Ο Λένιν, επισημαίνοντας το καίριο σημείο διαφοροποίησης του μαρξιστή από το δήθεν μαρξιστή, υποστήριζε ότι :
«μαρξιστής είναι μόνο εκείνος που επεκτείνει την αναγνώριση της πάλης των τάξεων ως την αναγνώριση της δικτατορίας του προλεταριάτου. Εδώ βρίσκε-
ται η βαθύτερη διαφορά του μαρξιστή από το μικρό (μα, και μεγάλο) αστό
της αράδας. Πάνω σ' αυτή τη λυδία λίθο, πρέπει να δοκιμάζουμε την πραγμα-
τική κατανόηση και παραδοχή του μαρξισμού» ("Άπαντα", τόμος 33, σελίδα 34).
Αυτή η επισήμανση εναρμονίζεται απολύτως με την εκτίμηση του ίδιου του Μαρξ για το καινούριο που έφερε το έργο του, εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο, στην κατανόηση της ιστορικής κίνησης. Το 1852, τέσσερα χρόνια μετά την πρωτοδημοσίευση του Μανιφέστου,
ο Μαρξ υπογράμμιζε πως δεν του ανήκει η τιμή της ανακάλυψης της ύπαρξης και πάλης
των τάξεων στον καπιταλισμό. Αυτό το είχαν κάνει πριν από τον ίδιο αστοί ιστορικοί και οικονομολόγοι.
«Ο,τι καινούριο έκανα εγώ ήταν να αποδείξω : 1) ότι η ύπαρξη των τάξεων συν-δέεται απλώς με ορισμένες ιστορικές φάσεις ανάπτυξης της παραγωγής, 2) ότι
η ταξική πάλη οδηγεί αναγκαστικά στη δικτατορία του προλεταριάτου, 3) ότι η ίδια αυτή η δικτατορία αποτελεί μονάχα το πέρασμα στην κατάργηση όλων των τάξεων και σε μιαν αταξική κοινωνία...» ("Διαλεχτά Έργα", τόμος 2, σελίδα 530).
«μαρξιστής είναι μόνο εκείνος που επεκτείνει την αναγνώριση της πάλης των τάξεων ως την αναγνώριση της δικτατορίας του προλεταριάτου. Εδώ βρίσκε-
ται η βαθύτερη διαφορά του μαρξιστή από το μικρό (μα, και μεγάλο) αστό
της αράδας. Πάνω σ' αυτή τη λυδία λίθο, πρέπει να δοκιμάζουμε την πραγμα-
τική κατανόηση και παραδοχή του μαρξισμού» ("Άπαντα", τόμος 33, σελίδα 34).
Αυτή η επισήμανση εναρμονίζεται απολύτως με την εκτίμηση του ίδιου του Μαρξ για το καινούριο που έφερε το έργο του, εκείνη τη συγκεκριμένη περίοδο, στην κατανόηση της ιστορικής κίνησης. Το 1852, τέσσερα χρόνια μετά την πρωτοδημοσίευση του Μανιφέστου,
ο Μαρξ υπογράμμιζε πως δεν του ανήκει η τιμή της ανακάλυψης της ύπαρξης και πάλης
των τάξεων στον καπιταλισμό. Αυτό το είχαν κάνει πριν από τον ίδιο αστοί ιστορικοί και οικονομολόγοι.
«Ο,τι καινούριο έκανα εγώ ήταν να αποδείξω : 1) ότι η ύπαρξη των τάξεων συν-δέεται απλώς με ορισμένες ιστορικές φάσεις ανάπτυξης της παραγωγής, 2) ότι
η ταξική πάλη οδηγεί αναγκαστικά στη δικτατορία του προλεταριάτου, 3) ότι η ίδια αυτή η δικτατορία αποτελεί μονάχα το πέρασμα στην κατάργηση όλων των τάξεων και σε μιαν αταξική κοινωνία...» ("Διαλεχτά Έργα", τόμος 2, σελίδα 530).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου