Αυτό είναι το κύκνειο άσμα που εκπέμπει ένα αστέρι πριν σβήσει για πάντα στην κοσ-
μική απεραντοσύνη. Στο κέντρο αυτού του πολύχρωμου στροβιλιζόμενου αερίου της φωτογραφίας, κρύβεται ένα ετοιμοθάνατο άστρο με μάζα ισοδύναμη του Ήλιου μας.
Όταν ένα αστέρι απορρίπτει το εξωτερικό στρώμα του, αποκαλύπτει έναν υπερ-καυτό πυρήνα που εκπέμπει τεράστιες ποσότητες υπεριώδους φωτός. Αυτή η ακτινοβολία αναγκάζει τα ερείπια του παλιού κελύφους του να λάμπει έντονα, δημιουργώντας τη
δομή που βλέπουμε στην εικόνα της ανάρτησης.
Όπως όλα τα γερασμένα αστέρια, οι πυρηνικές αντιδράσεις που τα τροφοδοτούν και
τα κάνουν να λάμπουν, αρχίζουν να αμφιταλαντεύονται από την έλλειψη καυσίμων.
Αυτές οι ασταθείς αντιδράσεις αναγκάζουν τα αστέρια να γίνονται ασταθή, αποβάλ-
λοντας τα εξωτερικά στρώματά του στο διάστημα.
Το νεφέλωμα (της εικόνας), είναι γνωστό ως Kohoutek 4-55, προς τιμήν του
Τσέχου αστρονόμου που το ανακάλυψε, του Luboš Kohoutec. Βρίσκεται 4.600
έτη φωτός από τη Γη, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Κύκνου.
Αυτή η εικόνα ήταν η τελευταία που έλαβε η Πλανητική Ευρυγώνια Κάμερα (WFPC2)
στο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.
Το όργανο αυτό είχε εγκατασταθεί το 1993 και κράτησε μέχρι το 2009, αφήνοντας μια κληρονομιά 16 ετών εντυπωσιακών εικόνων.
Αυτή η συγκεκριμένη εικόνα είναι σύνθεση από τρεις ξεχωριστές παρατηρήσεις, που
η κάθε μία έγινε σε ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος εκπομπής για να αποκαλύψει ένα συγκεκριμένο τύπο ατόμων. Τα διαφορετικά μήκη κύματος έχουν χρώμα που κωδικοποι-είται για την ευκολία της ερμηνείας.
Το κοκκινωπό αντιστοιχεί σε εκπομπές του αζώτου, το πράσινο για το υδρογόνο και το
μπλε σχετίζεται με το οξυγόνο.
Αυτοί οι πολύπλοκοι στροβιλισμοί του αερίου θα μας επιτρέψει να διαβλέψουμε πώς θα συμβεί ο θάνατος του Ήλιου μας.
Μετά από περίπου 5 δισεκατομμύρια χρόνια, θα έρθει και η ώρα για το δικό μας αστέρι. Αναμένεται να συμπεριφέρεται με έναν πολύ παρόμοιο με αυτό το παράδειγμα, αποβάλ-
λοντας τα εξωτερικά στρώματά του για να εκθέσει τον καυτό πυρήνα του, ο οποίος θα ψυχθεί σταδιακά μέχρι να γίνει ένας λευκός νάνος.
Η Γη φυσικά θα εξαφανιστεί πολύ καιρό πριν συμβεί το γεγονός αυτό. Ωστόσο, το κύκ-
νειο άσμα του Ήλιου μας θα λάμψει σε όλο το Σύμπαν.
Πηγή πληροφοριών : ESA (European Space Agency)
μική απεραντοσύνη. Στο κέντρο αυτού του πολύχρωμου στροβιλιζόμενου αερίου της φωτογραφίας, κρύβεται ένα ετοιμοθάνατο άστρο με μάζα ισοδύναμη του Ήλιου μας.
Όταν ένα αστέρι απορρίπτει το εξωτερικό στρώμα του, αποκαλύπτει έναν υπερ-καυτό πυρήνα που εκπέμπει τεράστιες ποσότητες υπεριώδους φωτός. Αυτή η ακτινοβολία αναγκάζει τα ερείπια του παλιού κελύφους του να λάμπει έντονα, δημιουργώντας τη
δομή που βλέπουμε στην εικόνα της ανάρτησης.
Όπως όλα τα γερασμένα αστέρια, οι πυρηνικές αντιδράσεις που τα τροφοδοτούν και
τα κάνουν να λάμπουν, αρχίζουν να αμφιταλαντεύονται από την έλλειψη καυσίμων.
Αυτές οι ασταθείς αντιδράσεις αναγκάζουν τα αστέρια να γίνονται ασταθή, αποβάλ-
λοντας τα εξωτερικά στρώματά του στο διάστημα.
Το νεφέλωμα (της εικόνας), είναι γνωστό ως Kohoutek 4-55, προς τιμήν του
Τσέχου αστρονόμου που το ανακάλυψε, του Luboš Kohoutec. Βρίσκεται 4.600
έτη φωτός από τη Γη, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Κύκνου.
Αυτή η εικόνα ήταν η τελευταία που έλαβε η Πλανητική Ευρυγώνια Κάμερα (WFPC2)
στο διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.
Το όργανο αυτό είχε εγκατασταθεί το 1993 και κράτησε μέχρι το 2009, αφήνοντας μια κληρονομιά 16 ετών εντυπωσιακών εικόνων.
Αυτή η συγκεκριμένη εικόνα είναι σύνθεση από τρεις ξεχωριστές παρατηρήσεις, που
η κάθε μία έγινε σε ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος εκπομπής για να αποκαλύψει ένα συγκεκριμένο τύπο ατόμων. Τα διαφορετικά μήκη κύματος έχουν χρώμα που κωδικοποι-είται για την ευκολία της ερμηνείας.
Το κοκκινωπό αντιστοιχεί σε εκπομπές του αζώτου, το πράσινο για το υδρογόνο και το
μπλε σχετίζεται με το οξυγόνο.
Αυτοί οι πολύπλοκοι στροβιλισμοί του αερίου θα μας επιτρέψει να διαβλέψουμε πώς θα συμβεί ο θάνατος του Ήλιου μας.
Μετά από περίπου 5 δισεκατομμύρια χρόνια, θα έρθει και η ώρα για το δικό μας αστέρι. Αναμένεται να συμπεριφέρεται με έναν πολύ παρόμοιο με αυτό το παράδειγμα, αποβάλ-
λοντας τα εξωτερικά στρώματά του για να εκθέσει τον καυτό πυρήνα του, ο οποίος θα ψυχθεί σταδιακά μέχρι να γίνει ένας λευκός νάνος.
Η Γη φυσικά θα εξαφανιστεί πολύ καιρό πριν συμβεί το γεγονός αυτό. Ωστόσο, το κύκ-
νειο άσμα του Ήλιου μας θα λάμψει σε όλο το Σύμπαν.
Πηγή πληροφοριών : ESA (European Space Agency)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου