Αστρονόμοι πιστεύουν ότι δεν μπορεί να αποκλείεται πια η δυνατότητα να υπάρχει κι άλλο ένα άστρο εντός του Ηλιακού μας συστήματος, που μέχρι τώρα δεν το πίστευαν. Πιστεύουν ότι ένα σκοτεινό σώμα, με πολλαπλάσια μάζα αυτής του Δία, μπορεί να κυκλοφορεί μέσα στο άμεσο περιβάλλον μας, μερικές φορές δε ‘κλωτσώντας’ κομήτες προς το εσωτερικό του ηλιακού συστήματος. Το αντικείμενο που ήδη το ονόμασαν «Νέμεσις» ή το «Άστρο του Θανάτου,» μπορεί να είναι ένα κόκκινος ή καφέ νάνος που ακόμα δεν έχει ανιχνευτεί, ενώ φυσικά θα είναι πολύ ψυχρό, και ως εκ τούτου εκτός του πεδίου ορατότητας των υπέρυθρων διαστημικών τηλεσκοπίων.
Στο παρελθόν, πολλοί ειδικοί είχαν προτείνει ότι ένα κρυφό αστέρι στο ηλιακό μας σύστημα μπορεί να είναι υπεύθυνο για τη μαζική εξαφάνιση ειδών πάνω στη Γη. Ορισμένοι δε είχαν προτείνει ότι τέτοια γεγονότα λαμβάνουν χώρα κάθε 26 εκατομμύρια χρόνια, και ότι μπορούν να ξεκινήσουν από τις διαταραχές που προκαλούνται από τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ του Ήλιου και της Νέμεσις. Οι κομήτες που θεωρούνται οι μεγαλύτερες απειλές για τη Γη, προέρχονται από το Νέφος του Oort, το οποίο είναι μια τεράστια συλλογή από παγωμένα σώματα, και τα οποία κρύβονται στις εξωτερικές παρυφές του Ηλιακού συστή-ματος. Εάν ένας μεγάλος καφέ νάνος πράγματι κυκλοφορεί γύρω από αυτές τις άκρες, τότε αυτό θα εξηγούσε γιατί αυτοί έχουν μια περιοδική εμφάνιση.
Ενώ η επιστημονική συζήτηση για το κατά πόσον ένα σκοτεινός συνοδός του Ήλιου προκαλεί μια μαζική εξαφάνιση ειδών πάνω στη Γη σε προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα απέχει πολύ από το να ολοκληρωθεί και να βγουν τα αναγκαία συμπεράσματα, οι εμπειρογνώμονες έχουν πλέον άλλες υπόνοιες για ένα τέτοιο περιπλανώμενο αστέρι. Έτσι, δίνουν το παράδειγμα του αντικειμένου Sedna της Ζώνης Kuiper, που με όλους τους λογαριασμούς δεν θα έπρεπε να ήταν στην τρέχουσα θέση του. Ο αστρονόμος Mike Brown, του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech) που βρήκε το σώμα, λέει, «Η Sedna δεν πρέπει να είναι εκεί που βρίσκεται. Δεν υπάρχει τρόπος να τεθεί η Sedna εκεί όπου είναι. Ποτέ δεν έρχεται αρκετά κοντά για να επηρεαστεί από τον Ήλιο, αλλά και ποτέ δεν πηγαίνει αρκετά μακριά από τον Ήλιο για να επηρεαστεί από άλλα άστρα. »
Το ουράνιο αυτό σώμα ολοκληρώνει μία τροχιά γύρω από τον Ήλιο (το δικό του έτος) στα 10,5 έως 12 χιλιάδες γήινα χρόνια, προσθέτει ο Mike Brown. Μόνο η εξωτερική επίδραση ενός άλλου αντικειμένου με μεγάλη μάζα στις εξωτερικές παρυφές του ηλιακού συστήματος θα είχε αλλάξει την τροχιά και τη συμπεριφορά του. «Οι έρευνες μου ανέκαθεν ήταν για αντικείμενα πιο κοντά μας που κινούνται γρήγορα. Θα ήταν λοιπόν εύκολο να παραβλέψω κάτι τόσο μακρινό που κινείται τόσο αργά, όπως το Νέμεσις,» αναφέρει ο Brown στο Περιοδικό της Αστροβιολογίας.
«Νομίζω ότι το ενδεχόμενο ο Ήλιος μας να μπορεί να ‘φιλοξενεί’ κοντά του ένα σύντροφο αστέρι, αλλά άλλου είδους, δεν είναι μια τρελή ιδέα. Μπορεί να υπάρχει ένα πολύ μακρινό αντικείμενο σε μια πιο σταθερή, πιο κυκλική τροχιά που να έχει περάσει απαρατήρητο μέχρι τώρα,» λέει ο Davy Kirkpatrick του Caltech., που δουλεύει στο Κέντρο Υπέρυθρης Επεξεργασίας και Ανάλυσης της NASA.
Πηγή : space.com
Στο παρελθόν, πολλοί ειδικοί είχαν προτείνει ότι ένα κρυφό αστέρι στο ηλιακό μας σύστημα μπορεί να είναι υπεύθυνο για τη μαζική εξαφάνιση ειδών πάνω στη Γη. Ορισμένοι δε είχαν προτείνει ότι τέτοια γεγονότα λαμβάνουν χώρα κάθε 26 εκατομμύρια χρόνια, και ότι μπορούν να ξεκινήσουν από τις διαταραχές που προκαλούνται από τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ του Ήλιου και της Νέμεσις. Οι κομήτες που θεωρούνται οι μεγαλύτερες απειλές για τη Γη, προέρχονται από το Νέφος του Oort, το οποίο είναι μια τεράστια συλλογή από παγωμένα σώματα, και τα οποία κρύβονται στις εξωτερικές παρυφές του Ηλιακού συστή-ματος. Εάν ένας μεγάλος καφέ νάνος πράγματι κυκλοφορεί γύρω από αυτές τις άκρες, τότε αυτό θα εξηγούσε γιατί αυτοί έχουν μια περιοδική εμφάνιση.
Ενώ η επιστημονική συζήτηση για το κατά πόσον ένα σκοτεινός συνοδός του Ήλιου προκαλεί μια μαζική εξαφάνιση ειδών πάνω στη Γη σε προκαθορισμένα χρονικά διαστήματα απέχει πολύ από το να ολοκληρωθεί και να βγουν τα αναγκαία συμπεράσματα, οι εμπειρογνώμονες έχουν πλέον άλλες υπόνοιες για ένα τέτοιο περιπλανώμενο αστέρι. Έτσι, δίνουν το παράδειγμα του αντικειμένου Sedna της Ζώνης Kuiper, που με όλους τους λογαριασμούς δεν θα έπρεπε να ήταν στην τρέχουσα θέση του. Ο αστρονόμος Mike Brown, του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech) που βρήκε το σώμα, λέει, «Η Sedna δεν πρέπει να είναι εκεί που βρίσκεται. Δεν υπάρχει τρόπος να τεθεί η Sedna εκεί όπου είναι. Ποτέ δεν έρχεται αρκετά κοντά για να επηρεαστεί από τον Ήλιο, αλλά και ποτέ δεν πηγαίνει αρκετά μακριά από τον Ήλιο για να επηρεαστεί από άλλα άστρα. »
Το ουράνιο αυτό σώμα ολοκληρώνει μία τροχιά γύρω από τον Ήλιο (το δικό του έτος) στα 10,5 έως 12 χιλιάδες γήινα χρόνια, προσθέτει ο Mike Brown. Μόνο η εξωτερική επίδραση ενός άλλου αντικειμένου με μεγάλη μάζα στις εξωτερικές παρυφές του ηλιακού συστήματος θα είχε αλλάξει την τροχιά και τη συμπεριφορά του. «Οι έρευνες μου ανέκαθεν ήταν για αντικείμενα πιο κοντά μας που κινούνται γρήγορα. Θα ήταν λοιπόν εύκολο να παραβλέψω κάτι τόσο μακρινό που κινείται τόσο αργά, όπως το Νέμεσις,» αναφέρει ο Brown στο Περιοδικό της Αστροβιολογίας.
«Νομίζω ότι το ενδεχόμενο ο Ήλιος μας να μπορεί να ‘φιλοξενεί’ κοντά του ένα σύντροφο αστέρι, αλλά άλλου είδους, δεν είναι μια τρελή ιδέα. Μπορεί να υπάρχει ένα πολύ μακρινό αντικείμενο σε μια πιο σταθερή, πιο κυκλική τροχιά που να έχει περάσει απαρατήρητο μέχρι τώρα,» λέει ο Davy Kirkpatrick του Caltech., που δουλεύει στο Κέντρο Υπέρυθρης Επεξεργασίας και Ανάλυσης της NASA.
Πηγή : space.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου