Μετρήθηκε από μια διεθνής επιστημονική ομάδα όλο το φως που εκπέμφθηκε από όλα
τα αστέρια που έχουν υπάρξει ποτέ, από τα πρώτα, τα πιο εξασθενημένα μέχρι τους μεγαλύτερους γαλαξίες. Το μέγεθος είναι αδιανόητο αλλά πλέον οι επιστήμονες έχουν
έναν αριθμό για το φως σε όλη την ιστορία του Σύμπαντος εδώ και 13,7 δις χρόνια.
Τα πρώτα αστέρια τρεμόσβηναν μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά από
το Big Bang. Έκτοτε οι γαλαξίες και τα αστέρια «αναδύονται» με απίστευτος ρυθμούς
και οι επιστήμονες εκτιμούν ότι είναι ένα τρισεκατομμύριο τρισεκατομμύρια.
Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι τα αστέρια έχουν ακτινοβολία 4×10 στην 84η φωτόνια ή αλ-λιώς 4.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.
000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.
000 φωτόνια.
Οι αστρονόμοι βάσισαν τους υπολογισμούς τους στο εξωγαλαξιακό φως υποβάθρου (EBL), μία κοσμική ομίχλη ακτινοβολίας που συσσωρεύεται από τότε που τα αστέρια άρχισαν πρώτη φορά να φωτίζουν τη σκοτεινή, απέραντη έκταση του Διαστήματος. Το EBL δεν ήταν εύκολο να ερευνηθεί, δεδομένου ότι καλύπτεται από το φως που εκπέμπουν τα κοντι-
νά αστέρια.
Εκτιμάται ότι πάνω από το 90% του φωτός των αστεριών επιβιώνει σε αυτό το αχνό φως υποβάθρου.
«Δεν έχει γίνει ποτέ πριν» σημειώνει ο Marco Ajello, αστροφυσικός στο Clemson College
of Science της Νότιας Καρολίνα και επικεφαλής της έρευνας.
«Σήμερα καθόμαστε σε μία θάλασσα φωτός» δήλωσε ο Kári Helgason, από το Πανεπιστή-μιο της Ισλανδίας και συν-συγγραφέας της έρευνας.
«Μετρήσαμε το συνολικό αστρικό φως κάθε εποχής – πριν από 1 δισεκατομμύριο χρόνια, πριν από 2 δισεκατομμύρια χρόνια, πριν από 6 δισεκατομμύρια χρόνια, μέχρι την πρώτη εμφάνιση των αστεριών», δήλωσε ο Vaidehi Paliya, συν-συγγραφέας κι αυτός της έρευνας.
Μια πρόσθετη επιπλοκή ήταν ότι, ενώ το φως συσσωρεύεται με την πάροδο του χρόνου,
η κοσμική ομίχλη αραιώνεται ταυτόχρονα καθώς το σύμπαν επεκτείνεται και ο ίδιος ο χώ-
ρος εκτείνεται. Συνολικά, η ομίχλη εξακολουθεί να γίνεται πιο πυκνή. Αυτό, και άλλα πολύπλοκα φαινόμενα, είχαν υπολογιστεί χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο υπολογιστή.
Οι μετρήσεις υποδηλώνουν ότι ο σχηματισμός των αστεριών κορυφώθηκε περίπου 11 δισ. χρόνια πριν. Περίπου επτά νέα αστέρια δημιουργούνται στον Γαλαξία μας κάθε χρόνο.
Οι τελευταίες μετρήσεις που έγιναν σε διάστημα εννέα ετών από το διαστημικό τηλεσκό-
πιο Fermi της NASA, χρησιμοποίησαν το φως των blazars (μακρινοί ενεργοί γαλαξίες με πολύ συμπιεσμένα κβάζαρ, που συνδέονται με μία πιθανή τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο τους. Τα μπλέιζαρ είναι από τα βιαιότερα φαινόμενα στο σύμπαν και αποτελούν
ένα σημαντικό θέμα στην εξωγαλαξιακή αστρονομία. με τεράστιες μελανές οπές, το φως των οποίων διαπερνά το εξωγαλαξιακό φως) που μοιάζουν με φάρους οι οποίοι φωτίζουν την κοσμική ομίχλη. «Είναι τόσο φωτεινοί που μπορούν να λάμπουν σε όλο σχεδόν το παρατηρούμενο Σύμπαν», δήλωσε ο Helgason.
*Πηγές πληροφοριών : «Science» - physics4u.gr
τα αστέρια που έχουν υπάρξει ποτέ, από τα πρώτα, τα πιο εξασθενημένα μέχρι τους μεγαλύτερους γαλαξίες. Το μέγεθος είναι αδιανόητο αλλά πλέον οι επιστήμονες έχουν
έναν αριθμό για το φως σε όλη την ιστορία του Σύμπαντος εδώ και 13,7 δις χρόνια.
Τα πρώτα αστέρια τρεμόσβηναν μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά από
το Big Bang. Έκτοτε οι γαλαξίες και τα αστέρια «αναδύονται» με απίστευτος ρυθμούς
και οι επιστήμονες εκτιμούν ότι είναι ένα τρισεκατομμύριο τρισεκατομμύρια.
Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι τα αστέρια έχουν ακτινοβολία 4×10 στην 84η φωτόνια ή αλ-λιώς 4.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.
000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.
000 φωτόνια.
Οι αστρονόμοι βάσισαν τους υπολογισμούς τους στο εξωγαλαξιακό φως υποβάθρου (EBL), μία κοσμική ομίχλη ακτινοβολίας που συσσωρεύεται από τότε που τα αστέρια άρχισαν πρώτη φορά να φωτίζουν τη σκοτεινή, απέραντη έκταση του Διαστήματος. Το EBL δεν ήταν εύκολο να ερευνηθεί, δεδομένου ότι καλύπτεται από το φως που εκπέμπουν τα κοντι-
νά αστέρια.
Εκτιμάται ότι πάνω από το 90% του φωτός των αστεριών επιβιώνει σε αυτό το αχνό φως υποβάθρου.
«Δεν έχει γίνει ποτέ πριν» σημειώνει ο Marco Ajello, αστροφυσικός στο Clemson College
of Science της Νότιας Καρολίνα και επικεφαλής της έρευνας.
«Σήμερα καθόμαστε σε μία θάλασσα φωτός» δήλωσε ο Kári Helgason, από το Πανεπιστή-μιο της Ισλανδίας και συν-συγγραφέας της έρευνας.
«Μετρήσαμε το συνολικό αστρικό φως κάθε εποχής – πριν από 1 δισεκατομμύριο χρόνια, πριν από 2 δισεκατομμύρια χρόνια, πριν από 6 δισεκατομμύρια χρόνια, μέχρι την πρώτη εμφάνιση των αστεριών», δήλωσε ο Vaidehi Paliya, συν-συγγραφέας κι αυτός της έρευνας.
Μια πρόσθετη επιπλοκή ήταν ότι, ενώ το φως συσσωρεύεται με την πάροδο του χρόνου,
η κοσμική ομίχλη αραιώνεται ταυτόχρονα καθώς το σύμπαν επεκτείνεται και ο ίδιος ο χώ-
ρος εκτείνεται. Συνολικά, η ομίχλη εξακολουθεί να γίνεται πιο πυκνή. Αυτό, και άλλα πολύπλοκα φαινόμενα, είχαν υπολογιστεί χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο υπολογιστή.
Οι μετρήσεις υποδηλώνουν ότι ο σχηματισμός των αστεριών κορυφώθηκε περίπου 11 δισ. χρόνια πριν. Περίπου επτά νέα αστέρια δημιουργούνται στον Γαλαξία μας κάθε χρόνο.
Οι τελευταίες μετρήσεις που έγιναν σε διάστημα εννέα ετών από το διαστημικό τηλεσκό-
πιο Fermi της NASA, χρησιμοποίησαν το φως των blazars (μακρινοί ενεργοί γαλαξίες με πολύ συμπιεσμένα κβάζαρ, που συνδέονται με μία πιθανή τεράστια μαύρη τρύπα στο κέντρο τους. Τα μπλέιζαρ είναι από τα βιαιότερα φαινόμενα στο σύμπαν και αποτελούν
ένα σημαντικό θέμα στην εξωγαλαξιακή αστρονομία. με τεράστιες μελανές οπές, το φως των οποίων διαπερνά το εξωγαλαξιακό φως) που μοιάζουν με φάρους οι οποίοι φωτίζουν την κοσμική ομίχλη. «Είναι τόσο φωτεινοί που μπορούν να λάμπουν σε όλο σχεδόν το παρατηρούμενο Σύμπαν», δήλωσε ο Helgason.
*Πηγές πληροφοριών : «Science» - physics4u.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου