Εμείς που μείναμε... (Νίκος Γκάτσος)...

Εμείς που μείναμε… θα βγούμε μια βραδιά,
στην ερημιά να σπείρουμε χορτάρι…
και πριν για πάντα η νύχτα να μας πάρει,
θα κάνουμε τη γη προσκυνητάρι 
και κούνια για τ’ αγέννητα παιδιά.