Στη Σκανδιναβική κοσμολογία ή μυθολογία των Vikings, η οποία είναι μία από τις γνωσ-τότερες εκδοχές της αρχαίας γερμανικής μυθολογικής κοσμογονίας, το Σύμπαν αποτελεί-
ται από τρία επίπεδα, που το καθένα χωρίζεται σε άλλα τρία και έτσι υπάρχουν συνολικά
εννέα «Κόσμοι». Ο κάθε ένας από τους εννέα «Κόσμους» συγκρατείται στη θέση του από ένα κλαδί του Yggdrasil (Παγκόσμιο δένδρο).
Τα τρία βασικά επίπεδα ήταν το Hel (η Γη των νεκρών), το Midgard (η Γη των ανθρώπων
ή Μέση Γη) και το Asgard (η Γη των θεών). Στα άλλα επίπεδα κατοικούσαν όντα, όπως οι
νάνοι, τα ξωτικά του φωτός, οι γίγαντες και τα ξωτικά του σκότους. Οι θεοί ήταν χωρισμέ-
νοι σε δύο μεγάλες ομάδες, τους Vanir (θεοί της γονιμότητας) και τους Esir (θεοί του
πολέμου), οι οποίες πολεμούσαν συνεχώς μεταξύ τους. Τελικά επικράτησαν οι Esir και ο
αρχηγός τους Odin υπήρξε ο ανώτατος θεός και ο δημιουργός του γένους των ανθρώπων.
Στους αρχαίους Νορβηγικούς μύθους δημιουργίας, πριν από την ύπαρξη της Γης (Midgard)
υπήρχε η Muspell, μια φλεγόμενη χώρα με φύλακες που χτυπούσαν με πύρινα σπαθιά, το
Ginnungagap (αχανές κενό διάστημα) και το Niflheim, η χώρα του αιώνιου πάγου.
Όταν το ψύχος του Niflheim άγγιξε τις φλόγες του Muspell ο γιγάντιος Ymir και η αγελά-δα μεγαθήριο Auehumla αναδύθηκαν από τους λιωμένους πάγους.
Στη συνέχεια η αγελάδα έγλειψε τον θεό Bor και τη γυναίκα του και τους έφερε στη ζωή.
Το ζευγάρι γέννησε τον Buri που έκανε τρεις γιους, τους Odin, Vili και Ve. Οι γιοί
μεγάλωσαν, σκότωσαν τον Ymir και από τη σάρκα του δημιούργησαν τη Γη, από τα οστά
του τα βουνά, από τις τρίχες του τα δέντρα και από το αίμα του τα ποτάμια, τις λίμνες και
τη θάλασσα. Τέλος, από το κρανίο του οι θεοί δημιούργησαν τον ουρανό και τα αστέρια.
Σύμφωνα με έναν πανάρχαιο μύθο των Τευτόνων (γερμανικό φύλο, που κατοικούσε στις
δυτικές ακτές της Βαλτικής θάλασσας), η Γη ήταν στερεωμένη πάνω στον κορμό ενός
θεόρατου δένδρου, του οποίου οι ρίζες βρίσκονταν μέσα στην άβυσσο.
*Το παρόν, αποτελεί λήμμα από το υπό έκδοση τετράτομο έργο μου «Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό των Άστρων και των ουράνιων αντικειμένων».
Κοσμάς Λεοντιάδης
ται από τρία επίπεδα, που το καθένα χωρίζεται σε άλλα τρία και έτσι υπάρχουν συνολικά
εννέα «Κόσμοι». Ο κάθε ένας από τους εννέα «Κόσμους» συγκρατείται στη θέση του από ένα κλαδί του Yggdrasil (Παγκόσμιο δένδρο).
Τα τρία βασικά επίπεδα ήταν το Hel (η Γη των νεκρών), το Midgard (η Γη των ανθρώπων
ή Μέση Γη) και το Asgard (η Γη των θεών). Στα άλλα επίπεδα κατοικούσαν όντα, όπως οι
νάνοι, τα ξωτικά του φωτός, οι γίγαντες και τα ξωτικά του σκότους. Οι θεοί ήταν χωρισμέ-
νοι σε δύο μεγάλες ομάδες, τους Vanir (θεοί της γονιμότητας) και τους Esir (θεοί του
πολέμου), οι οποίες πολεμούσαν συνεχώς μεταξύ τους. Τελικά επικράτησαν οι Esir και ο
αρχηγός τους Odin υπήρξε ο ανώτατος θεός και ο δημιουργός του γένους των ανθρώπων.
Στους αρχαίους Νορβηγικούς μύθους δημιουργίας, πριν από την ύπαρξη της Γης (Midgard)
υπήρχε η Muspell, μια φλεγόμενη χώρα με φύλακες που χτυπούσαν με πύρινα σπαθιά, το
Ginnungagap (αχανές κενό διάστημα) και το Niflheim, η χώρα του αιώνιου πάγου.
Όταν το ψύχος του Niflheim άγγιξε τις φλόγες του Muspell ο γιγάντιος Ymir και η αγελά-δα μεγαθήριο Auehumla αναδύθηκαν από τους λιωμένους πάγους.
Στη συνέχεια η αγελάδα έγλειψε τον θεό Bor και τη γυναίκα του και τους έφερε στη ζωή.
Το ζευγάρι γέννησε τον Buri που έκανε τρεις γιους, τους Odin, Vili και Ve. Οι γιοί
μεγάλωσαν, σκότωσαν τον Ymir και από τη σάρκα του δημιούργησαν τη Γη, από τα οστά
του τα βουνά, από τις τρίχες του τα δέντρα και από το αίμα του τα ποτάμια, τις λίμνες και
τη θάλασσα. Τέλος, από το κρανίο του οι θεοί δημιούργησαν τον ουρανό και τα αστέρια.
Σύμφωνα με έναν πανάρχαιο μύθο των Τευτόνων (γερμανικό φύλο, που κατοικούσε στις
δυτικές ακτές της Βαλτικής θάλασσας), η Γη ήταν στερεωμένη πάνω στον κορμό ενός
θεόρατου δένδρου, του οποίου οι ρίζες βρίσκονταν μέσα στην άβυσσο.
*Το παρόν, αποτελεί λήμμα από το υπό έκδοση τετράτομο έργο μου «Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό των Άστρων και των ουράνιων αντικειμένων».
Κοσμάς Λεοντιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου