Κυριακή, Ιουνίου 28, 2020
Σάββατο, Ιουνίου 27, 2020
Ο «βασιλιάς» του Kepler-88... Ανακάλυψη γιγαντιαίου εξωπλανήτη, με μάζα τριπλάσια αυτής του Δία...
To Ηλιακό μας σύστημα έχει έναν «βασιλιά»: Ο Δίας, που έχει πάρει το όνομά του από
τον βασιλιά των θεών του Ολύμπου, ασκεί «εξουσία» στους άλλους πλανήτες μέσω της
βαρυτικής του επίδρασης. Με μάζα διπλάσια αυτής του Κρόνου και 300πλάσια αυτή της
Γης, ακόμα και οι μικρότερες κινήσεις του γίνονται αισθητές από όλους τους άλλους
πλανήτες. Ο Δίας θεωρείται πως ευθύνεται για το μικρό μέγεθος του Άρη, την παρουσία
της ζώνης αστεροειδών και τον «καταιγισμό» των κομητών που έφεραν το νερό στην
πρώιμη Γη.
Ωστόσο, το πλανητικό μας σύστημα δεν είναι το μόνο που έχει τέτοιους βαρυτικούς
«θεούς»- και αστρονόμοι του Ινστιτούτου Αστρονομίας του University of Hawai’i
(UH IfA) ανακάλυψαν έναν πλανήτη με μάζα τριπλάσια αυτής του Δία, σε ένα μακ-
ρινό πλανητικό σύστημα.
Η ανακάλυψη αυτή βασίζεται σε δεδομένα έξι ετών από το W.M. Keck Observatory.
Χρησιμοποιώντας το High-Resolution Echelle Spectrometer (HIRES) στο δέκα μέτρων
τηλεσκόπιο Keck I, η ομάδα επιβεβαίωσε ότι ο πλανήτης Kepler-88 d, πραγματοποιεί
μια περιστροφή γύρω από το άστρο του κάθε τέσσερα χρόνια, και η τροχιά του δεν
είναι κυκλική, μα ελλειπτική. Με μάζα τριπλάσια αυτής του Δία, ο Kepler-88 d είναι
ο μεγαλύτερος πλανήτης στο σύστημα εκείνο.
Το εν λόγω σύστημα ήταν ήδη «διάσημο» μεταξύ των αστρονόμων για δύο πλανήτες
που περιστρέφονται πολύ πιο κοντά στο άστρο, τους Kepler-88 b και c. Οι πλανήτες
αυτοί έχουν μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα δυναμική (mean motion resonance): ο b, με
μέγεθος μικρότερο αυτού του Ποσειδώνα, κάνει μια περιστροφή σε μόλις 11 ημέρες,
ακριβώς το ήμισυ της τροχιακής περιόδου του c, ενός πλανήτη με το μέγεθος του Δία.
Ο c είναι επίσης είκοσι φορές μεγαλύτερος του b, οπότε επηρεάζει τον εσώτερο πλανήτη.
Οι αλληλεπιδράσεις αυτές παρατηρήθηκαν από το τηλεσκόπιο Kepler- και ο νέος πλανή-
της βοηθά στην καλύτερη κατανόηση του συστήματος. «Με τρεις φορές τη μάζα του Δία,
ο Kepler-88 d ήταν μάλλον ακόμα πιο επιδραστικός στην ιστορία του συστήματος από τον
αποκαλούμενο “βασιλιά”, Kepler-88 c, που έχει μάζα ίση με “μόλις” αυτή του Δία» είπε η
Λόρεν Βάις, lead author της ομάδας που έκανε την ανακάλυψη. «Οπότε ίσως ο Kepler-88 d
να είναι ο νέος απόλυτος μονάρχης αυτής της πλανητικής αυτοκρατορίας».
Πηγή : keckobservatory.org/kepler-88
τον βασιλιά των θεών του Ολύμπου, ασκεί «εξουσία» στους άλλους πλανήτες μέσω της
βαρυτικής του επίδρασης. Με μάζα διπλάσια αυτής του Κρόνου και 300πλάσια αυτή της
Γης, ακόμα και οι μικρότερες κινήσεις του γίνονται αισθητές από όλους τους άλλους
πλανήτες. Ο Δίας θεωρείται πως ευθύνεται για το μικρό μέγεθος του Άρη, την παρουσία
της ζώνης αστεροειδών και τον «καταιγισμό» των κομητών που έφεραν το νερό στην
πρώιμη Γη.
Ωστόσο, το πλανητικό μας σύστημα δεν είναι το μόνο που έχει τέτοιους βαρυτικούς
«θεούς»- και αστρονόμοι του Ινστιτούτου Αστρονομίας του University of Hawai’i
(UH IfA) ανακάλυψαν έναν πλανήτη με μάζα τριπλάσια αυτής του Δία, σε ένα μακ-
ρινό πλανητικό σύστημα.
Η ανακάλυψη αυτή βασίζεται σε δεδομένα έξι ετών από το W.M. Keck Observatory.
Χρησιμοποιώντας το High-Resolution Echelle Spectrometer (HIRES) στο δέκα μέτρων
τηλεσκόπιο Keck I, η ομάδα επιβεβαίωσε ότι ο πλανήτης Kepler-88 d, πραγματοποιεί
μια περιστροφή γύρω από το άστρο του κάθε τέσσερα χρόνια, και η τροχιά του δεν
είναι κυκλική, μα ελλειπτική. Με μάζα τριπλάσια αυτής του Δία, ο Kepler-88 d είναι
ο μεγαλύτερος πλανήτης στο σύστημα εκείνο.
Το εν λόγω σύστημα ήταν ήδη «διάσημο» μεταξύ των αστρονόμων για δύο πλανήτες
που περιστρέφονται πολύ πιο κοντά στο άστρο, τους Kepler-88 b και c. Οι πλανήτες
αυτοί έχουν μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα δυναμική (mean motion resonance): ο b, με
μέγεθος μικρότερο αυτού του Ποσειδώνα, κάνει μια περιστροφή σε μόλις 11 ημέρες,
ακριβώς το ήμισυ της τροχιακής περιόδου του c, ενός πλανήτη με το μέγεθος του Δία.
Ο c είναι επίσης είκοσι φορές μεγαλύτερος του b, οπότε επηρεάζει τον εσώτερο πλανήτη.
Οι αλληλεπιδράσεις αυτές παρατηρήθηκαν από το τηλεσκόπιο Kepler- και ο νέος πλανή-
της βοηθά στην καλύτερη κατανόηση του συστήματος. «Με τρεις φορές τη μάζα του Δία,
ο Kepler-88 d ήταν μάλλον ακόμα πιο επιδραστικός στην ιστορία του συστήματος από τον
αποκαλούμενο “βασιλιά”, Kepler-88 c, που έχει μάζα ίση με “μόλις” αυτή του Δία» είπε η
Λόρεν Βάις, lead author της ομάδας που έκανε την ανακάλυψη. «Οπότε ίσως ο Kepler-88 d
να είναι ο νέος απόλυτος μονάρχης αυτής της πλανητικής αυτοκρατορίας».
Πηγή : keckobservatory.org/kepler-88
Παρασκευή, Ιουνίου 26, 2020
Δίμορφος: ο δορυφόρος του αστεροειδούς Δίδυμος...
Η Διεθνής Αστρονομική Ένωση έδωσε επίσημα την ονομασία Δίμορφος στο μικρό δορυ-φόρο του κοντινού στη Γη αστεροειδούς Δίδυμου, που θα αποτελέσει το στόχο της πρώτης
στην ιστορία δοκιμαστικής αποστολής άμυνας του πλανήτη μας από μια πιθανή καταστρο-φική πρόσκρουση ουράνιου σώματος.
Τον Ιούλη του 2021 η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) θα εκτοξεύσει με προο-
ρισμό το ζευγάρι Δίδυμου-Δίμορφου την αποστολή DART (Double Asteroid Redirection
Test), προκειμένου να δοκιμάσει για πρώτη φορά στην πράξη την τεχνολογία εκτροπής
ενός αστεροειδούς από την τροχιά του, ώστε να πάψει να αποτελεί απειλή για τη Γη.
Θα ακολουθήσει με τον ίδιο στόχο το 2024 η αποστολή Hera (Ήρα) του Ευρωπαϊκού
Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Από κοινού οι αποστολές DART και Hera είναι γνωστές
ως AIDA (Asteroid Impact and Deflection Assessment).
Ο διαμέτρου 780 μέτρων Δίδυμος δεν αποτελεί πραγματικό κίνδυνο για τη Γη, απλώς είναι
ο πιο προσιτός αστεροειδής για μια τέτοια αποστολή, ενώ έχει την ιδιομορφία να συνοδεύε-
ται από ένα μικροσκοπικό δορυφόρο, τον Δίμορφο, διαμέτρου περίπου 160 μέτρων, περί-
που όσο η Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου. Ο Δίδυμος είχε ανακαλυφθεί το 1996, ενώ
ο «σύντροφος» του το 2003, αλλά έως τώρα δεν είχε «βαφτιστεί».
Το όνομα Δίμορφος προτάθηκε από τον αναπληρωτή καθηγητή Κλεομένη Τσιγάνη του
Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μέλος και των δύο
αποστολών DART και Hera. Όπως δήλωσε ο ίδιος, «το όνομα Δίμορφος επελέγη εν αναμο-
νή των αλλαγών του. Θα είναι γνωστός σε μας με δύο πολύ διαφορετικές μορφές, αυτή που
θα δει η αποστολή DART πριν την πρόσκρουση και την άλλη που θα δει η Hera μετά την
πρόσκρουση».
Ο Δίμορφος θα είναι το πρώτο ουράνιο σώμα στη διαστημική ιστορία, του οποίου η μορφή
θα αλλάξει σημαντικά ως συνέπεια της ανθρώπινης παρέμβασης. Το σκάφος DART ανα-
μένεται να φθάσει στο Δίμορφο το 2022 και σκοπίμως θα πέσει πάνω του για να μεταβάλει
την τροχιά του. Το 2027 θα φθάσει στο Δίμορφο το ευρωπαϊκό σκάφος Hera για να δει από
κοντά πόσο πετυχημένη ήταν η αποστολή του DART, όσον αφορά τις αλλαγές στη μορφή
και στην τροχιά του φεγγαριού.
Προτού φθάσει το Hera, η πρόσκρουση του DART στο Δίμορφο θα παρατηρηθεί από τον
μικρό δορυφόρο LICIACube της Ιταλικής Διαστημικής Υπηρεσίας, ο οποίος θα μεταφερθεί
στο Δίδυμο από το αμερικανικό σκάφος και θα αυτονομηθεί από αυτό λίγες μέρες πριν την
πρόσκρουση. Η αποστολή Hera θα μεταφέρει επίσης δύο μικρούς δορυφόρους CubeSat, οι
οποίοι θα διαθέτουν ραντάρ χαμηλής συχνότητας για να σαρώσουν την εσωτερική δομή του
Δίμορφου (πρώτη φορά θα γίνει κάτι τέτοιο από διαστημοσυσκευή).
Μέχρι σήμερα το Κέντρο Μικρών Πλανητών της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης έχει
καταγράψει 22.735 κοντινούς αστεροειδείς (μεταξύ αυτών ο Δίδυμος), πολλοί από αυτούς
με τροχιές που προσεγγίζουν τη Γη. Έως τώρα έχουν ανακαλυφθεί 390 αστεροειδείς με ένα
φεγγάρι και άλλοι 15 που έχουν δύο δορυφόρους.
Πηγή : scitechdaily.com
στην ιστορία δοκιμαστικής αποστολής άμυνας του πλανήτη μας από μια πιθανή καταστρο-φική πρόσκρουση ουράνιου σώματος.
Τον Ιούλη του 2021 η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) θα εκτοξεύσει με προο-
ρισμό το ζευγάρι Δίδυμου-Δίμορφου την αποστολή DART (Double Asteroid Redirection
Test), προκειμένου να δοκιμάσει για πρώτη φορά στην πράξη την τεχνολογία εκτροπής
ενός αστεροειδούς από την τροχιά του, ώστε να πάψει να αποτελεί απειλή για τη Γη.
Θα ακολουθήσει με τον ίδιο στόχο το 2024 η αποστολή Hera (Ήρα) του Ευρωπαϊκού
Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Από κοινού οι αποστολές DART και Hera είναι γνωστές
ως AIDA (Asteroid Impact and Deflection Assessment).
Ο διαμέτρου 780 μέτρων Δίδυμος δεν αποτελεί πραγματικό κίνδυνο για τη Γη, απλώς είναι
ο πιο προσιτός αστεροειδής για μια τέτοια αποστολή, ενώ έχει την ιδιομορφία να συνοδεύε-
ται από ένα μικροσκοπικό δορυφόρο, τον Δίμορφο, διαμέτρου περίπου 160 μέτρων, περί-
που όσο η Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου. Ο Δίδυμος είχε ανακαλυφθεί το 1996, ενώ
ο «σύντροφος» του το 2003, αλλά έως τώρα δεν είχε «βαφτιστεί».
Το όνομα Δίμορφος προτάθηκε από τον αναπληρωτή καθηγητή Κλεομένη Τσιγάνη του
Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μέλος και των δύο
αποστολών DART και Hera. Όπως δήλωσε ο ίδιος, «το όνομα Δίμορφος επελέγη εν αναμο-
νή των αλλαγών του. Θα είναι γνωστός σε μας με δύο πολύ διαφορετικές μορφές, αυτή που
θα δει η αποστολή DART πριν την πρόσκρουση και την άλλη που θα δει η Hera μετά την
πρόσκρουση».
Ο Δίμορφος θα είναι το πρώτο ουράνιο σώμα στη διαστημική ιστορία, του οποίου η μορφή
θα αλλάξει σημαντικά ως συνέπεια της ανθρώπινης παρέμβασης. Το σκάφος DART ανα-
μένεται να φθάσει στο Δίμορφο το 2022 και σκοπίμως θα πέσει πάνω του για να μεταβάλει
την τροχιά του. Το 2027 θα φθάσει στο Δίμορφο το ευρωπαϊκό σκάφος Hera για να δει από
κοντά πόσο πετυχημένη ήταν η αποστολή του DART, όσον αφορά τις αλλαγές στη μορφή
και στην τροχιά του φεγγαριού.
Προτού φθάσει το Hera, η πρόσκρουση του DART στο Δίμορφο θα παρατηρηθεί από τον
μικρό δορυφόρο LICIACube της Ιταλικής Διαστημικής Υπηρεσίας, ο οποίος θα μεταφερθεί
στο Δίδυμο από το αμερικανικό σκάφος και θα αυτονομηθεί από αυτό λίγες μέρες πριν την
πρόσκρουση. Η αποστολή Hera θα μεταφέρει επίσης δύο μικρούς δορυφόρους CubeSat, οι
οποίοι θα διαθέτουν ραντάρ χαμηλής συχνότητας για να σαρώσουν την εσωτερική δομή του
Δίμορφου (πρώτη φορά θα γίνει κάτι τέτοιο από διαστημοσυσκευή).
Μέχρι σήμερα το Κέντρο Μικρών Πλανητών της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης έχει
καταγράψει 22.735 κοντινούς αστεροειδείς (μεταξύ αυτών ο Δίδυμος), πολλοί από αυτούς
με τροχιές που προσεγγίζουν τη Γη. Έως τώρα έχουν ανακαλυφθεί 390 αστεροειδείς με ένα
φεγγάρι και άλλοι 15 που έχουν δύο δορυφόρους.
Πηγή : scitechdaily.com
Πέμπτη, Ιουνίου 25, 2020
Ο νάνος πλανήτης Πλούτωνας ίσως διαθέτει υπόγειο ωκεανό νερού από την αρχή της δημιουργίας του...
Πιο φιλόξενος για ζωή από τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις ενδέχεται να είναι ο παγωμένος
νάνος πλανήτης Πλούτωνας, στις εσχατιές του Ηλιακού μας συστήματος, στη Ζώνη Κάιπερ.
Σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις Αμερικανών επιστημόνων -οι οποίες μένει να επιβεβαιωθούν-
όταν δημιουργήθηκε ο νάνος πλανήτης, ήταν πιθανώς ένας πολύ πιο ζεστός κόσμος και εξ
αρχής διέθετε έναν υπόγειο ωκεανό νερού που υπάρχει ακόμη.
Η ανάλυση των εικόνων του Πλούτωνα, τις οποίες κατέγραψε το 2015 το σκάφος New
Horizons (Νέοι Ορίζοντες) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), καθώς
και υπολογιστικές προσομοιώσεις του εσωτερικού του μικρού πλανήτη, οδήγησαν τους
επιστήμονες στο νέο σενάριο μίας βίαιης και θερμής αρχής πριν από περίπου 4,5
δισεκατομμύρια χρόνια.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον πλανητικό επιστήμονα Κάρβερ Μπίρσον του Πανεπισ-
τημίου της Καλιφόρνια-Σάντα Κρουζ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιο-
δικό γεωεπιστημών «Nature Geoscience», εκτιμούν ότι καθώς σχηματιζόταν ο Πλούτων σε
διάστημα το πολύ 30.000 ετών «βομβαρδιζόταν» συνεχώς από διαστημικούς βράχους και
άλλα υλικά, τα οποία εκρήγνυνταν στην επιφάνειά του και ανέβαζαν τη θερμοκρασία της,
συσσωρεύοντας θερμότητα στο εσωτερικό του.
Κατά τους ερευνητές, αυτό είχε ως παράπλευρη συνέπεια να λιώνουν οι πάγοι του Πλού-
τωνα και να σχηματιστεί ένας υπόγειος ωκεανός νερού, ο οποίος πιθανώς διατηρείται μέχ-
ρι σήμερα βαθιά κάτω από το επιφανειακό στρώμα πάγου, πάχους ίσως εκατοντάδων
χιλιομέτρων.
Το υπόγειο νερό είναι μάλλον ανάμικτο με άλατα και αμμωνία, ενώ ακόμη πιο κάτω, στο
κέντρο του πλανήτη, βρίσκεται πιθανώς ένας στέρεος πετρώδης πυρήνας.
Σταδιακά, εκτιμάται ότι ο υπόγειος πλουτώνιος ωκεανός παγώνει, καθώς οι θερμοκρασίες
στην επιφάνεια του πλανήτη φθάνουν τους -228 βαθμούς Κελσίου. Όμως, προς το παρόν,
εφόσον το νερό θεωρείτο βασικό συστατικό της ζωής, η ύπαρξη ενός υπόγειου υδάτινου
κόσμου καθιστά τον Πλούτωνα ακόμη ένα υποψήφιο σώμα για αναζήτηση μορφών ζωής
στο ηλιακό σύστημά μας.
Δεν αποκλείεται, μάλιστα, άλλα παγωμένα σώματα στη Ζώνη Κάιπερ (Έρις, Μακεμάκε,
Χαουμέα κ.ά.) να έχουν και αυτά υπόγειο ωκεανό από τότε που σχηματίστηκαν, σύμφωνα
με τους ερευνητές.
Πηγή : space.com
νάνος πλανήτης Πλούτωνας, στις εσχατιές του Ηλιακού μας συστήματος, στη Ζώνη Κάιπερ.
Σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις Αμερικανών επιστημόνων -οι οποίες μένει να επιβεβαιωθούν-
όταν δημιουργήθηκε ο νάνος πλανήτης, ήταν πιθανώς ένας πολύ πιο ζεστός κόσμος και εξ
αρχής διέθετε έναν υπόγειο ωκεανό νερού που υπάρχει ακόμη.
Η ανάλυση των εικόνων του Πλούτωνα, τις οποίες κατέγραψε το 2015 το σκάφος New
Horizons (Νέοι Ορίζοντες) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), καθώς
και υπολογιστικές προσομοιώσεις του εσωτερικού του μικρού πλανήτη, οδήγησαν τους
επιστήμονες στο νέο σενάριο μίας βίαιης και θερμής αρχής πριν από περίπου 4,5
δισεκατομμύρια χρόνια.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον πλανητικό επιστήμονα Κάρβερ Μπίρσον του Πανεπισ-
τημίου της Καλιφόρνια-Σάντα Κρουζ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιο-
δικό γεωεπιστημών «Nature Geoscience», εκτιμούν ότι καθώς σχηματιζόταν ο Πλούτων σε
διάστημα το πολύ 30.000 ετών «βομβαρδιζόταν» συνεχώς από διαστημικούς βράχους και
άλλα υλικά, τα οποία εκρήγνυνταν στην επιφάνειά του και ανέβαζαν τη θερμοκρασία της,
συσσωρεύοντας θερμότητα στο εσωτερικό του.
Κατά τους ερευνητές, αυτό είχε ως παράπλευρη συνέπεια να λιώνουν οι πάγοι του Πλού-
τωνα και να σχηματιστεί ένας υπόγειος ωκεανός νερού, ο οποίος πιθανώς διατηρείται μέχ-
ρι σήμερα βαθιά κάτω από το επιφανειακό στρώμα πάγου, πάχους ίσως εκατοντάδων
χιλιομέτρων.
Το υπόγειο νερό είναι μάλλον ανάμικτο με άλατα και αμμωνία, ενώ ακόμη πιο κάτω, στο
κέντρο του πλανήτη, βρίσκεται πιθανώς ένας στέρεος πετρώδης πυρήνας.
Σταδιακά, εκτιμάται ότι ο υπόγειος πλουτώνιος ωκεανός παγώνει, καθώς οι θερμοκρασίες
στην επιφάνεια του πλανήτη φθάνουν τους -228 βαθμούς Κελσίου. Όμως, προς το παρόν,
εφόσον το νερό θεωρείτο βασικό συστατικό της ζωής, η ύπαρξη ενός υπόγειου υδάτινου
κόσμου καθιστά τον Πλούτωνα ακόμη ένα υποψήφιο σώμα για αναζήτηση μορφών ζωής
στο ηλιακό σύστημά μας.
Δεν αποκλείεται, μάλιστα, άλλα παγωμένα σώματα στη Ζώνη Κάιπερ (Έρις, Μακεμάκε,
Χαουμέα κ.ά.) να έχουν και αυτά υπόγειο ωκεανό από τότε που σχηματίστηκαν, σύμφωνα
με τους ερευνητές.
Πηγή : space.com
Τετάρτη, Ιουνίου 24, 2020
Ο «χορός» ενός άστρου γύρω από την κεντρική μαύρη τρύπα του Γαλαξία μας...
Οι μακρόχρονες παρατηρήσεις του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στην έρημο Ατακάμα της Χιλής αποκάλυψαν πρώτη φορά
το «χορό» ενός άστρου γύρω από την τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία μας.
Η τροχιά του άστρου συμφωνεί με τις προβλέψεις που βασίζονται στη γενική θεωρία της σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν.
Είχαν προηγηθεί παρατηρήσεις του συγκεκριμένου άστρου και μετρήσεις της κίνησής του
που κράτησαν 27 χρόνια, μέχρι οι ερευνητές από διάφορες χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Πορ-
τογαλία), με επικεφαλής τον Ράινχαρντ Γκέντσελ, διευθυντή του γερμανικού Ινστιτούτου
Εξωγήινης Φυσικής Μαξ Πλανκ, να κάνουν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρο-νομίας και αστροφυσικής Astronomy & Astrophysics.
Το VLT συνδυάζει σε ένα ενιαίο υπερ-τηλεσκόπιο το φως τεσσάρων επιμέρους τηλεσκο-
πίων διαμέτρου οκτώ μέτρων το καθένα, αποκτώντας έτσι ανάλυση ισοδύναμη ενός
τηλεσκοπίου με κάτοπτρο διαμέτρου 130 μέτρων.
Η πρώτη επιβεβαίωση της θεωρίας του Αϊνστάιν είχε γίνει μέσω παρατήρησης της τροχιάς
του Ερμή γύρω από τον Ήλιο.
Τώρα, ύστερα από περίπου 100 χρόνια, οι επιστήμονες παρατήρησαν το ίδιο μοτίβο κίνη-
σης ενός άστρου γύρω από την κεντρική μαύρη τρύπα, γνωστή ως «Τοξότης Α*» ή Sgr*,
που έχει τέσσερα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη μάζα από τον Ήλιο, από τον οποίον
απέχει 26.000 έτη φωτός.
Γύρω από την κεντρική μαύρη τρύπα υπάρχουν πολλά άστρα.
Ένα από αυτά είναι το S2, που κινείται σε απόσταση έως 20 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα
από αυτήν (περίπου 120 φορές η απόσταση μεταξύ Γης και Ήλιου).
Κατά την κοντινότερη διέλευσή του, το άστρο, υπό τη βαρυτική επίδραση της μαύρης
τρύπας, κινείται με ταχύτητα σχεδόν 3% της ταχύτητας του φωτός, ολοκληρώνοντας μία
περιφορά κάθε 16 χρόνια.
Τα περισσότερα άστρα και οι πλανήτες δεν ακολουθούν κυκλική τροχιά, αλλά πότε πλη-
σιάζουν και πότε απομακρύνονται από το αντικείμενο γύρω από το οποίο περιστρέφονται.
Η γενική θεωρία της σχετικότητας παρέχει μια ακριβή πρόβλεψη τού πώς αλλάζει η τροχιά
λόγω της λεγόμενης «μετάπτωσης Schwarzschild», ενός φαινομένου που δεν είχε μετ-ρηθεί ποτέ έως τώρα για ένα άστρο πέριξ μίας μαύρης τρύπας.
Πηγή : eso.org
το «χορό» ενός άστρου γύρω από την τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία μας.
Η τροχιά του άστρου συμφωνεί με τις προβλέψεις που βασίζονται στη γενική θεωρία της σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν.
Είχαν προηγηθεί παρατηρήσεις του συγκεκριμένου άστρου και μετρήσεις της κίνησής του
που κράτησαν 27 χρόνια, μέχρι οι ερευνητές από διάφορες χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Πορ-
τογαλία), με επικεφαλής τον Ράινχαρντ Γκέντσελ, διευθυντή του γερμανικού Ινστιτούτου
Εξωγήινης Φυσικής Μαξ Πλανκ, να κάνουν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστρο-νομίας και αστροφυσικής Astronomy & Astrophysics.
Το VLT συνδυάζει σε ένα ενιαίο υπερ-τηλεσκόπιο το φως τεσσάρων επιμέρους τηλεσκο-
πίων διαμέτρου οκτώ μέτρων το καθένα, αποκτώντας έτσι ανάλυση ισοδύναμη ενός
τηλεσκοπίου με κάτοπτρο διαμέτρου 130 μέτρων.
Η πρώτη επιβεβαίωση της θεωρίας του Αϊνστάιν είχε γίνει μέσω παρατήρησης της τροχιάς
του Ερμή γύρω από τον Ήλιο.
Τώρα, ύστερα από περίπου 100 χρόνια, οι επιστήμονες παρατήρησαν το ίδιο μοτίβο κίνη-
σης ενός άστρου γύρω από την κεντρική μαύρη τρύπα, γνωστή ως «Τοξότης Α*» ή Sgr*,
που έχει τέσσερα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη μάζα από τον Ήλιο, από τον οποίον
απέχει 26.000 έτη φωτός.
Γύρω από την κεντρική μαύρη τρύπα υπάρχουν πολλά άστρα.
Ένα από αυτά είναι το S2, που κινείται σε απόσταση έως 20 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα
από αυτήν (περίπου 120 φορές η απόσταση μεταξύ Γης και Ήλιου).
Κατά την κοντινότερη διέλευσή του, το άστρο, υπό τη βαρυτική επίδραση της μαύρης
τρύπας, κινείται με ταχύτητα σχεδόν 3% της ταχύτητας του φωτός, ολοκληρώνοντας μία
περιφορά κάθε 16 χρόνια.
Τα περισσότερα άστρα και οι πλανήτες δεν ακολουθούν κυκλική τροχιά, αλλά πότε πλη-
σιάζουν και πότε απομακρύνονται από το αντικείμενο γύρω από το οποίο περιστρέφονται.
Η γενική θεωρία της σχετικότητας παρέχει μια ακριβή πρόβλεψη τού πώς αλλάζει η τροχιά
λόγω της λεγόμενης «μετάπτωσης Schwarzschild», ενός φαινομένου που δεν είχε μετ-ρηθεί ποτέ έως τώρα για ένα άστρο πέριξ μίας μαύρης τρύπας.
Πηγή : eso.org
Οι άθλιες συνθήκες εργασίας που επικρατούν στη βιομηχανία κρέατος στη Γερμανία αποτελούν βασική αιτία μετάδοσης του νέου κορονοϊού, όπως αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι εκατοντάδες εργάτες στο μεγαλύτερο σφαγείο της χώρας, Tönnies, σε μεγάλο βαθμό μετανάστες από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, βρέθηκαν θετικοί...
Τρίτη, Ιουνίου 23, 2020
Γερμανία... Δέκα θάνατοι από COVID-19 και 503 νέα κρούσματα σε 24 ώρες...
Ακόμη 10 ασθενείς υπέκυψαν στην COVID-19 στη χώρα τις προηγούμενες 24 ώρες, όπου επιβεβαιώθηκαν 503 νέα κρούσματα μόλυνσης από τον SARS-CoV-2, με τον απολογισμό της πανδημίας του κορονοϊού να φθάνει έτσι τους 8.895 νεκρούς επί συνόλου 190.862 ανθρώπων που έχουν προσβληθεί, σύμφωνα με τα δεδομένα που συγκεντρώνει το Ινστιτούτο Ρόμπερτ Κοχ για τις μολυσματικές ασθένειες.
Ο γαλαξίας NGC 1300…
Ο γαλαξίας NGC 1300, είναι ένας σπειροειδής γαλαξίας, ο οποίος απέχει από το Ηλιακό
μας σύστημα περίπου 61 εκατομμύρια έτη φωτός και τον συναντάμε στην κατεύθυνση
του αστερισμού του Ηριδανού.
Έχει διάμετρο περίπου 110.000 έτη φωτός, είναι δηλαδή λίγο μεγαλύτερος από το δικό
μας Γαλαξία. Πιστεύεται πως αποτελεί μέρος του σμήνους γαλαξιών του Ηριδανού (Eridanus Cluster), το οποίο αποτελούν περίπου 200 γαλαξίες.
Ο γαλαξίας NGC 1300, ανακαλύφθηκε από τον Άγγλο αστρονόμο John Frederick
William Herschel, το 1835.
*Η υπέροχη φωτογραφία της ανάρτησης, έχει τραβηχτεί από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Xαμπλ (Hubble Space Telescope).
μας σύστημα περίπου 61 εκατομμύρια έτη φωτός και τον συναντάμε στην κατεύθυνση
του αστερισμού του Ηριδανού.
Έχει διάμετρο περίπου 110.000 έτη φωτός, είναι δηλαδή λίγο μεγαλύτερος από το δικό
μας Γαλαξία. Πιστεύεται πως αποτελεί μέρος του σμήνους γαλαξιών του Ηριδανού (Eridanus Cluster), το οποίο αποτελούν περίπου 200 γαλαξίες.
Ο γαλαξίας NGC 1300, ανακαλύφθηκε από τον Άγγλο αστρονόμο John Frederick
William Herschel, το 1835.
*Η υπέροχη φωτογραφία της ανάρτησης, έχει τραβηχτεί από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Xαμπλ (Hubble Space Telescope).
Σαν σήμερα... 23 Ιούνη 2005, έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 80 χρόνων, ο Μανόλης Αναγνωστάκης, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές της μεταπολεμικής γενιάς... Ένας αγωνιστής της ζωής…
Έγραψε και δημοσίευσε τις παρακάτω ποιητικές συλλογές: «Εποχές» (1945), «Εποχές 2» (1948), «Εποχές 3» (1951), «Η συνέχεια» (1954), «Η συνέχεια 2» (1956), «Η συνέχεια 3» (1962), «Το περιθώριο» (1968-1969), «Ο στόχος» (1970), «Κόμμα» (1971). Το 1975 δημο-σίευσε τη συλλογή «Τα Ποιήματα (1941-1971)». Το 1983, εκτός εμπορίου, τη συλλογή «Υ.Γ» (επανεκδόθηκε κανονικά το 1992), η οποία περιλαμβάνει ποιήματα μιας ή δυο φράσεων, που μοιάζουν με αυτοβιογραφικά αλλά ετερογραφικά «επιγράμματα». Το 1987 εκδόθηκαν «Τα συμπληρωματικά», «Παιδική μούσα» (τραγούδια για μικρά παιδιά) και το 1990 η συλλογή - ανθολογία «Η χαμηλή φωνή».
Δευτέρα, Ιουνίου 22, 2020
Καλπάζει ο νέος κορονοϊός στη Λατινική Αμερική...
Καλπάζει η πανδημία του SARS-CoV-2, σε ολόκληρη την Λατινική Αμερική, καθώς οι λαοί των χωρών έρχονται αντιμέτωποι και με τα ξηλωμένα συστήματα υγείας.
Η πανδημία έχει πλέον στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από 50.000 στη Βραζιλία, ενώ οι άνθρω-ποι που έχουν μολυνθεί έχουν ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο, σύμφωνα με τα δεδομένα
που δημοσιοποίησε χθες, Κυριακή, το υπουργείο Υγείας.
Άλλοι 641 ασθενείς υπέκυψαν στην Covid-19 τις προηγούμενες 24 ώρες στη Βραζιλία, με
το συνολικό απολογισμό της πανδημίας να ανέρχεται σε 50.617 νεκρούς, σύμφωνα με το
υπουργείο. Ενώ το σύνολο των ανθρώπων που έχουν μολυνθεί από τον SARS-CoV-2
ανέρχεται πλέον σε 1.085.038.
Ειδικοί εκτιμούν ότι ο πραγματικός αριθμός των κρουσμάτων μόλυνσης είναι πολλαπλάσιος
αυτού που ανακοινώνεται επίσημα, με δεδομένη την έλλειψη εκτενών τεστ.
Η πανδημία έχει πλέον στοιχίσει τη ζωή σε πάνω από 50.000 στη Βραζιλία, ενώ οι άνθρω-ποι που έχουν μολυνθεί έχουν ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο, σύμφωνα με τα δεδομένα
που δημοσιοποίησε χθες, Κυριακή, το υπουργείο Υγείας.
Άλλοι 641 ασθενείς υπέκυψαν στην Covid-19 τις προηγούμενες 24 ώρες στη Βραζιλία, με
το συνολικό απολογισμό της πανδημίας να ανέρχεται σε 50.617 νεκρούς, σύμφωνα με το
υπουργείο. Ενώ το σύνολο των ανθρώπων που έχουν μολυνθεί από τον SARS-CoV-2
ανέρχεται πλέον σε 1.085.038.
Ειδικοί εκτιμούν ότι ο πραγματικός αριθμός των κρουσμάτων μόλυνσης είναι πολλαπλάσιος
αυτού που ανακοινώνεται επίσημα, με δεδομένη την έλλειψη εκτενών τεστ.
Κυριακή, Ιουνίου 21, 2020
Σάββατο, Ιουνίου 20, 2020
Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών (CERN) έκανε ένα σημαντικό βήμα για την κατασκευή ενός νέου κυκλικού υπερ-επιταχυντή σωματιδίων μήκους 100 χιλιομέτρων, ο οποίος θα είναι έξι φορές πιο ισχυρός από τον LHC...
Ο νέος υπερ-επιταχυντής (FCC) θα αναζητήσει νέα υποατομικά σωματίδια ή δυνάμεις στη φύση, φιλοδοξώντας να πάει πέρα από το σημερινό κυρίαρχο πρότυπο (μοντέλο) της σω-ματιδιακής φυσικής, μεταξύ άλλων με ανακαλύψεις για τη σκοτεινή ύλη.
Η τεχνολογία που θα χρειαστεί το νέο μηχάνημα, θα πρέπει να αναπτυχθεί και θα απο-τελέσει αντικείμενο μελέτης τις επόμενες δεκαετίες.
Η τεχνολογία που θα χρειαστεί το νέο μηχάνημα, θα πρέπει να αναπτυχθεί και θα απο-τελέσει αντικείμενο μελέτης τις επόμενες δεκαετίες.
Παρασκευή, Ιουνίου 19, 2020
Μία δακτυλιοειδής έκλειψη Ηλίου θα συμβεί το πρωί της Κυριακής 21 Ιούνη, η οποία θα είναι ορατή και από την Ελλάδα ως μερική έκλειψη. Η έκλειψη αυτού του είδους συμβαίνει όταν η Σελήνη είναι πολύ μακριά από τη Γη για να καλύψει τελείως τον δίσκο του Ήλιου, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένας φωτεινός δακτύλιος γύρω από το σκοτεινιασμένο φεγγάρι...
Σαν σήμερα... 19 Ιούνη 1951, έφυγε από τη ζωή ο Άγγελος Σικελιανός (1884 - 1951)... Ένας αγωνιστής διανοούμενος... ένας σπουδαίος ποιητής...
Ο Άγγελος Σικελιανός, αν και ποτέ δεν κατάφερε να αποκτήσει το Νόμπελ Λογοτεχνίας
αν και υπήρξε 5 φορές υποψήφιος, η αναγνώριση του σαν διανοούμενος ήταν καθολική.
Ο Σεφέρης τον αποκάλεσε «Άρχοντα της λαλιάς μας». ο Παλαμάς τον χαρακτήρισε περισσότερο φιλόσοφο παρά ποιητή.
Ο Σικελιανός, έφυγε πικραμένος και παραγκωνισμένος από την επίσημη μετεμφυλιακή Ελλάδα. Συκοφαντημένος, επειδή είχε το σθένος να συμπορευτεί με το ΕΑΜ, και μάλιστα σαν επικεφαλής του ΕΑΜ Διανοουμένων - Καλλιτεχνών ενώ δεν του συγχωρέθηκε ποτέ
από το επίσημο κράτος ότι είχε το θάρρος να μην απαρνηθεί, μετά την απελευθέρωση,
τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης.
Να μη «συνδράμει» τις προσπάθειες της αγγλοκρατίας και της άρχουσας τάξης για κατασυκοφάντηση του ΕΑΜ. Να μη «συμφωνήσει» για τις διώξεις των εκατοντάδων χιλιάδων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης.
αν και υπήρξε 5 φορές υποψήφιος, η αναγνώριση του σαν διανοούμενος ήταν καθολική.
Ο Σεφέρης τον αποκάλεσε «Άρχοντα της λαλιάς μας». ο Παλαμάς τον χαρακτήρισε περισσότερο φιλόσοφο παρά ποιητή.
Ο Σικελιανός, έφυγε πικραμένος και παραγκωνισμένος από την επίσημη μετεμφυλιακή Ελλάδα. Συκοφαντημένος, επειδή είχε το σθένος να συμπορευτεί με το ΕΑΜ, και μάλιστα σαν επικεφαλής του ΕΑΜ Διανοουμένων - Καλλιτεχνών ενώ δεν του συγχωρέθηκε ποτέ
από το επίσημο κράτος ότι είχε το θάρρος να μην απαρνηθεί, μετά την απελευθέρωση,
τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης.
Να μη «συνδράμει» τις προσπάθειες της αγγλοκρατίας και της άρχουσας τάξης για κατασυκοφάντηση του ΕΑΜ. Να μη «συμφωνήσει» για τις διώξεις των εκατοντάδων χιλιάδων αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης.
Νέος κορονοϊός... Μελέτη επιβεβαιώνει την παρουσία του ιού στην Ιταλία από τον Δεκέμβρη του 2019...
Άλλη μία απόδειξη ότι ο νέος κορονοϊός υπήρχε στην Ευρώπη πριν τον εντοπισμό του στην Κίνα στις αρχές του Γενάρη του 2020 έρχεται από την Ιταλία.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με μελέτη του Ανώτατου Ινστιτούτου Υγείας, ο SARS-CoV-2 ήταν παρών στα λύματα του Μιλάνου και του Τορίνο από τον Δεκέμβρη 2019, δύο μήνες πριν από την επίσημη καταγραφή του πρώτου κρούσματος στην Ιταλία.
Η μελέτη εξέτασε 40 δείγματα λυμάτων που είχαν περισυλλεγεί ανάμεσα στον Οκτώβρη 2019 και τον Φλεβάρη 2020. Τα αποτελέσματα, που επιβεβαιώθηκαν από δύο χωριστά εργαστήρια με δύο διαφορετικές μεθόδους, απέδειξαν την παρουσία του RNA του SARS-Cov-2 σε δείγματα που προέρχονται από το Μιλάνο και το Τορίνο στις 18.12.2019, αναφέρεται σε ανακοίνωση του Ινστιτούτου.
Όμοια ίχνη βρέθηκαν επίσης στα λύματα της Μπολόνια στις 29 Γενάρη 2020, τη στιγμή
που το πρώτο κρούσμα Covid-19 καταγράφηκε επισήμως στην Ιταλία στις 20 Φλεβάρη,
στην κωμόπολη Κοντόνιο, κοντά στο Μιλάνο.
Το Ανώτατο Ινστιτούτο Υγείας διευκρινίζει ότι τα δείγματα από τον Οκτώβρη και τον Νοέμβρη 2019 δεν έδειξαν ίχνη του ιού.
Υπενθυμίζεται ότι ανάλογες αναλύσεις που έγιναν στη Γαλλία, είχαν επίσης διαπιστώσει
την παρουσία του ιού στη χώρα από τον Δεκέμβρη του 2019.
Το Ινστιτούτο αναφέρεται επίσης σε ισπανική μελέτη που εντόπισε το RNA στα λύματα της Βαρκελώνης που είχαν περισυλλεγεί στα μέσα του Γενάρη, «περί τις 40 ημέρες πριν από την καταγραφή του πρώτου εγχώριου κρούσματος» στην Ισπανία.
*Αναδημοσίευση από το 902.gr
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με μελέτη του Ανώτατου Ινστιτούτου Υγείας, ο SARS-CoV-2 ήταν παρών στα λύματα του Μιλάνου και του Τορίνο από τον Δεκέμβρη 2019, δύο μήνες πριν από την επίσημη καταγραφή του πρώτου κρούσματος στην Ιταλία.
Η μελέτη εξέτασε 40 δείγματα λυμάτων που είχαν περισυλλεγεί ανάμεσα στον Οκτώβρη 2019 και τον Φλεβάρη 2020. Τα αποτελέσματα, που επιβεβαιώθηκαν από δύο χωριστά εργαστήρια με δύο διαφορετικές μεθόδους, απέδειξαν την παρουσία του RNA του SARS-Cov-2 σε δείγματα που προέρχονται από το Μιλάνο και το Τορίνο στις 18.12.2019, αναφέρεται σε ανακοίνωση του Ινστιτούτου.
Όμοια ίχνη βρέθηκαν επίσης στα λύματα της Μπολόνια στις 29 Γενάρη 2020, τη στιγμή
που το πρώτο κρούσμα Covid-19 καταγράφηκε επισήμως στην Ιταλία στις 20 Φλεβάρη,
στην κωμόπολη Κοντόνιο, κοντά στο Μιλάνο.
Το Ανώτατο Ινστιτούτο Υγείας διευκρινίζει ότι τα δείγματα από τον Οκτώβρη και τον Νοέμβρη 2019 δεν έδειξαν ίχνη του ιού.
Υπενθυμίζεται ότι ανάλογες αναλύσεις που έγιναν στη Γαλλία, είχαν επίσης διαπιστώσει
την παρουσία του ιού στη χώρα από τον Δεκέμβρη του 2019.
Το Ινστιτούτο αναφέρεται επίσης σε ισπανική μελέτη που εντόπισε το RNA στα λύματα της Βαρκελώνης που είχαν περισυλλεγεί στα μέσα του Γενάρη, «περί τις 40 ημέρες πριν από την καταγραφή του πρώτου εγχώριου κρούσματος» στην Ισπανία.
*Αναδημοσίευση από το 902.gr
Πέμπτη, Ιουνίου 18, 2020
Πιθανώς πάνω από 30 «ενεργοί» εξωγήινοι πολιτισμοί στον Γαλαξία μας...
Το ερώτημα περί ύπαρξης ή όχι εξωγήινης νοήμονος ζωής είναι ένα από τα μεγαλύτερα
της επιστήμης- και σε σχετική έρευνα που δημοσιεύτηκε στο The Astrophysical Journal
επιχειρείται να δοθούν κάποιες «απαντήσεις» σχετικά με τον αριθμό των πολιτισμών
που μπορεί να υπάρχουν στον Γαλαξία μας.
Ο αριθμός αυτός, βάσει προηγούμενων εκτιμήσεων, κυμαινόταν από το μηδέν μέχρι
δισεκατομμύρια- ωστόσο με βάση αυτή την έρευνα, μπορεί να υπάρχουν πάνω από
30 πολιτισμοί στον Γαλαξία μας. Η νέα έρευνα θεωρεί πως νοήμονες μορφές ζωής
σχηματίζονται σε άλλους πλανήτες με παρόμοιο τρόπο με αυτόν που αυτό συνέβη
στη Γη- και αυτό οδηγεί στην εκτίμηση περί άνω των 30 «ενεργών» πολιτισμών με
δυνατότητες επικοινωνίας στον Γαλαξία όπου βρισκόμαστε.
«Θα έπρεπε να υπάρχουν τουλάχιστον μερικές δεκάδες ενεργοί πολιτισμοί στον Γαλαξία
μας, αν υποθέσουμε πως χρειάζονται πέντε δισεκατομμύρια χρόνια για τον σχηματισμό
νοήμονος ζωής σε άλλους πλανήτες, όπως στη Γη» εξηγεί ο Κρίστοφερ Κονσελάις, καθη-
γητής Αστροφυσικής στο University of Nottingham. «Η ιδέα είναι να κοιτάξουμε την
εξέλιξη, μα σε κοσμική κλίμακα. Αποκαλούμε αυτόν τον υπολογισμό Κοπερνίκειο
Αστροβιολογικό Όριο».
Ο Τομ Γουέστμπι, πρώτος συντάκτης της έρευνας, σημειώνει: «Η κλασική μέθοδος υπο-
λογισμού του αριθμού νοήμονων πολιτισμών βασίζεται σε εκτιμήσεις πάνω σε τιμές που
σχετίζονται με τη ζωή, ως εκ τούτου οι απόψεις για τέτοια θέματα ποικίλλουν πολύ.
Η νέα μας μελέτη απλοποιεί αυτές τις υποθέσεις χρησιμοποιώντας νέα δεδομένα, δίνοντάς
μας μια συμπαγή εκτίμηση του αριθμού των πολιτισμών στον Γαλαξία μας».
«Τα δύο Κοπερνίκεια Αστροβιολογικά Όρια είναι πως η νοήμων ζωή σχηματίζεται σε
κάτω από πέντε δισεκατομμύρια χρόνια, ή μετά από περίπου πέντε δισεκατομμύρια
χρόνια- παρόμοια με τη Γη, όπου ένας πολιτισμός με δυνατότητα επικοινωνίας σχη-
ματίστηκε μετά από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Με το ισχυρό κριτήριο πως απαιτείται
περιεχόμενο μετάλλου ίσο με αυτό του ήλιου (ο ήλιος είναι, σχετικά μιλώντας, αρκετά
πλούσιος σε μέταλλα) υπολογίζουμε πως θα έπρεπε να υπάρχουν περίπου 36 ενεργοί
πολιτισμοί στον Γαλαξία μας» συμπλήρωσε.
Η έρευνα αυτή δείχνει πως ο αριθμός των πολιτισμών εξαρτάται πολύ από το για πόσο
στέλνουν ενεργά σήματα για την ύπαρξή τους στο διάστημα, όπως ραδιοσήματα από
δορυφόρους, τηλεόραση κ.α. Εάν άλλοι εξελιγμένοι τεχνολογικά πολιτισμοί διαρκούν
όσο ο δικός μας, που από αυτή την άποψη βρίσκεται στα 100 χρόνια, τότε θα υπάρχουν
περίπου 36 «ζωντανοί», εξελιγμένοι τεχνολογικά, πολιτισμοί ανά τον γαλαξία μας.
Ωστόσο η μέση απόσταση προς αυτούς θεωρείται πως θα είναι 17.000 έτη φωτός, κάτι
που θα καθιστούσε τον εντοπισμό και την επικοινωνία μαζί τους πολύ δύσκολη με την
παρούσα μας τεχνολογία. Επίσης είναι πιθανόν να είμαστε ο μόνος πολιτισμός στον
Γαλαξία μας, εκτός και αν τα χρονικά διαστήματα επιβίωσης πολιτισμών σαν τον δικό
μας είναι πολύ μεγάλα.
«Η νέα μας έρευνα υποδεικνύει πως οι έρευνες για εξωγήινους νοήμονες πολιτισμούς
όχι μόνο αποκαλύπτουν πώς σχηματίζεται η ζωή, αλλά και μας δίνουν στοιχεία για το
πόσο θα διαρκέσει ο δικός μας πολιτισμός. Αν βρούμε πως η νοήμων ζωή είναι κοινή,
τότε αυτό θα αποκάλυπτε ότι ο πολιτισμός μας θα μπορούσε να υπάρξει για πολύ
περισσότερο από μερικές εκατοντάδες χρόνια. Εναλλακτικά, αν βρούμε ότι δεν υπάρ-
χουν ενεργοί πολιτισμοί στον γαλαξία μας, είναι κακό σημάδι για την ύπαρξή μας
μακροπρόθεσμα. Ψάχνοντας για νοήμονα εξωγήινη ζωή- ακόμα και αν δεν βρούμε
τίποτα- ανακαλύπτουμε το δικό μας μέλλον και μοίρα» είπε ο καθηγητής Κονσελάις.
Πηγή : independent.co.uk
της επιστήμης- και σε σχετική έρευνα που δημοσιεύτηκε στο The Astrophysical Journal
επιχειρείται να δοθούν κάποιες «απαντήσεις» σχετικά με τον αριθμό των πολιτισμών
που μπορεί να υπάρχουν στον Γαλαξία μας.
