Στις 17 Οκτώβρη 1604, ο Γερμανός αστρονόμος και μαθηματικός Johannes Kepler
(Γιοχάνες Κέπλερ) (1571 - 1630 κ.ε), παρατηρεί ένα νέο άστρο στον ουρανό, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Οφιούχου και αρχίζει να το μελετάει για σχεδόν
έναν χρόνο.
Το «άστρο» στο αποκορύφωμα της λαμπρότητάς του, ήταν το φωτεινότερο αστέρι
στον ουρανό με φαινόμενο μέγεθος (m), το οποίο έφτασε περίπου - 2,50.
Ήταν ορατό κατά τη διάρκεια της ημέρας, για πάνω από τρεις εβδομάδες.
Τώρα πια είναι γνωστό, πως ο αστέρας εκείνος δεν ήταν παρά ένας υπερκαινοφανής (supernova), ο οποίος αποκαλείται σήμερα «Αστέρας του Kepler» ή Υπερκαινοφανής
του 1604 και το απομεινάρι του (το υπόλειμμα του υπερκαινοφανούς) απέχει περίπου 20.000 έτη φωτός από το Ηλιακό μας σύστημα.
Από τότε κανένας άλλος υπερκαινοφανής δεν έχει παρατηρηθεί στο Γαλαξία μας έως
και σήμερα.
*Στη φωτογραφία της ανάρτησης... το απομεινάρι του Υπερκαινοφανούς 1604
(supernova remnant 1604).
Κοσμάς Λεοντιάδης
(Γιοχάνες Κέπλερ) (1571 - 1630 κ.ε), παρατηρεί ένα νέο άστρο στον ουρανό, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Οφιούχου και αρχίζει να το μελετάει για σχεδόν
έναν χρόνο.
Το «άστρο» στο αποκορύφωμα της λαμπρότητάς του, ήταν το φωτεινότερο αστέρι
στον ουρανό με φαινόμενο μέγεθος (m), το οποίο έφτασε περίπου - 2,50.
Ήταν ορατό κατά τη διάρκεια της ημέρας, για πάνω από τρεις εβδομάδες.
Τώρα πια είναι γνωστό, πως ο αστέρας εκείνος δεν ήταν παρά ένας υπερκαινοφανής (supernova), ο οποίος αποκαλείται σήμερα «Αστέρας του Kepler» ή Υπερκαινοφανής
του 1604 και το απομεινάρι του (το υπόλειμμα του υπερκαινοφανούς) απέχει περίπου 20.000 έτη φωτός από το Ηλιακό μας σύστημα.
Από τότε κανένας άλλος υπερκαινοφανής δεν έχει παρατηρηθεί στο Γαλαξία μας έως
και σήμερα.
*Στη φωτογραφία της ανάρτησης... το απομεινάρι του Υπερκαινοφανούς 1604
(supernova remnant 1604).
Κοσμάς Λεοντιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου