Ένα κολοσσιαίων διαστάσεων άστρο, το οποίο έχει μάζα περίπου 315 φορές μεγαλύτερη
από την μάζα του Ήλιου μας, εντοπίστηκε πριν από περίπου 4 χρόνια, από Ευρωπαίους αστρονόμους. Πρόκειται για ένα πραγματικό «τέρας» του διαστήματος, το μεγαλύτερο,
σε μάζα, άστρο που έχει ποτέ βρεθεί.
Η ανακάλυψη έγινε από ομάδα επιστημόνων του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου του Ευρω-παϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στην Χιλή.
Άστρα όπως αυτό που ανιχνεύθηκε (και απέκτησε την κωδική ονομασία R136a1) στο
κέντρο ενός αστρικού σμήνους στο Νεφέλωμα της Ταραντούλας, σε απόσταση πε-
ρίπου 163.000 ετών φωτός από τον δικό μας Γαλαξία, έχουν μέγεθος και φωτεινότητα
πέρα από αυτήν που οι επιστήμονες πίστευαν ότι είναι δυνατό να υπάρχουν.
Το συγκεκριμένο άστρο εντοπίστηκε σε μια περιοχή του διαστήματος όπου πυκνά νέ-
φη αερίων και σκόνης καταρρέουν σχηματίζοντας πυκνότερους σχηματισμούς, με τε-
λικό αποτέλεσμα τη γέννηση πελώριων μαζικών και θερμών γαλάζιων άστρων, τα οποία
«καίνε» σε σχετικά σύντομο χρόνο τα υλικά τους, πριν εκραγούν σε τεράστιες εκρήξεις
υπερκαινοφανών (supernova).
Το άστρο-τέρας είναι δύο φορές βαρύτερο από οποιοδήποτε άλλο άστρο έχει βρεθεί
μέχρι σήμερα, εμφανίζει φωτεινότητα σχεδόν 8,7 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη
από αυτήν του Ήλιου μας, ενώ έχει πιθανώς ακτίνα 30 φορές μεγαλύτερη από τον
Ήλιο μας, ενώ η επιφανειακή του θερμοκρασία, εκτιμάται πως φτάνει τους 53.000
βαθμούς Κέλβιν. Στη γύρω περιοχή υπάρχουν και άλλα τεράστια άστρα με επιφανει-
ακή θερμοκρασία άνω των 40.000 βαθμών Κέλβιν, δηλαδή επτά φορές πιο καυτά
από το δικό μας Ήλιο. Αντίθετα όμως με τον καλοσχηματισμένο δίσκο του Ήλιου
μας, τα τεράστια αυτά άστρα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, φαίνεται να έχουν
ασαφή περίμετρο και να χάνουν τεράστιες ποσότητες υλικών εξαιτίας πανίσχυρων
ανέμων γύρω τους.
Θεωρείται σίγουρο ότι γύρω από ένα τέτοιο άστρο-τέρας δεν περιφέρονται πλανή-
τες σε τροχιά, επειδή αυτού του τύπου τα άστρα ζουν λίγο και δεν προλαβαίνουν
να σχηματιστούν πλανήτες στην περιφέρειά τους.
Μέχρι τώρα είχαν εντοπιστεί άστρα-γίγαντες μεγαλύτερα κατά περίπου 150 - 200
φορές, σε σχέση με την μάζα του Ήλιου μας.
Η νέα ανακάλυψη θέτει το ερώτημα ποιο είναι τελικά το ανώτατο όριο μεγέθους
για ένα άστρο-ήλιο. Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι στο αρχέγονο σύμπαν θα υπήρχαν
πολλά περισσότερα από αυτά τα άστρα-τέρατα.
Πηγές πληροφοριών : “Monthly Notices” και ΑΠΕ
από την μάζα του Ήλιου μας, εντοπίστηκε πριν από περίπου 4 χρόνια, από Ευρωπαίους αστρονόμους. Πρόκειται για ένα πραγματικό «τέρας» του διαστήματος, το μεγαλύτερο,
σε μάζα, άστρο που έχει ποτέ βρεθεί.
Η ανακάλυψη έγινε από ομάδα επιστημόνων του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου του Ευρω-παϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στην Χιλή.
Άστρα όπως αυτό που ανιχνεύθηκε (και απέκτησε την κωδική ονομασία R136a1) στο
κέντρο ενός αστρικού σμήνους στο Νεφέλωμα της Ταραντούλας, σε απόσταση πε-
ρίπου 163.000 ετών φωτός από τον δικό μας Γαλαξία, έχουν μέγεθος και φωτεινότητα
πέρα από αυτήν που οι επιστήμονες πίστευαν ότι είναι δυνατό να υπάρχουν.
Το συγκεκριμένο άστρο εντοπίστηκε σε μια περιοχή του διαστήματος όπου πυκνά νέ-
φη αερίων και σκόνης καταρρέουν σχηματίζοντας πυκνότερους σχηματισμούς, με τε-
λικό αποτέλεσμα τη γέννηση πελώριων μαζικών και θερμών γαλάζιων άστρων, τα οποία
«καίνε» σε σχετικά σύντομο χρόνο τα υλικά τους, πριν εκραγούν σε τεράστιες εκρήξεις
υπερκαινοφανών (supernova).
Το άστρο-τέρας είναι δύο φορές βαρύτερο από οποιοδήποτε άλλο άστρο έχει βρεθεί
μέχρι σήμερα, εμφανίζει φωτεινότητα σχεδόν 8,7 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη
από αυτήν του Ήλιου μας, ενώ έχει πιθανώς ακτίνα 30 φορές μεγαλύτερη από τον
Ήλιο μας, ενώ η επιφανειακή του θερμοκρασία, εκτιμάται πως φτάνει τους 53.000
βαθμούς Κέλβιν. Στη γύρω περιοχή υπάρχουν και άλλα τεράστια άστρα με επιφανει-
ακή θερμοκρασία άνω των 40.000 βαθμών Κέλβιν, δηλαδή επτά φορές πιο καυτά
από το δικό μας Ήλιο. Αντίθετα όμως με τον καλοσχηματισμένο δίσκο του Ήλιου
μας, τα τεράστια αυτά άστρα, σύμφωνα με τους επιστήμονες, φαίνεται να έχουν
ασαφή περίμετρο και να χάνουν τεράστιες ποσότητες υλικών εξαιτίας πανίσχυρων
ανέμων γύρω τους.
Θεωρείται σίγουρο ότι γύρω από ένα τέτοιο άστρο-τέρας δεν περιφέρονται πλανή-
τες σε τροχιά, επειδή αυτού του τύπου τα άστρα ζουν λίγο και δεν προλαβαίνουν
να σχηματιστούν πλανήτες στην περιφέρειά τους.
Μέχρι τώρα είχαν εντοπιστεί άστρα-γίγαντες μεγαλύτερα κατά περίπου 150 - 200
φορές, σε σχέση με την μάζα του Ήλιου μας.
Η νέα ανακάλυψη θέτει το ερώτημα ποιο είναι τελικά το ανώτατο όριο μεγέθους
για ένα άστρο-ήλιο. Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι στο αρχέγονο σύμπαν θα υπήρχαν
πολλά περισσότερα από αυτά τα άστρα-τέρατα.
Πηγές πληροφοριών : “Monthly Notices” και ΑΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου