Ήταν 17 Γενάρη 395… όταν πέθανε ο Ιβηρικής καταγωγής Φλάβιος Θεοδόσιος
Αύγουστος (Flavius Theodosius Augstus) ή Θεοδόσιος Α', o αποκαλούμενος στη
συνέχεια «Μέγας», και ο οποίος υπήρξε Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 379 έως
το 395 κ.ε.
Βασίλευσε ως συναυτοκράτορας αρχικά με τους Γρατιανό και Ουαλεντινιανό Β'
μέχρι το 383, στη συνέχεια μόνο με τον Ουαλεντινιανό Β' και από το 392 και μετά,
με συναυτοκράτορα το γιο του Αρκάδιο.
Υπήρξε ο τελευταίος αυτοκράτορας της ενιαίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (μετέ-
πειτα Ανατολικής και Δυτικής). Διέδωσε τον Χριστιανισμό σε όλη την αυτοκρατο-
ρία , καταστρατηγώντας όμως το περίφημο Διάταγμα των Μεδιολάνων (313 κ.ε)
και στην ουσία την ανεξιθρησκία της αυτοκρατορίας.
Ήταν 27 Φλεβάρη του 380, όταν ο Θεοδόσιος απαγόρευσε σε ολόκληρη την αυτο-
κρατορία όλες τις θρησκείες πλην της Χριστιανικής. Όλοι οι μη χριστιανοί χαρακτη-
ρίζονται στο εξής «σιχαμεροί, αιρετικοί, μωροί κλπ». Το Δεκέμβρη του 390 ο Γότ-
θος στρατηγός Βοθέριχος, αρχηγός της Βυζαντινής φρουράς της Θεσσαλονίκης,
προσπαθεί να επιβάλλει τον εκχριστιανισμό των Ελλήνων κατοίκων της πόλης.
Αποτέλεσμα, η εξέγερση του λαού που προσπαθούσε απεγνωσμένα να διατηρήσει
την ταυτότητά του. Η Γοτθική φρουρά της πόλης στην αρχή αιφνιδιάστηκε και πολ-
λοί αξιωματικοί και στρατιώτες σκοτώθηκαν.
Ο Θεοδόσιος πληροφορείται το συμβάν και με δόλιο τρόπο, τάχα για να εξευμενίσει
τα οξυμένα πνεύματα, καλεί τον λαό της πόλεως στον Ιππόδρομο, για να παρακολου-
θήσουν την ιπποδρομία. Εκεί μέσα, μόνο σε τρεις ώρες, κατασφάζει με την βοήθεια
των Γότθων 7.000 πολίτες, σύμφωνα με τον ιστορικό Θεοδώρητο, ενώ κατά τον Κεδ-
ρηνό, τον Θεοφάνη και άλλους, ο αριθμός των θυμάτων ξεπερνά τις 15.000.
«Τους θέρισαν όλους», γράφει ο Θεοδώρητος, «σαν καλαμιές στον θερισμό».
Η σφαγή της Θεσσαλονίκης θεωρείται από τους ιστορικούς το πιο αποτρόπαιο, εν
ψυχρώ έγκλημα, ενός μονάρχη της αρχαιότητας. Πραγματική θηριωδία. Το πιο βδε-
λυρό της ιστορίας. Ξεπέρασε σε αγριότητα και διαστροφή και τα πιο ειδεχθή εγκλή-
ματα.
Ο Θεοδόσιος ενώ θα έπρεπε να κατατάσσεται στον εφιαλτικό πίνακα των πλέον κατά-πτυστων αιμοβόρων μοναρχών, αναβιβάζεται από την Εκκλησία, χωρίς ντροπή, στο
βάθρο του «Αγίου» και «Μέγα». Ο «άγιος» Αυγουστίνος μάλιστα,τον αποκαλεί «τέ-
λειο χριστιανό μονάρχη», ενώ ο Θεοδώρητος «Πανεύφημο βασιλέα και θεοφιλέστατο».
Κοσμάς Λεοντιάδης
Αύγουστος (Flavius Theodosius Augstus) ή Θεοδόσιος Α', o αποκαλούμενος στη
συνέχεια «Μέγας», και ο οποίος υπήρξε Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 379 έως
το 395 κ.ε.
Βασίλευσε ως συναυτοκράτορας αρχικά με τους Γρατιανό και Ουαλεντινιανό Β'
μέχρι το 383, στη συνέχεια μόνο με τον Ουαλεντινιανό Β' και από το 392 και μετά,
με συναυτοκράτορα το γιο του Αρκάδιο.
Υπήρξε ο τελευταίος αυτοκράτορας της ενιαίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (μετέ-
πειτα Ανατολικής και Δυτικής). Διέδωσε τον Χριστιανισμό σε όλη την αυτοκρατο-
ρία , καταστρατηγώντας όμως το περίφημο Διάταγμα των Μεδιολάνων (313 κ.ε)
και στην ουσία την ανεξιθρησκία της αυτοκρατορίας.
Ήταν 27 Φλεβάρη του 380, όταν ο Θεοδόσιος απαγόρευσε σε ολόκληρη την αυτο-
κρατορία όλες τις θρησκείες πλην της Χριστιανικής. Όλοι οι μη χριστιανοί χαρακτη-
ρίζονται στο εξής «σιχαμεροί, αιρετικοί, μωροί κλπ». Το Δεκέμβρη του 390 ο Γότ-
θος στρατηγός Βοθέριχος, αρχηγός της Βυζαντινής φρουράς της Θεσσαλονίκης,
προσπαθεί να επιβάλλει τον εκχριστιανισμό των Ελλήνων κατοίκων της πόλης.
Αποτέλεσμα, η εξέγερση του λαού που προσπαθούσε απεγνωσμένα να διατηρήσει
την ταυτότητά του. Η Γοτθική φρουρά της πόλης στην αρχή αιφνιδιάστηκε και πολ-
λοί αξιωματικοί και στρατιώτες σκοτώθηκαν.
Ο Θεοδόσιος πληροφορείται το συμβάν και με δόλιο τρόπο, τάχα για να εξευμενίσει
τα οξυμένα πνεύματα, καλεί τον λαό της πόλεως στον Ιππόδρομο, για να παρακολου-
θήσουν την ιπποδρομία. Εκεί μέσα, μόνο σε τρεις ώρες, κατασφάζει με την βοήθεια
των Γότθων 7.000 πολίτες, σύμφωνα με τον ιστορικό Θεοδώρητο, ενώ κατά τον Κεδ-
ρηνό, τον Θεοφάνη και άλλους, ο αριθμός των θυμάτων ξεπερνά τις 15.000.
«Τους θέρισαν όλους», γράφει ο Θεοδώρητος, «σαν καλαμιές στον θερισμό».
Η σφαγή της Θεσσαλονίκης θεωρείται από τους ιστορικούς το πιο αποτρόπαιο, εν
ψυχρώ έγκλημα, ενός μονάρχη της αρχαιότητας. Πραγματική θηριωδία. Το πιο βδε-
λυρό της ιστορίας. Ξεπέρασε σε αγριότητα και διαστροφή και τα πιο ειδεχθή εγκλή-
ματα.
Ο Θεοδόσιος ενώ θα έπρεπε να κατατάσσεται στον εφιαλτικό πίνακα των πλέον κατά-πτυστων αιμοβόρων μοναρχών, αναβιβάζεται από την Εκκλησία, χωρίς ντροπή, στο
βάθρο του «Αγίου» και «Μέγα». Ο «άγιος» Αυγουστίνος μάλιστα,τον αποκαλεί «τέ-
λειο χριστιανό μονάρχη», ενώ ο Θεοδώρητος «Πανεύφημο βασιλέα και θεοφιλέστατο».
Κοσμάς Λεοντιάδης
Άλλος ένας δολοφόνος που έγινε Μέγας και Άγιος! (Δημήτρης από Βύρωνα)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι περισσότεροι από τους "Μεγάλους" τέτοια καθάρματα ήταν. (Κώστας Μπενέτος)
ΑπάντησηΔιαγραφή"Καλός άνθρωπος" ο κατά τα άλλα "Αγιος"....
ΑπάντησηΔιαγραφή