Ο αριθμός αυτός, βάσει προηγούμενων εκτιμήσεων, κυμαινόταν από το μηδέν μέχρι
δισεκατομμύρια- ωστόσο με βάση αυτή την έρευνα, μπορεί να υπάρχουν πάνω από
30 πολιτισμοί στον Γαλαξία μας. Η νέα έρευνα θεωρεί πως νοήμονες μορφές ζωής
σχηματίζονται σε άλλους πλανήτες με παρόμοιο τρόπο με αυτόν που αυτό συνέβη
στη Γη- και αυτό οδηγεί στην εκτίμηση περί άνω των 30 «ενεργών» πολιτισμών με
δυνατότητες επικοινωνίας στον Γαλαξία όπου βρισκόμαστε.
«Θα έπρεπε να υπάρχουν τουλάχιστον μερικές δεκάδες ενεργοί πολιτισμοί στον Γαλαξία
μας, αν υποθέσουμε πως χρειάζονται πέντε δισεκατομμύρια χρόνια για τον σχηματισμό
νοήμονος ζωής σε άλλους πλανήτες, όπως στη Γη» εξηγεί ο Κρίστοφερ Κονσελάις, καθη-
γητής Αστροφυσικής στο University of Nottingham. «Η ιδέα είναι να κοιτάξουμε την
εξέλιξη, μα σε κοσμική κλίμακα. Αποκαλούμε αυτόν τον υπολογισμό Κοπερνίκειο
Αστροβιολογικό Όριο».
Ο Τομ Γουέστμπι, πρώτος συντάκτης της έρευνας, σημειώνει: «Η κλασική μέθοδος υπο-
λογισμού του αριθμού νοήμονων πολιτισμών βασίζεται σε εκτιμήσεις πάνω σε τιμές που
σχετίζονται με τη ζωή, ως εκ τούτου οι απόψεις για τέτοια θέματα ποικίλλουν πολύ.
Η νέα μας μελέτη απλοποιεί αυτές τις υποθέσεις χρησιμοποιώντας νέα δεδομένα, δίνοντάς
μας μια συμπαγή εκτίμηση του αριθμού των πολιτισμών στον Γαλαξία μας».
«Τα δύο Κοπερνίκεια Αστροβιολογικά Όρια είναι πως η νοήμων ζωή σχηματίζεται σε
κάτω από πέντε δισεκατομμύρια χρόνια, ή μετά από περίπου πέντε δισεκατομμύρια
χρόνια- παρόμοια με τη Γη, όπου ένας πολιτισμός με δυνατότητα επικοινωνίας σχη-
ματίστηκε μετά από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Με το ισχυρό κριτήριο πως απαιτείται
περιεχόμενο μετάλλου ίσο με αυτό του ήλιου (ο ήλιος είναι, σχετικά μιλώντας, αρκετά
πλούσιος σε μέταλλα) υπολογίζουμε πως θα έπρεπε να υπάρχουν περίπου 36 ενεργοί
πολιτισμοί στον Γαλαξία μας» συμπλήρωσε.
Η έρευνα αυτή δείχνει πως ο αριθμός των πολιτισμών εξαρτάται πολύ από το για πόσο
στέλνουν ενεργά σήματα για την ύπαρξή τους στο διάστημα, όπως ραδιοσήματα από
δορυφόρους, τηλεόραση κ.α. Εάν άλλοι εξελιγμένοι τεχνολογικά πολιτισμοί διαρκούν
όσο ο δικός μας, που από αυτή την άποψη βρίσκεται στα 100 χρόνια, τότε θα υπάρχουν
περίπου 36 «ζωντανοί», εξελιγμένοι τεχνολογικά, πολιτισμοί ανά τον γαλαξία μας.
Ωστόσο η μέση απόσταση προς αυτούς θεωρείται πως θα είναι 17.000 έτη φωτός, κάτι
που θα καθιστούσε τον εντοπισμό και την επικοινωνία μαζί τους πολύ δύσκολη με την
παρούσα μας τεχνολογία. Επίσης είναι πιθανόν να είμαστε ο μόνος πολιτισμός στον
Γαλαξία μας, εκτός και αν τα χρονικά διαστήματα επιβίωσης πολιτισμών σαν τον δικό
μας είναι πολύ μεγάλα.
«Η νέα μας έρευνα υποδεικνύει πως οι έρευνες για εξωγήινους νοήμονες πολιτισμούς
όχι μόνο αποκαλύπτουν πώς σχηματίζεται η ζωή, αλλά και μας δίνουν στοιχεία για το
πόσο θα διαρκέσει ο δικός μας πολιτισμός. Αν βρούμε πως η νοήμων ζωή είναι κοινή,
τότε αυτό θα αποκάλυπτε ότι ο πολιτισμός μας θα μπορούσε να υπάρξει για πολύ
περισσότερο από μερικές εκατοντάδες χρόνια. Εναλλακτικά, αν βρούμε ότι δεν υπάρ-
χουν ενεργοί πολιτισμοί στον γαλαξία μας, είναι κακό σημάδι για την ύπαρξή μας
μακροπρόθεσμα. Ψάχνοντας για νοήμονα εξωγήινη ζωή- ακόμα και αν δεν βρούμε
τίποτα- ανακαλύπτουμε το δικό μας μέλλον και μοίρα» είπε ο καθηγητής Κονσελάις.
Πηγή : independent.co.uk
18 Ιούνη 1815... Η Μάχη του Βατερλό...
Η αποφασιστική μάχη του Βατερλό (στο σημερινό Βέλγιο) μεταξύ των Γάλλων (υπό
το Ναπολέοντα) και των Βρετανών, Γερμανών, Ολλανδών, κ.α. (υπό τον δούκα του
Ουέλινγκτον) λήγει με την ήττα των πρώτων.
Οι δεύτεροι, αφού προήλασαν έως το Παρίσι, αποκατέστησαν στο θρόνο τον βασιλιά
Λουδοβίκο τον 18ο, σηματοδοτώντας την προσωρινή νίκη επί της Γαλλικής αστικής
Επανάστασης.
το Ναπολέοντα) και των Βρετανών, Γερμανών, Ολλανδών, κ.α. (υπό τον δούκα του
Ουέλινγκτον) λήγει με την ήττα των πρώτων.
Οι δεύτεροι, αφού προήλασαν έως το Παρίσι, αποκατέστησαν στο θρόνο τον βασιλιά
Λουδοβίκο τον 18ο, σηματοδοτώντας την προσωρινή νίκη επί της Γαλλικής αστικής
Επανάστασης.
Τετάρτη, Ιουνίου 17, 2020
Τρίτη, Ιουνίου 16, 2020
Η εμφάνιση των δομικών στοιχείων της ζωής προηγείται της δημιουργίας των άστρων...
Τα πολύπλοκα οργανικά μόρια που θα μπορούσαν να αποτελέσουν δομικά συστατικά της ζωής είναι πολύ πιο κοινά και πανταχού παρόντα από ότι πιστευόταν προηγουμένους σε ψυχρά νέφη αερίων και σκόνης που λειτουργούν ως «φυτώρια» άστρων και πλανητών, σύμφωνα με αστρονόμους του University of Arizona Steward Observatory.
Τα μόρια αυτά εμφανίζονται επίσης πολύ νωρίτερα από ό,τι πιστευόταν ως τώρα, εκατον-
τάδες χιλιάδες χρόνια πριν τα άστρα αρχίσουν να σχηματίζονται, όπως διαπίστωσαν οι
ερευνητές. Σε επιστημονικό άρθρο στο The Astrophysical Journal τα σχετικά αποτελέσμα-
τα που παρουσιάζονται αμφισβητούν υπάρχουσες θεωρίες, που προϋποθέτουν ένα περι-
βάλλον που θερμαίνεται από πρωτο-άστρα (άστρα υπό δημιουργία) για να καταστούν
παρατηρήσιμα τα πολύπλοκα οργανικά σωματίδια.
Η έρευνα αυτή είναι η πρώτη που αναζητά τα ίχνη δύο πολύπλοκων οργανικών σωματιδίων
της μεθανόλης και της ακεταλδεΰδης (αιθανάλης), σε έναν σημαντικό αριθμό πιθανών
χώρων σχηματισμού άστρων, αντίθετα με προηγούμενες παρατηρήσεις, οι οποίες εστίαζαν
κυρίως σε μεμονωμένα αντικείμενα. Οι προ- αστρικοί ή άνευ άστρων πυρήνες κατονομά-
ζονται έτσι επειδή δεν περιλαμβάνουν ακόμα άστρα, μα υποδεικνύουν περιοχές στο
διάστημα όπου ψυχρή σκόνη και αέρια συσπειρώνονται στους «σπόρους» που οδηγούν
στην εμφάνιση άστρων και πιθανώς πλανητών.
Οι ερευνητές εξέτασαν το νέφος αερίων και σκόνης 31 πυρηνών άνευ άστρων που βρίσ-
κονταν σε μια περιοχή σχηματισμού άστρων γνωστή ως μοριακό νέφος του Ταύρου, σε
απόσταση περίπου 440 ετών φωτός από τη Γη. Ο κάθε πυρήνας μπορεί να εκτείνεται σε
μια απόσταση που θα κάλυπτε 1.000 ηλιακά συστήματα, στημένα το ένα δίπλα στο άλλο.
«Αυτοί οι πυρήνες που παρατηρήσαμε είναι αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια από τον
αρχικό σχηματισμό ενός πρωτο-άστρου ή πλανητών» είπε η Γιάνσι Σίρλεϊ, αναπληρώτρια
καθηγήτρια αστρονομίας, που συνέταξε το άρθρο μαζί με τη διδακτορική Σαμάνθα
Σκιμπέλι. «Αυτό μας δείχνει ότι η βασική οργανική χημεία που απαιτείται για τη ζωή είναι
παρούσα στα αέρια πριν τον σχηματισμό άστρων και πλανητών».
Αν και η ύπαρξη σωματιδίων τέτοιου είδους (που παρέχουν τα δομικά στοιχεία που είναι
απαραίτητα για τη ζωή όπως τη γνωρίζουμε) ήταν γνωστή, ήταν δύσκολο να βρεθούν
απαντήσεις σχετικά με το πώς και το πού σχηματίζονται και τους μηχανισμούς με τους
οποίους καταλήγουν στις επιφάνειες πλανητών. Όπως είπε η Σκιμπέλι, οι ακριβείς
διαδικασίες συζητώνται ακόμα, επειδή τα θεωρητικά μοντέλα δεν αντιστοιχούν ακριβώς
σε αυτά που παρατηρούνται. «Με αυτό το άρθρο, μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα
τους μηχανισμούς σχηματισμού που μπορεί να λαμβάνουν χώρα, λέγοντας στους θεω-
ρητικούς πόσο άφθονα είναι αυτά τα μόρια».
Οι προ-αστρικοί πυρήνες είναι σαν παράθυρα στα αρχικά εξελικτικά στάδια προς την
κατεύθυνση της εμφάνισης αστρικών συστημάτων με πλανήτες και πιθανώς μορφές ζωής,
σημείωσε η Σκιμπέλι, εκτιμώντας πως πριν από αυτή τη μελέτη λιγότερα από 10 τέτοια
αντικείμενα είχαν μελετηθεί για πολύπλοκα οργανικά μόρια. Παρόμοιες παρατηρήσεις
συνήθως εστίαζαν μόνο στη μεθανόλη.
Για τους σκοπούς της έρευνας αυτής εξετάστηκαν τα ίχνη των δύο μορίων στο πλαίσιο
μιας «εκστρατείας» παρατήρησης διάρκειας 500 ωρών χρόνου παρατήρησης. Μεθανόλη
βρέθηκε και στους 31 προ-αστρικούς πυρήνες, και ακεταλδεΰδη στο 70%. Οι ερευνητές το
εκλαμβάνουν αυτό ως στοιχείο πως τα πολύπλοκα οργανικά μόρια είναι πολύ πιο κοινά σε
περιοχές σχηματισμού άστρων από ό,τι πιστευόταν μέχρι τώρα.
Πηγή : uanews.arizona.edu
Τα μόρια αυτά εμφανίζονται επίσης πολύ νωρίτερα από ό,τι πιστευόταν ως τώρα, εκατον-
τάδες χιλιάδες χρόνια πριν τα άστρα αρχίσουν να σχηματίζονται, όπως διαπίστωσαν οι
ερευνητές. Σε επιστημονικό άρθρο στο The Astrophysical Journal τα σχετικά αποτελέσμα-
τα που παρουσιάζονται αμφισβητούν υπάρχουσες θεωρίες, που προϋποθέτουν ένα περι-
βάλλον που θερμαίνεται από πρωτο-άστρα (άστρα υπό δημιουργία) για να καταστούν
παρατηρήσιμα τα πολύπλοκα οργανικά σωματίδια.
Η έρευνα αυτή είναι η πρώτη που αναζητά τα ίχνη δύο πολύπλοκων οργανικών σωματιδίων
της μεθανόλης και της ακεταλδεΰδης (αιθανάλης), σε έναν σημαντικό αριθμό πιθανών
χώρων σχηματισμού άστρων, αντίθετα με προηγούμενες παρατηρήσεις, οι οποίες εστίαζαν
κυρίως σε μεμονωμένα αντικείμενα. Οι προ- αστρικοί ή άνευ άστρων πυρήνες κατονομά-
ζονται έτσι επειδή δεν περιλαμβάνουν ακόμα άστρα, μα υποδεικνύουν περιοχές στο
διάστημα όπου ψυχρή σκόνη και αέρια συσπειρώνονται στους «σπόρους» που οδηγούν
στην εμφάνιση άστρων και πιθανώς πλανητών.
Οι ερευνητές εξέτασαν το νέφος αερίων και σκόνης 31 πυρηνών άνευ άστρων που βρίσ-
κονταν σε μια περιοχή σχηματισμού άστρων γνωστή ως μοριακό νέφος του Ταύρου, σε
απόσταση περίπου 440 ετών φωτός από τη Γη. Ο κάθε πυρήνας μπορεί να εκτείνεται σε
μια απόσταση που θα κάλυπτε 1.000 ηλιακά συστήματα, στημένα το ένα δίπλα στο άλλο.
«Αυτοί οι πυρήνες που παρατηρήσαμε είναι αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια από τον
αρχικό σχηματισμό ενός πρωτο-άστρου ή πλανητών» είπε η Γιάνσι Σίρλεϊ, αναπληρώτρια
καθηγήτρια αστρονομίας, που συνέταξε το άρθρο μαζί με τη διδακτορική Σαμάνθα
Σκιμπέλι. «Αυτό μας δείχνει ότι η βασική οργανική χημεία που απαιτείται για τη ζωή είναι
παρούσα στα αέρια πριν τον σχηματισμό άστρων και πλανητών».
Αν και η ύπαρξη σωματιδίων τέτοιου είδους (που παρέχουν τα δομικά στοιχεία που είναι
απαραίτητα για τη ζωή όπως τη γνωρίζουμε) ήταν γνωστή, ήταν δύσκολο να βρεθούν
απαντήσεις σχετικά με το πώς και το πού σχηματίζονται και τους μηχανισμούς με τους
οποίους καταλήγουν στις επιφάνειες πλανητών. Όπως είπε η Σκιμπέλι, οι ακριβείς
διαδικασίες συζητώνται ακόμα, επειδή τα θεωρητικά μοντέλα δεν αντιστοιχούν ακριβώς
σε αυτά που παρατηρούνται. «Με αυτό το άρθρο, μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα
τους μηχανισμούς σχηματισμού που μπορεί να λαμβάνουν χώρα, λέγοντας στους θεω-
ρητικούς πόσο άφθονα είναι αυτά τα μόρια».
Οι προ-αστρικοί πυρήνες είναι σαν παράθυρα στα αρχικά εξελικτικά στάδια προς την
κατεύθυνση της εμφάνισης αστρικών συστημάτων με πλανήτες και πιθανώς μορφές ζωής,
σημείωσε η Σκιμπέλι, εκτιμώντας πως πριν από αυτή τη μελέτη λιγότερα από 10 τέτοια
αντικείμενα είχαν μελετηθεί για πολύπλοκα οργανικά μόρια. Παρόμοιες παρατηρήσεις
συνήθως εστίαζαν μόνο στη μεθανόλη.
Για τους σκοπούς της έρευνας αυτής εξετάστηκαν τα ίχνη των δύο μορίων στο πλαίσιο
μιας «εκστρατείας» παρατήρησης διάρκειας 500 ωρών χρόνου παρατήρησης. Μεθανόλη
βρέθηκε και στους 31 προ-αστρικούς πυρήνες, και ακεταλδεΰδη στο 70%. Οι ερευνητές το
εκλαμβάνουν αυτό ως στοιχείο πως τα πολύπλοκα οργανικά μόρια είναι πολύ πιο κοινά σε
περιοχές σχηματισμού άστρων από ό,τι πιστευόταν μέχρι τώρα.
Πηγή : uanews.arizona.edu
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)