*Αναδημοσίευση από το "ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ"

Στον Άλφα του Κενταύρου κρύβονται πλανήτες σαν τη Γη...

Ο Άλφα Κενταύρου είναι ο λαμπρότερος αστέρας στον αστερισμό του Κενταύρου, στο 
νότιο ημισφαίριο και είναι δυαδικό σύστημα, αποτελείται δηλαδή από δύο άστρα. 
Πρόκειται για το εγγύτερο αστρικό σύστημα στον Ήλιο, απέχοντας περίπου 4 έτη φω-
τός από εμάς. Οι δύο κύριοι αστέρες του αστρικού συστήματος εμφανίζονται ως ενιαίο άστρο με γυμνό μάτι, διακρίνονται όμως ως δύο ξεχωριστά αστρικά σώματα μόνο με παρατήρηση μέσω τηλεσκοπίου. Οι αστέρες αυτοί, με τις ονομασίες «Άλφα Κενταύρου Α» και «Άλφα Κενταύρου Β», βρίσκονται σε στενή τροχιά μεταξύ τους.
Εκτός από τους αστέρες αυτούς, εμφανίζεται σε σχετικά απομακρυσμένη απόσταση και ένας τρίτος, ο λεγόμενος «Eγγύτατος του Κενταύρου» ο όποιος λόγω του μικρού μεγέ-
θους του δεν είναι εμφανής με γυμνό μάτι. Το άστρο ονομάστηκε έτσι επειδή, από τα 
τρία άστρα, αυτό βρίσκεται οριακά πιο κοντά στην Γη.
Οι συνολικά τρεις αστέρες αποτελούν το αστρικό σύστημα του Άλφα Κενταύρου, αν και 
δεν έχει αποδειχτεί με βεβαιότητα ότι υφίσταται κάποιο είδος ελλειπτικής τροχιάς μεταξύ του Εγγύτατου Κενταύρου με τους άλλους δύο κύριους αστέρες.

Το 2012 ανακοινώθηκε ο εντοπισμός ενός πλανήτη να κινείται γύρω από τον Εγγύτατο 
του Κενταύρου αλλά τελικά διαπιστώθηκε ότι είχε γίνει λάθος εκτίμηση κάποιων παρατηρήσεων και ο συγκεκριμένος πλανήτης κατά πάσα πιθανότητα δεν υπάρχει. 
Όμως, τελικά το 2016 εντοπίστηκε τελικά στον Εγγύτατο του Κενταύρου ένας πλανή-
της ο οποίος, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών, έχει μέγεθος συγκρίσιμο με 
της Γης. Ο πλανήτης αυτός είναι πιθανότατα βραχώδης, και επιπλέον βρίσκεται στη λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη, στην κατάλληλη απόσταση από το μητρικό του άστρο 
ώστε να διαθέτει στην επιφάνειά του υγρό νερό που είναι ο κρισιμότερος παράγοντας 
για την παρουσία της ζωής.

Οι προσομοιώσεις και διάφορες μελέτες που έχουν γίνει μέχρι στιγμής για το σύστημα 
τα δύο άστρα του δυαδικού συστήματος δείχνουν ότι είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν 
εκεί μεγάλοι σαν τον Δία. Η παρουσία πολλών τέτοιων πλανητών, σύμφωνα με τα 
πλανητικά μοντέλα, δεν ευνοούν συνήθως την ύπαρξη πλανητών φιλικών στην ζωή.
Πριν από λίγα 24ωρα, ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου του Γέιλ παρουσίασαν 
μια μελέτη στην οποία αναφέρεται ότι στον Άλφα του Κενταύρου πιθανότατα δεν 
υπάρχουν μεγάλοι πλανήτες και, όπως αναφέρεται στην μελέτη, «είναι σχεδόν βέβαιο 
ότι στον Άλφα του Κενταύρου υπάρχουν βραχώδεις πλανήτες με μέγεθος παρόμοιο με 
αυτό της Γης».
Αν κάποιος από αυτούς τους πλανήτες βρίσκεται στην σωστή απόσταση από το μητρικό 
του άστρο, θα είναι και δυνητικά φιλόξενος στην ζωή. «Γνωρίζουμε ότι οι μικρού μεγέθους πλανήτες αποτελούν την πλειοψηφία των πλανητών στο Σύμπαν. Η μελέτη μας δείχνει ότι στα άστρα του δυαδικού συστήματος είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν μικροί πλανήτες, οι οποίοι έχουν περάσει απαρατήρητοι από τις μέχρι τώρα παρατηρήσεις που γίνονται εκεί» αναφέρει η Debra Fischer, ειδικός στην αναζήτηση εξωπλανητών και επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

Οι αποστολές

Έχει εκπονηθεί ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο σχέδιο εξερεύνησης του Άλφα του Κενταύρου, 
το οποίο μάλιστα κέρδισε τη στήριξη του διάσημου θεωρητικού φυσικού και κοσμολόγου Στίβεν Χόκινγκ.
Το σχέδιο προβλέπει την εκτόξευση ενός σμήνους από μικρά σκάφη που θα χρησιμοποι-
ούν τα λεγόμενα «ηλιακά ιστία». Αυτά τα σκάφη θα επιταχύνονται με δέσμες λέιζερ στο 20% της ταχύτητας του φωτός.
Αυτό θεωρητικώς τουλάχιστον θα επιτρέψει στα σκάφη να φτάσουν στον Άλφα του Κενταύρου σε λίγα χρόνια, αντί σε 30 χιλιετίες που θα απαιτούνταν με τις σημερινές τεχνολογίες. Αν λοιπόν φτάσουν αυτά τα σκάφη στον προορισμό τους, θα μάθουμε αν υπάρχει στην διαστημική μας γειτονιά κάποιος φιλόξενος για εμάς πλανήτης.

Πριν από λίγα 24ωρα, έγινε γνωστό ότι η NASA αποφάσισε να οργανώσει μια αποστο-
λή εξερεύνησης στον Άλφα του Κενταύρου, η οποία όμως, σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, προορίζεται να πραγματοποιηθεί μετά το 2050.

Πηγές πληροφοριών : news.yale.edu - physics4u.gr

Η κλίμακα του Διαστήματος - Από τους πλανήτες του Ηλιακού μας συστήματος... στα άπειρα Σύμπαντα!

Ο Άγιος Βασίλης και η Coca - Cola..

Η πρώτη διαφήμιση της Coca-Cola με τον Santa Claus έγινε το 1931...

Στην Ελλάδα, ο μύθος αυτός του Santa Claus (ο Άγιος Νικόλαος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας) έφτασε τη δεκαετία του ’50, από μετανάστες της Αμερικής, που έστελναν 
κάρτες στις οικογένειές τους. 
Στην Ελλάδα όμως, και ίσως και σε άλλες ορθόδοξες χώρες, τα δώρα δεν τα μοιράζει 
ο Άγιος Νικόλας, αλλά ο Άγιος Βασίλης. 
Ο Άγιος Βασίλειος ή Μέγας Βασίλειος ή Βασίλειος Καισαρείας, που προφανώς δεν 
είχε σχέση με έλκηθρα, χιόνια, αλλά ούτε και με δώρα, έμεινε γνωστός για το φιλαν-
θρωπικό του έργο, αφού ίδρυσε το Πτωχοκομείο (Βασιλειάδα), όπου φροντίζονταν 
φτωχοί, ξένοι και άλλες ασθενείς κοινωνικές ομάδες. 
Η ιστορία του συνδέθηκε με την ιστορία του Santa Claus μάλλον λόγω συνθηκών (από ανάγκη), αφού η Ορθόδοξη Εκκλησία τηρεί τις ονομαστικές γιορτές (που φυσικά δεν αλλάζουν) και δεν μπορούσε το μοίρασμα χριστουγεννιάτικων δώρων να γίνεται στις 
6 Δεκέμβρη (δηλαδή 15 ημέρες πριν την ημέρα Χριστουγέννων), καθώς θα χανόταν η συνέχεια του εθίμου. Σαν εναλλακτική λύση, επιλέχθηκε ο Άγιος Βασίλειος, μάλλον λό-
γω του φιλανθρωπικού του έργου, σαν συναφές με το μοίρασμα δώρων, και λόγω του κοντινού της ημερομηνίας εορτασμού του. 
Έτσι... Ζήσαμε εμείς "καλά"... αλλά η εκκλησία και οι πολυεθνικές, καλύτερα...

Κοσμάς Λεοντιάδης

Το σημαντικότερο επιστημονικό επίτευγμα του 2017… η ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων από συγχώνευση άστρων νετρονίων...

Η πρώτη παρατήρηση της συγχώνευσης δύο μακρινών άστρων νετρονίων, μέσω 
της ταυτόχρονης ανίχνευσης βαρυτικών κυμάτων και ακτινοβολίας από αυτό το 
βίαιο κοσμικό συμβάν που συγκλόνισε αστρονόμους και φυσικούς, επιλέχθηκε 
από το κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό «Science» ως η σημαντικότερη επιστη-
μονική ανακάλυψη στον κόσμο για το 2017.

Συνολικά 3.674 αστρονόμοι και άλλοι επιστήμονες από 953 τηλεσκόπια, πανεπισ-
τήμια και ερευνητικά κέντρα συνεργάσθηκαν σε μια επιστημονική δημοσίευση για 
τη συγκεκριμένη ανακάλυψη, η οποία επιπλέον επιβεβαίωσε ξανά τη γενική θεωρία σχετικότητας του Αϊνστάιν, ενώ έριξε επίσης φως στη διαδικασία δημιουργίας βαρέων στοιχείων στο Σύμπαν όπως ο χρυσός.

Ως σημαντικότερη ανακάλυψη του 2016 από το «Science» είχε πέρυσι ανακηρυχθεί 
η πρώτη ανίχνευση βαρυτικών κυμάτων από το διάστημα, από δύο συγχωνευόμενες 
μαύρες τρύπες, ένα επίτευγμα που στη συνέχεια οδήγησε στη βράβευση των πρωτερ-
γατών επιστημόνων με το Νόμπελ Φυσικής 2017.

Σαν σήμερα... 22 Δεκέμβρη 1915, γεννιέται ο Νίκος Μπελογιάννης, αλύγιστος κομμουνιστής, μέχρι την εκτέλεσή του, στις 30 Μάρτη 1952...

Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα, η "Μεγάλη ιδέα" ζει και βασιλεύει σε εθνικιστικά και αρρωστημένα μυαλά πολλών Νεοελλήνων...

Ισπανοί επιστήμονες αποκωδικοποίησαν το DNA της ελιάς...

Iσπανοί επιστήμονες «διάβασαν» (αλληλούχισαν) για πρώτη φορά το πλήρες γονιδίωμα
του δέντρου της ελιάς. Η ελιά είναι ένα από τα πρώτα δέντρα που καλλιεργήθηκαν στην ιστορία της ανθρωπότητας, πριν από περίπου 6.000 χρόνια, μια διαδικασία που ξεκίνησε στην ανατολική Μεσόγειο και μετά επεκτάθηκε προς τα δυτικά.
Σήμερα αποτελεί εμβληματικό φυτό όλης της Μεσογείου, έχοντας ζωτική σημασία για την αγροτική οικονομία της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Ιταλίας και της Πορτογαλίας. 
Συνολικά υπάρχουν σχεδόν 1.000 ποικιλίες ελιάς.

Μέχρι σήμερα, το γονιδίωμα της ελιάς (Olea europaea), που περιέχει πάνω από 56.300 γονίδια, ήταν άγνωστο στην ολότητά του, παρόλο που ρυθμίζει τις διαφορές ανάμεσα στις ποικιλίες, στα μεγέθη και στη γεύση των καρπών, τη διάρκεια ζωής των δέντρων (τα οποία μπορεί να ζήσουν έως 4.000 χρόνια!) και την ικανότητά τους να προσαρμόζονται σε ξηρά περιβάλλοντα.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι, η αποκωδικοποίηση των γενετικών μυστικών της ελιάς θα βοηθήσει στο να αναπτυχθούν ποικιλίες πιο ανθεκτικές στα βακτήρια, στους μύκητες και στην κλιματική αλλαγή και πιθανώς να παραχθούν λάδι και ελιές καλύτερης ποιότητας.

Πηγές πληροφοριών : GigaScience και ΑΠΕ

Πώς έμοιαζε κάποτε ο πλανήτης Άρης πριν 3,5 εκατομμύρια;

Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και αρκετό καιρό ότι κάποτε το νερό έρεε ελεύθερα στον κόκκινο πλανήτη, λόγω της σημερινής διαμόρφωσης της επιφάνειας του Άρη. 
Έτσι βλέπουμε κοιλάδες με τέτοια μορφή, που θα μπορούσαν να έχουν σκαλιστεί από τεράστια ποτάμια, καθώς και στρώματα ιζημάτων πάνω στον Άρη, τα οποία πρέπει να προέρχονται από τα βάθη αρχαίων λιμνών.
Αλλά κανείς δεν ήξερε πού πήγε αυτό το νερό. Μερικοί ερευνητές εικάζουν ότι το νερό εξατμίστηκε στο διάστημα μετά την κατάρρευση του μαγνητικού του πεδίου, πριν δισεκατομμύρια χρόνια, που κατέστρεψε την προστατευτική ατμόσφαιρα.

Τώρα μια νέα θεωρία από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης δείχνει ότι το νερό δεν έφυγε ποτέ. Στην πραγματικότητα έχει απορροφηθεί από τους βράχους από βασάλτη, ο οποίος παράγεται από τα ηφαίστεια, και τα οποία προκάλεσαν μία οξειδωτική αντίδραση σχηματίζοντας μέταλλα.
Ο Δρ Jon Wade στο Τμήμα Γεωεπιστημών της Οξφόρδης, δήλωσε: «Οι άνθρωποι έχουν σκεφτεί αυτό το θέμα εδώ και πολύ καιρό, αλλά ποτέ δεν έχει δοκιμαστεί η θεωρία του νερού που απορροφάται, ως αποτέλεσμα απλών αντιδράσεων στους βράχους. Ένας λόγος για τον οποίο ο Άρης έχασε όλο του το νερό, θα μπορούσε να οφείλεται στην ορυκτολογία του.»

Μια πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Βόρειου Ιλινόις έδειξε πόσο νερό κυλούσε κάποτε στον Άρη με βάση την σημερινή γεωγραφία και γεωλογία 
Με τη βοήθεια υπολογιστικών μοντέλων η νέα μελέτη υπολογίζει πόσο νερό θα μπορούσε 
να απομακρυνθεί από την επιφάνεια του Άρη απλά μέσω αντιδράσεων με τους βράχους του.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα πετρώματα του βασάλτη στον Άρη μπορεί να κρατήσουν σαν το σφουγγάρι, περίπου, 25% περισσότερο νερό από ό,τι εκείνα πάνω στη Γη, και ως εκ τούτου απορρόφησαν το νερό από την επιφάνεια του Άρη στο εσωτερικό του.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η διαδικασία ήταν τόσο ισχυρή, που ο φλοιός του πλανήτη θα μπορούσε να καταναλώσει έναν ωκεανό βάθους δύο μίλια.
Το νερό του πλανήτη συνέχεια αντιδρά με τους βράχους σχηματίζοντας μια ποικιλία ορυκτών. Αυτή η αντίδραση νερού-βράχων άλλαξε την ορυκτολογία των βράχων και ανάγκασε την πλανητική επιφάνεια να στεγνώσει και να γίνει αφιλόξενη για τη ζωή.

Ωστόσο, η ανακάλυψη ότι το νερό δεν έφυγε ποτέ από τον Άρη είναι απίθανο να βοηθήσει τους μελλοντικούς αποίκους. Οι ερευνητές λένε ότι η διαδικασία της ανοργανοποίησης δεν είναι αναστρέψιμη, έτσι ώστε να μην μπορεί να εξαχθεί από τους βράχους το νερό.
Αλλά ακόμα υπάρχει λίγο νερό κλειδωμένο στους πάγους κάτω από την επιφάνεια του 
Άρη, που οι επιστήμονες πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τους μελλοντικούς ταξιδιώτες.

Πηγές πληροφοριών : Nature - physics4u.gr