Παραφράζοντας τον Μανώλη Αναγνωστάκη...

Δε φοβάμαι... αλλά λυπάμαι όλους αυτούς τους παλιούς συνοδοιπόρους, 

που αλλάζοντας πεζοδρόμιο και βάζοντας σε «αποδεκτά» νομιμόφρονα 

καλούπια την πολιτική τους σκέψη και δράση... τώρα πια δε διστάζουν 

και ούτε ντρέπονται, να σου κάνουν «κριτική» για την «στενομυαλιά» 

σου και την σταθερή προσήλωση στην κοσμοθεωρία σου... την οποία 

κάποτε και οι ίδιοι υπερασπίστηκαν, αλλά τώρα έχουν φτάσει ακόμα 

και να την χλευάζουν.... πάντα βέβαια με το γνωστό πλουραλιστικό  

υφάκι του δημοκράτη «αριστερού», ο οποίος ανακάλυψε τάχα αυτό 

που είχαν ανακαλύψει αρκετοί πριν από αυτόν, από την εποχή ακόμα 

του Μαρξ και του Ένγκελς, και το οποίο προσπαθεί να το παρουσιάσει 

σαν καινούργιο... Είναι όμως πολύ παλιό και πολλές... μα πάρα πολλές

φορές ξαναζεσταμένο... Ευχαριστούμε πολύ, αλλά δεν θα πάρουμε… 

Κοσμάς Λεοντιάδης