Αρκετοί από τους Νεοέλληνες, αν όχι οι περισσότεροι, έχουν την εντύπωση, πως είναι
απ' ευθείας απόγονοι αυτών που έζησαν σε αυτή την ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, δηλαδή των αρχαίων Ελληνικών φύλων, δηλαδή των «Ινδοευρωπαίων» Αχαιών, Αιο-
λέων, Ιώνων και Δωριέων... για να μην πάω και πιο πίσω στους Πελασγούς, στους
Λέλεγες και στους Κάρες, οι οποίοι ίσως να ήταν και αυτοί «ινδοευρωπαίοι» και όχι γηγενείς πληθυσμοί.
Μάλλον λησμονούν ή δεν γνωρίζουν κάποιοι, πως αυτή η ευρύτερη γεωγραφική περι-
οχή, που περιλαμβάνει τη σημερινή Ελλάδα, την Τουρκία, τις υπόλοιπες Βαλκανικές
χώρες και μεγάλο τμήμα της γειτονικής Ιταλίας και των μεγάλων νησιών της περιοχής
(Σαρδηνία, Κύπρο, Σικελία, Κρήτη κλπ), υπήρξε ένα χωνευτήρι λαών κατά τη διάρκεια
των αιώνων, με τεράστιο «ανακάτεμα» των πληθυσμών οι οποίοι κατά καιρούς «κατοι-κούσαν» σε αυτές τις περιοχές. Ειδικά δε, σε αυτή τη γεωγραφική περιοχή (Ελλάδα),
μέσα στους αιώνες, έζησαν και συνεχίζουν να ζουν… Έλληνες, Αρβανίτες (Αλβανοί),
Σλάβοι, Άβαροι, Τούρκοι, Ενετοί, Γαλάτες, Βλάχοι, Πομάκοι, Θράκες, Εβραίοι, Αρμέ-
νιοι, Τσιγγάνοι κλπ…
Και με την ευκαιρία… προσωπικά πιστεύω, πως το πιο λαμπρό επίτευγμα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, παραμένει δίχως άλλο η καλλιέργεια του λόγου, νοουμένου όχι
μόνον ως πνευματικού περιεχομένου, αλλά κυρίως ως μέσου έκφρασης της σκέψης,
μέσω αυτού που ονομάζουμε ελληνικό λόγο (αιτία και αιτιατό) στη φιλοσοφική σκέψη
και αναζήτηση και την προσπάθεια να ερμηνευτεί εμπειρικά η ίδια η πραγματικότητα.
Σε αυτά τα πλαίσια λοιπόν, καθοριστική υπήρξε η προσφορά του Ιωνικού Πολιτισμού, πολιτισμός ο οποίος αναπτύχθηκε κυρίως στα παράλια της Μικράς Ασίας και στην
Αθήνα και βρήκε την έκφρασή του βασικά μέσα από το εύρος της σκέψης κυρίως των Προσωκρατικών φιλοσόφων…
Τα υπόλοιπα Ελληνικά φύλα, μικρή, για να μην πω ελάχιστη προσφορά είχαν στη δια-μόρφωση του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού και κυρίως στη διαμόρφωση της φιλοσο-
φικής σκέψης και αναζήτησης.
Ιδιαίτερα οι Δωριείς, δηλαδή οι Σπαρτιάτες, Μακεδόνες και λοιποί Δωριείς, εξάντλησαν μεγάλο μέρος του «πολιτισμού» τους, κυρίως στις πολεμικές και επεκτατικές δραστηριό-τητες…
Ας είμαστε λοιπόν περισσότερο προσεκτικοί, όταν με μεγάλη ευκολία και έπαρση ανα-φερόμαστε στους «αρχαίους προγόνους μας»… για να τονίζουμε και να επιβεβαιώσου-
με την «Ελληνικότητά» μας… και ας μην βάζουμε στο ίδιο σακί ότι μας βολεύει ή ότι
μας έχουνε μάθει… επειδή αυτό κάποιους βολεύει στα πλαίσια της εθνικιστικής τους
έπαρσης και παράνοιας.
Κοσμάς Λεοντιάδης
απ' ευθείας απόγονοι αυτών που έζησαν σε αυτή την ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, δηλαδή των αρχαίων Ελληνικών φύλων, δηλαδή των «Ινδοευρωπαίων» Αχαιών, Αιο-
λέων, Ιώνων και Δωριέων... για να μην πάω και πιο πίσω στους Πελασγούς, στους
Λέλεγες και στους Κάρες, οι οποίοι ίσως να ήταν και αυτοί «ινδοευρωπαίοι» και όχι γηγενείς πληθυσμοί.
Μάλλον λησμονούν ή δεν γνωρίζουν κάποιοι, πως αυτή η ευρύτερη γεωγραφική περι-
οχή, που περιλαμβάνει τη σημερινή Ελλάδα, την Τουρκία, τις υπόλοιπες Βαλκανικές
χώρες και μεγάλο τμήμα της γειτονικής Ιταλίας και των μεγάλων νησιών της περιοχής
(Σαρδηνία, Κύπρο, Σικελία, Κρήτη κλπ), υπήρξε ένα χωνευτήρι λαών κατά τη διάρκεια
των αιώνων, με τεράστιο «ανακάτεμα» των πληθυσμών οι οποίοι κατά καιρούς «κατοι-κούσαν» σε αυτές τις περιοχές. Ειδικά δε, σε αυτή τη γεωγραφική περιοχή (Ελλάδα),
μέσα στους αιώνες, έζησαν και συνεχίζουν να ζουν… Έλληνες, Αρβανίτες (Αλβανοί),
Σλάβοι, Άβαροι, Τούρκοι, Ενετοί, Γαλάτες, Βλάχοι, Πομάκοι, Θράκες, Εβραίοι, Αρμέ-
νιοι, Τσιγγάνοι κλπ…
Και με την ευκαιρία… προσωπικά πιστεύω, πως το πιο λαμπρό επίτευγμα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, παραμένει δίχως άλλο η καλλιέργεια του λόγου, νοουμένου όχι
μόνον ως πνευματικού περιεχομένου, αλλά κυρίως ως μέσου έκφρασης της σκέψης,
μέσω αυτού που ονομάζουμε ελληνικό λόγο (αιτία και αιτιατό) στη φιλοσοφική σκέψη
και αναζήτηση και την προσπάθεια να ερμηνευτεί εμπειρικά η ίδια η πραγματικότητα.
Σε αυτά τα πλαίσια λοιπόν, καθοριστική υπήρξε η προσφορά του Ιωνικού Πολιτισμού, πολιτισμός ο οποίος αναπτύχθηκε κυρίως στα παράλια της Μικράς Ασίας και στην
Αθήνα και βρήκε την έκφρασή του βασικά μέσα από το εύρος της σκέψης κυρίως των Προσωκρατικών φιλοσόφων…
Τα υπόλοιπα Ελληνικά φύλα, μικρή, για να μην πω ελάχιστη προσφορά είχαν στη δια-μόρφωση του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού και κυρίως στη διαμόρφωση της φιλοσο-
φικής σκέψης και αναζήτησης.
Ιδιαίτερα οι Δωριείς, δηλαδή οι Σπαρτιάτες, Μακεδόνες και λοιποί Δωριείς, εξάντλησαν μεγάλο μέρος του «πολιτισμού» τους, κυρίως στις πολεμικές και επεκτατικές δραστηριό-τητες…
Ας είμαστε λοιπόν περισσότερο προσεκτικοί, όταν με μεγάλη ευκολία και έπαρση ανα-φερόμαστε στους «αρχαίους προγόνους μας»… για να τονίζουμε και να επιβεβαιώσου-
με την «Ελληνικότητά» μας… και ας μην βάζουμε στο ίδιο σακί ότι μας βολεύει ή ότι
μας έχουνε μάθει… επειδή αυτό κάποιους βολεύει στα πλαίσια της εθνικιστικής τους
έπαρσης και παράνοιας.
Κοσμάς Λεοντιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου