Ο Πλούτωνας είναι ένα ουράνιο σώμα με μια γεωλογία διαφορετική από κάθε άλλο στο Ηλιακό μας σύστημα. Η εικόνα αυτή προκύπτει από την πρώτη ολοκληρωμένη ανάλυση
των δεδομένων που έχει στείλει μέχρι σήμερα το σκάφος New Horizons από το σύστημα
του Πλούτωνα.
Η νέα μελέτη έγινε από την επιστημονική ομάδα, με επικεφαλής τον Άλαν Στερν -μεταξύ των οποίων είναι ο Έλληνας ακαδημαϊκός δρ Σταμάτης Κριμιζής- του Εργαστηρίου Εφαρ-μοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς. Για πρώτη φορά μέτρησαν με ακρί-βεια την ακτίνα του Πλούτωνα που είναι 1.187 χιλιόμετρα (συν/πλην 4 χλμ). H πυκνότητά του είναι 1.860 κιλά ανά κυβικό μέτρο.
Ο μεγαλύτερός δορυφόρος του Πλούτωνα, ο Χάροντας έχει ακτίνα 606 χιλιόμετρα (συν/πλην 3 χλμ.) και πυνότητα 1.702 κιλά ανά κυβικό μέτρο, αλλά έχει τη μισή φωτεινότητα
του Πλούτωνα. Ο Χάροντας διαθέτει ένα τεράστιο σύστημα φαραγγιών μήκους άνω των 1.000 χιλιομέτρων.
Όσον αφορά τους μικρότερους δορυφόρους, η Νύχτα -που διαθέτει έναν περίεργο μεγάλο κόκκινο κρατήρα- έχει διαστάσεις 54 επί 41 επί 36 χιλιόμετρα, η Ύδρα 43 επί 33 χλμ., ενώ
ο Κέρβερος και η Στύγα είναι αρκετά μικρότεροι, αλλά τα ακριβή στοιχεία γι' αυτούς δεν έχουν φθάσει ακόμη στη Γη. Όλα τα μικρά φεγγάρια έχουν φωτεινές επιφάνειες και πι-θανώς νερό σε μορφή πάγου.
Η πίεση στην επιφάνεια του Πλούτωνα -που ανακαλύφθηκε το 1930 και «υποβιβάσθηκε» από κανονικό σε νάνο πλανήτη το 2006 από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση- είναι μόλις
το 1/100.000 της πίεσης στη Γη, παρόλα αυτά είναι μεγαλύτερη από την ατμοσφαιρική πίεση στη Σελήνη ή στον Ερμή. Η γεμάτη υδρογονάνθρακες αραιή ατμόσφαιρα του Πλούτωνα φθάνει σε ύψος έως 300 χλμ. από την επιφάνειά του.
Πάνω στον Πλούτωνα, μεταξύ άλλων, έχουν εντοπισθεί κινούμενοι παγετώνες από άζω-
το, μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα, καθώς επίσης παγωμένα βουνά με ύψος έως τριών χιλιομέτρων, βάραθρα μήκους έως 600 χλμ. και μεγάλες φωτεινές πεδιάδες, με κυριότερες την χωρίς κρατήρες πεδιάδα «Σπούτνικ» και την γεμάτη κρατήρες περιοχή «Κθούλου». Μάλιστα, τα βουνά δεν αποκλείεται στην πραγματικότητα να είναι παγόβουνα, που πλέον σε μια θάλασσα παγωμένου αζώτου.
Ο Πλούτωνας -που χρειάζεται 248 γήινα χρόνια για να κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω
από τον Ήλιο (το πλουτώνειο έτος)- έχει ενεργή γεωλογική δραστηριότητα, η οποία πιθανώς τροφοδοτείται από την θερμότητα που γεννά η έκλυση ραδιενεργών στοιχείων
από τα πετρώματα στο υπέδαφός του. Ίσως γι' αυτό, οι επιφανειακοί πάγοι του φαίνον-
ται πολύ μαλακοί, κάτι μοναδικό στο Ηλιακό μας σύστημα.
Πηγή πληροφοριών : «Science»
των δεδομένων που έχει στείλει μέχρι σήμερα το σκάφος New Horizons από το σύστημα
του Πλούτωνα.
Η νέα μελέτη έγινε από την επιστημονική ομάδα, με επικεφαλής τον Άλαν Στερν -μεταξύ των οποίων είναι ο Έλληνας ακαδημαϊκός δρ Σταμάτης Κριμιζής- του Εργαστηρίου Εφαρ-μοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς. Για πρώτη φορά μέτρησαν με ακρί-βεια την ακτίνα του Πλούτωνα που είναι 1.187 χιλιόμετρα (συν/πλην 4 χλμ). H πυκνότητά του είναι 1.860 κιλά ανά κυβικό μέτρο.
Ο μεγαλύτερός δορυφόρος του Πλούτωνα, ο Χάροντας έχει ακτίνα 606 χιλιόμετρα (συν/πλην 3 χλμ.) και πυνότητα 1.702 κιλά ανά κυβικό μέτρο, αλλά έχει τη μισή φωτεινότητα
του Πλούτωνα. Ο Χάροντας διαθέτει ένα τεράστιο σύστημα φαραγγιών μήκους άνω των 1.000 χιλιομέτρων.
Όσον αφορά τους μικρότερους δορυφόρους, η Νύχτα -που διαθέτει έναν περίεργο μεγάλο κόκκινο κρατήρα- έχει διαστάσεις 54 επί 41 επί 36 χιλιόμετρα, η Ύδρα 43 επί 33 χλμ., ενώ
ο Κέρβερος και η Στύγα είναι αρκετά μικρότεροι, αλλά τα ακριβή στοιχεία γι' αυτούς δεν έχουν φθάσει ακόμη στη Γη. Όλα τα μικρά φεγγάρια έχουν φωτεινές επιφάνειες και πι-θανώς νερό σε μορφή πάγου.
Η πίεση στην επιφάνεια του Πλούτωνα -που ανακαλύφθηκε το 1930 και «υποβιβάσθηκε» από κανονικό σε νάνο πλανήτη το 2006 από τη Διεθνή Αστρονομική Ένωση- είναι μόλις
το 1/100.000 της πίεσης στη Γη, παρόλα αυτά είναι μεγαλύτερη από την ατμοσφαιρική πίεση στη Σελήνη ή στον Ερμή. Η γεμάτη υδρογονάνθρακες αραιή ατμόσφαιρα του Πλούτωνα φθάνει σε ύψος έως 300 χλμ. από την επιφάνειά του.
Πάνω στον Πλούτωνα, μεταξύ άλλων, έχουν εντοπισθεί κινούμενοι παγετώνες από άζω-
το, μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα, καθώς επίσης παγωμένα βουνά με ύψος έως τριών χιλιομέτρων, βάραθρα μήκους έως 600 χλμ. και μεγάλες φωτεινές πεδιάδες, με κυριότερες την χωρίς κρατήρες πεδιάδα «Σπούτνικ» και την γεμάτη κρατήρες περιοχή «Κθούλου». Μάλιστα, τα βουνά δεν αποκλείεται στην πραγματικότητα να είναι παγόβουνα, που πλέον σε μια θάλασσα παγωμένου αζώτου.
Ο Πλούτωνας -που χρειάζεται 248 γήινα χρόνια για να κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω
από τον Ήλιο (το πλουτώνειο έτος)- έχει ενεργή γεωλογική δραστηριότητα, η οποία πιθανώς τροφοδοτείται από την θερμότητα που γεννά η έκλυση ραδιενεργών στοιχείων
από τα πετρώματα στο υπέδαφός του. Ίσως γι' αυτό, οι επιφανειακοί πάγοι του φαίνον-
ται πολύ μαλακοί, κάτι μοναδικό στο Ηλιακό μας σύστημα.
Πηγή πληροφοριών : «Science»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου