Σε ηλικία 77 ετών, χτυπημένος από τον καρκίνο, όπως ανακοίνωσε η ατζέντης του, άφη-
σε την τελευταία του πνοή ο Ελβετός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, Μπρούνο Γκανζ.
Ο Γκανζ γεννήθηκε το 1941 στη Ζυρίχη, από Ελβετό πατέρα και μητέρα ιταλικής κατα-γωγής. Ως έφηβος, παράτησε το σχολείο για να παρακολουθήσει μαθήματα υποκριτικής, ενώ εργαζόταν σε βιβλιοπωλείο.
Το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Γκανζ πραγματοποιήθηκε το 1960 με την ταινία
«Der Herr mit der schwarzen Melone». Σύντομα, όμως, επικεντρώθηκε στο θέατρο, συμμετέχοντας σε σημαντικές παραστάσεις τη δεκαετία του '70, που αναγνωρίστηκε
ως ένας αξιόλογος θεατρικός ηθοποιός και το 1973 ανακηρύχθηκε ως ο Καλύτερος
Ηθοποιός της χρονιάς από το περιοδικό Theater heute.
Όμως και στον κινηματογράφο είχε συνεργαστεί με πολλούς σημαντικούς σκηνοθέτες,
όπως οι Βιμ Βέντερς, Ερίκ Ρομέρ, Βέρνερ Χέρτζογκ, αλλά και με τον Έλληνα Θόδωρο
Αγγελόπουλο, στις ταινίες του «Μία αιωνιότητα και μία ημέρα» (1998) και «Η σκόνη
του χρόνου» (2008). Μερικές από τις γνωστότερες ερμηνείες του στον κινηματογράφο
ήταν αυτή στα «Φτερά του έρωτα» (1987), η ενσάρκωση του Αδόλφου Χίτλερ στην
ταινία «Η πτώση» (2004), και άλλες ταινίες του ήταν «Ένας Αμερικανός Φίλος» (1977),
«Ανθρωποκυνηγητό σε δύο ηπείρους» (1978), «Νοσφεράτου: Ο Δράκουλας της Νύχτας»
(1979), «Ο άνθρωπος της Μαντζουρίας» (2004) κ.ά. Για τα επιτεύγματά του στον κινη-
ματογράφο, έλαβε το 2010 βραβείο από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου και
το 2014 τη Χρυσή Κάμερα, ενώ το 2010 απέκτησε το δικό του αστέρι στη Λεωφόρο
των Αστέρων στο Βερολίνο.
Ο Γκανζ το 1996 τιμήθηκε με το Δαχτυλίδι του Ίφλαντ στη Γερμανία (η μεγαλύτερη διάκ-
ρισης για γερμανόφωνο ηθοποιό), το 2010 βραβεύτηκε από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία
Κινηματογράφου για την προσφορά του στην έβδομη τέχνη και απέκτησε το δικό του
αστέρι στη Λεωφόρο των Αστέρων στο Βερολίνο, ενώ το 2014 του απονεμήθηκε η Χρυσή Κάμερα.
*Αναδημοσίευση από το 902.gr
σε την τελευταία του πνοή ο Ελβετός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, Μπρούνο Γκανζ.
Ο Γκανζ γεννήθηκε το 1941 στη Ζυρίχη, από Ελβετό πατέρα και μητέρα ιταλικής κατα-γωγής. Ως έφηβος, παράτησε το σχολείο για να παρακολουθήσει μαθήματα υποκριτικής, ενώ εργαζόταν σε βιβλιοπωλείο.
Το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Γκανζ πραγματοποιήθηκε το 1960 με την ταινία
«Der Herr mit der schwarzen Melone». Σύντομα, όμως, επικεντρώθηκε στο θέατρο, συμμετέχοντας σε σημαντικές παραστάσεις τη δεκαετία του '70, που αναγνωρίστηκε
ως ένας αξιόλογος θεατρικός ηθοποιός και το 1973 ανακηρύχθηκε ως ο Καλύτερος
Ηθοποιός της χρονιάς από το περιοδικό Theater heute.
Όμως και στον κινηματογράφο είχε συνεργαστεί με πολλούς σημαντικούς σκηνοθέτες,
όπως οι Βιμ Βέντερς, Ερίκ Ρομέρ, Βέρνερ Χέρτζογκ, αλλά και με τον Έλληνα Θόδωρο
Αγγελόπουλο, στις ταινίες του «Μία αιωνιότητα και μία ημέρα» (1998) και «Η σκόνη
του χρόνου» (2008). Μερικές από τις γνωστότερες ερμηνείες του στον κινηματογράφο
ήταν αυτή στα «Φτερά του έρωτα» (1987), η ενσάρκωση του Αδόλφου Χίτλερ στην
ταινία «Η πτώση» (2004), και άλλες ταινίες του ήταν «Ένας Αμερικανός Φίλος» (1977),
«Ανθρωποκυνηγητό σε δύο ηπείρους» (1978), «Νοσφεράτου: Ο Δράκουλας της Νύχτας»
(1979), «Ο άνθρωπος της Μαντζουρίας» (2004) κ.ά. Για τα επιτεύγματά του στον κινη-
ματογράφο, έλαβε το 2010 βραβείο από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου και
το 2014 τη Χρυσή Κάμερα, ενώ το 2010 απέκτησε το δικό του αστέρι στη Λεωφόρο
των Αστέρων στο Βερολίνο.
Ο Γκανζ το 1996 τιμήθηκε με το Δαχτυλίδι του Ίφλαντ στη Γερμανία (η μεγαλύτερη διάκ-
ρισης για γερμανόφωνο ηθοποιό), το 2010 βραβεύτηκε από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία
Κινηματογράφου για την προσφορά του στην έβδομη τέχνη και απέκτησε το δικό του
αστέρι στη Λεωφόρο των Αστέρων στο Βερολίνο, ενώ το 2014 του απονεμήθηκε η Χρυσή Κάμερα.
*Αναδημοσίευση από το 902.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου