Τα μονίμως ολοσκότεινα βάθη των ωκεανών του πλανήτη αποτελούν κατοικία πολύ
περισσότερων πλασμάτων από ότι νόμιζαν μέχρι τώρα οι επιστήμονες, οι οποίοι ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν στα παγωμένα νερά συνολικά 17.650 θαλάσσια είδη,
που ζουν σε βάθος από 200 μέτρα (όπου δεν υπάρχει πια ηλιακό φως) μέχρι και
5 χιλιόμετρα. Από αυτά, τα 5.722 ζουν σε βάθος μεγαλύτερο από τα 1.000 μέτρα.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια, η άβυσσος των ωκεανών εθεωρείτο μια έρημος γυμνή από
ζωή, αλλά τώρα πια αυτή η εικόνα έχει ανατραπεί. Σήμερα τα αιώνια σκοτάδια των
βυθών αντιμετωπίζονται ως το μεγαλύτερο και πιο παράξενο οικοσύστημα της Γης.
Τα νέα στοιχεία προέκυψαν από την ευρύτερη δεκαετή διεθνή πρωτοβουλία για την Απογραφή της Θαλάσσιας Ζωής και οι σχετικές ανακοινώσεις έγιναν από τον υπεύ-
θυνο ωκεανογράφο Ρόμπερτ Κάρνεϊ. Η Απογραφή, με τη συμμετοχή 2.000 επιστη-
μόνων από 80 χώρες, μέχρι τώρα (μέσα από 210 αποστολές) έχει καταγράψει συνο-
λικά περίπου 235.600 θαλάσσια είδη και αναμένεται να ανακαλύψει και ακόμη
περισσότερα μέχρι την ολοκλήρωσή της σε ένα χρόνο.
Φωσφορίζουσες μέδουσες, μεγάλα σκουλήκια που τρώνε πετρέλαιο, τεράστιες γαρίδες
και καλαμάρια, καβούρια, κοράλλια, σπάνιοι καρχαρίες και άλλα πιο εξωτικά πλάσματα, όπως τα σιφωνοφόρα (μεγαλύτερα και από γαλάζια φάλαινα), τα διαφανή θαλάσσια αγγούρια με πλοκάμια ή τα ζελατινοειδή οκτάποδα μήκους δύο μέτρων, με πτερύγια
σαν αυτιά αποτελούν μέρος των οικοσυστημάτων των σκοτεινών βυθών.
"Η ποικιλία της ζωής στα μεγάλα βάθη είναι πολύ, πολύ μεγαλύτερη από ό,τι πιστεύαμε.
Η άβυσσος δεν είναι πια μια μαύρη τρύπα", δήλωσε ο Κάρνεϊ, και πρόσθεσε ότι ο πραγ-ματικός αριθμός των ειδών κάτω από το βάθος των 200 μέτρων είναι κατά εκατοντάδες
ή και χιλιάδες φορές μεγαλύτερος από τα 17.650 είδη που έχουν βρεθεί μέχρι τώρα.
Το φως συνήθως δεν μπορεί να διαπεράσει τα νερά κάτω από το βάθος των 200 μέτρων. Πέρα από αυτό το βάθος, όπου δεν μπορούν πια να φυτρώσουν υποθαλάσσια φυτά, τα θαλάσσια πλάσματα πρέπει, για να επιβιώσουν, να εκμεταλλευτούν τα βακτήρια (π.χ.
αυτά που διασπούν το μεθάνιο ή το πετρέλαιο) ή να βρουν τροφή που βυθίζεται σαν
βροχή από τα επιφανειακά νερά (από μικροσκοπικά νεκρά πλάσματα μέχρι πτώματα φαλαινών). Πολλά πλάσματα των βυθών δημιουργούν το δικό τους φως για να μπο-
ρούν να βλέπουν μέσα στο μόνιμο σκοτάδι, να βρίσκουν πιο εύκολα τη λεία τους ή να βοηθιούνται στο ζευγάρωμα. Ορισμένα τολμηρά πλάσματα των επιφανειακών φωτισ-
μένων νερών τολμούν να κάνουν εξερευνήσεις στη σκοτεινή άβυσσο, όπως ένας θαλάσ-
σιος ελέφαντας, τον οποίο οι επιστήμονες βρήκαν σε βάθος 2.388 μέτρων.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι μερικά πλάσματα, όπως τα σκουλήκια-γεωτρύπανα που
ζουν κάτω από τα 500 μέτρα βάθος και τρέφονται με τη διάσπαση του πετρελαίου και
του μεθανίου, μπορούν να αποτελέσουν ένα πολύ αξιόπιστο βιολογικό δείκτη για το
πού οι εταιρίες πετρελαίου μπορούν να βρουν στο βυθό ορυκτά καύσιμα, αντί να κά-
νουν πολυδάπανες γεωλογικές έρευνες και γεωτρήσεις στο βυθό. Η μελέτη της σκοτει-
νής ωκεάνιας αβύσσου είναι ένα δύσκολο και πανάκριβο έργο, που γίνεται με τη βύθιση καμερών, την χρήση σόναρ και ειδικών ρομποτικών σκαφών.
Προς το παρόν, τα πιο αβυσσαλέα από όλα τα βάθη, τα λεγόμενα και "βάθη του Άδη",
που φθάνουν σε βάθος μεγαλύτερο και από το Έβερεστ, παραμένουν ουσιαστικά εκτός
της επιστημονικής έρευνας. Οι επιστήμονες επεσήμαναν τα πρακτικά οφέλη από μια
τέτοια εξερεύνηση, καθώς προστίθεται στις γνώσεις μας ένα τεράστιο γενετικό δυναμικό.
*Πηγές πληροφοριών : ΑΠΕ - Πρακτορείο Ρόιτερ - Natural science
περισσότερων πλασμάτων από ότι νόμιζαν μέχρι τώρα οι επιστήμονες, οι οποίοι ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν στα παγωμένα νερά συνολικά 17.650 θαλάσσια είδη,
που ζουν σε βάθος από 200 μέτρα (όπου δεν υπάρχει πια ηλιακό φως) μέχρι και
5 χιλιόμετρα. Από αυτά, τα 5.722 ζουν σε βάθος μεγαλύτερο από τα 1.000 μέτρα.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια, η άβυσσος των ωκεανών εθεωρείτο μια έρημος γυμνή από
ζωή, αλλά τώρα πια αυτή η εικόνα έχει ανατραπεί. Σήμερα τα αιώνια σκοτάδια των
βυθών αντιμετωπίζονται ως το μεγαλύτερο και πιο παράξενο οικοσύστημα της Γης.
Τα νέα στοιχεία προέκυψαν από την ευρύτερη δεκαετή διεθνή πρωτοβουλία για την Απογραφή της Θαλάσσιας Ζωής και οι σχετικές ανακοινώσεις έγιναν από τον υπεύ-
θυνο ωκεανογράφο Ρόμπερτ Κάρνεϊ. Η Απογραφή, με τη συμμετοχή 2.000 επιστη-
μόνων από 80 χώρες, μέχρι τώρα (μέσα από 210 αποστολές) έχει καταγράψει συνο-
λικά περίπου 235.600 θαλάσσια είδη και αναμένεται να ανακαλύψει και ακόμη
περισσότερα μέχρι την ολοκλήρωσή της σε ένα χρόνο.
Φωσφορίζουσες μέδουσες, μεγάλα σκουλήκια που τρώνε πετρέλαιο, τεράστιες γαρίδες
και καλαμάρια, καβούρια, κοράλλια, σπάνιοι καρχαρίες και άλλα πιο εξωτικά πλάσματα, όπως τα σιφωνοφόρα (μεγαλύτερα και από γαλάζια φάλαινα), τα διαφανή θαλάσσια αγγούρια με πλοκάμια ή τα ζελατινοειδή οκτάποδα μήκους δύο μέτρων, με πτερύγια
σαν αυτιά αποτελούν μέρος των οικοσυστημάτων των σκοτεινών βυθών.
"Η ποικιλία της ζωής στα μεγάλα βάθη είναι πολύ, πολύ μεγαλύτερη από ό,τι πιστεύαμε.
Η άβυσσος δεν είναι πια μια μαύρη τρύπα", δήλωσε ο Κάρνεϊ, και πρόσθεσε ότι ο πραγ-ματικός αριθμός των ειδών κάτω από το βάθος των 200 μέτρων είναι κατά εκατοντάδες
ή και χιλιάδες φορές μεγαλύτερος από τα 17.650 είδη που έχουν βρεθεί μέχρι τώρα.
Το φως συνήθως δεν μπορεί να διαπεράσει τα νερά κάτω από το βάθος των 200 μέτρων. Πέρα από αυτό το βάθος, όπου δεν μπορούν πια να φυτρώσουν υποθαλάσσια φυτά, τα θαλάσσια πλάσματα πρέπει, για να επιβιώσουν, να εκμεταλλευτούν τα βακτήρια (π.χ.
αυτά που διασπούν το μεθάνιο ή το πετρέλαιο) ή να βρουν τροφή που βυθίζεται σαν
βροχή από τα επιφανειακά νερά (από μικροσκοπικά νεκρά πλάσματα μέχρι πτώματα φαλαινών). Πολλά πλάσματα των βυθών δημιουργούν το δικό τους φως για να μπο-
ρούν να βλέπουν μέσα στο μόνιμο σκοτάδι, να βρίσκουν πιο εύκολα τη λεία τους ή να βοηθιούνται στο ζευγάρωμα. Ορισμένα τολμηρά πλάσματα των επιφανειακών φωτισ-
μένων νερών τολμούν να κάνουν εξερευνήσεις στη σκοτεινή άβυσσο, όπως ένας θαλάσ-
σιος ελέφαντας, τον οποίο οι επιστήμονες βρήκαν σε βάθος 2.388 μέτρων.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι μερικά πλάσματα, όπως τα σκουλήκια-γεωτρύπανα που
ζουν κάτω από τα 500 μέτρα βάθος και τρέφονται με τη διάσπαση του πετρελαίου και
του μεθανίου, μπορούν να αποτελέσουν ένα πολύ αξιόπιστο βιολογικό δείκτη για το
πού οι εταιρίες πετρελαίου μπορούν να βρουν στο βυθό ορυκτά καύσιμα, αντί να κά-
νουν πολυδάπανες γεωλογικές έρευνες και γεωτρήσεις στο βυθό. Η μελέτη της σκοτει-
νής ωκεάνιας αβύσσου είναι ένα δύσκολο και πανάκριβο έργο, που γίνεται με τη βύθιση καμερών, την χρήση σόναρ και ειδικών ρομποτικών σκαφών.
Προς το παρόν, τα πιο αβυσσαλέα από όλα τα βάθη, τα λεγόμενα και "βάθη του Άδη",
που φθάνουν σε βάθος μεγαλύτερο και από το Έβερεστ, παραμένουν ουσιαστικά εκτός
της επιστημονικής έρευνας. Οι επιστήμονες επεσήμαναν τα πρακτικά οφέλη από μια
τέτοια εξερεύνηση, καθώς προστίθεται στις γνώσεις μας ένα τεράστιο γενετικό δυναμικό.
*Πηγές πληροφοριών : ΑΠΕ - Πρακτορείο Ρόιτερ - Natural science
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου