Όπως και να ’ναι τούτη η γη, θα ’μαι στην πρώτη τη γραμμή…

Τους παρακάτω στίχους του Πάνου Φαλάρα, το ξέρω... είναι πολύ δύσκολο να τους καταλάβουν κάποιοι, και πρώτοι από όλους, όλοι αυτοί οι νεόκοποι, οι σύγχρονοι «αριστεροί» χειροκροτητές, οι οποίοι είναι έτοιμοι κάθε στιγμή να μας κουνήσουν 
το δάκτυλο, να μας ειρωνευτούν, να μας χλευάσουν, γιατί δεν τους ακολουθούμε 
στη δική τους «εφικτή» πραγματικότητα... 

Εμείς όμως... τους απαντάμε... 

Όπως και να ’ναι ο κόσμος, όσα κι αν έχει στραβά,
έστω κι αν μείνω πια μόνος, πάντα θα φεύγω μπροστά.

Όσα γραφτά κι αν θα κάψουν, στο φως δεν βάζουν φωτιά.
Όσες αλήθειες κι αν θάψουν, λεύτερη μένει η καρδιά.

Όπως και να ’ναι τούτη η γη, θα ’μαι στην πρώτη τη γραμμή,
όπως και τώρα, τώρα, τώρα που είναι δίσεκτοι οι καιροί. 

Κοσμάς Λεοντιάδης