Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε αργότερα και δεν ανταποκρίνεται στην ιστορική πραγματικότητα ως ημερομηνία έναρξης της Επανάστασης, αφού ο μεν Α. Υψηλάντης (αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας) κήρυξε Επανάσταση στη Μολδοβλαχία από τις 22 Φλεβάρη, στη δε Πελοπόννησο ο Φιλικός Π. Καρατζάς ύψωσε τη σημαία της Επανάσ-
τασης στην Πάτρα στις 21 Μάρτη (ακολούθησε η Καλαμάτα στις 22/3, κ.ά.).
Αλλά και ως γεγονός αυτό καθαυτό (κήρυξη της Επανάστασης στην Αγία Λαύρα και η «ευλογία» των επαναστατών από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό) δεν αποτελεί παρά
μύθο, αφού ο ίδιος ο Παλαιών Πατρών Γερμανός βρισκόταν την περίοδο εκείνη στην
Πάτρα μαζί με άλλους προκρίτους με σκοπό την καθιέρωση της εξουσίας τους σε βάρος
των Φιλικών, που είχαν ξεκινήσει και είχαν τεθεί επικεφαλής της ένοπλης εξέγερσης στην πόλη. Η 25η Μαρτίου καθιερώθηκε ως επέτειος της Επανάστασης το 1838, επί βασιλείας του Οθωνα.
Η Επανάσταση του 1821 ήταν μια επανάσταση εθνικοαπελευθερωτική στη μορφή (αφού πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες οθωμανικής κατάκτησης) και αστικοδημοκρατική στο περιεχόμενο (αφού βασική κινητήρια δύναμη σε αυτήν ήταν η ελληνόφωνη αστική τάξη). Έκτοτε, το κοινωνικό της περιεχόμενο εκτοπίστηκε από την κρατούσα ιστοριογραφία, για να κυριαρχήσουν το θρησκευτικό και μια «υπερταξική» έννοια του εθνικού ως αποκλεισ-τικά κίνητρα της Επανάστασης.
*Αναδημοσίευση από το Ριζοσπάστη (25 Μάρτη 2017)
τασης στην Πάτρα στις 21 Μάρτη (ακολούθησε η Καλαμάτα στις 22/3, κ.ά.).
Αλλά και ως γεγονός αυτό καθαυτό (κήρυξη της Επανάστασης στην Αγία Λαύρα και η «ευλογία» των επαναστατών από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό) δεν αποτελεί παρά
μύθο, αφού ο ίδιος ο Παλαιών Πατρών Γερμανός βρισκόταν την περίοδο εκείνη στην
Πάτρα μαζί με άλλους προκρίτους με σκοπό την καθιέρωση της εξουσίας τους σε βάρος
των Φιλικών, που είχαν ξεκινήσει και είχαν τεθεί επικεφαλής της ένοπλης εξέγερσης στην πόλη. Η 25η Μαρτίου καθιερώθηκε ως επέτειος της Επανάστασης το 1838, επί βασιλείας του Οθωνα.
Η Επανάσταση του 1821 ήταν μια επανάσταση εθνικοαπελευθερωτική στη μορφή (αφού πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες οθωμανικής κατάκτησης) και αστικοδημοκρατική στο περιεχόμενο (αφού βασική κινητήρια δύναμη σε αυτήν ήταν η ελληνόφωνη αστική τάξη). Έκτοτε, το κοινωνικό της περιεχόμενο εκτοπίστηκε από την κρατούσα ιστοριογραφία, για να κυριαρχήσουν το θρησκευτικό και μια «υπερταξική» έννοια του εθνικού ως αποκλεισ-τικά κίνητρα της Επανάστασης.
*Αναδημοσίευση από το Ριζοσπάστη (25 Μάρτη 2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου