Supernova και ζωή...

Σε κάποιoν ή κάποιους supernova οφείλουμε τη ζωή μας! Όλα τα στοιχεία, από 
το He (ήλιο) και πέρα, που είναι απαραίτητα για τη ζωή, σχηματίζονται μόνο στο εσωτε-
ρικό των αστέρων. Ευτυχώς για μας, οι εκρήξεις supernova τα σκορπίζουν στο διάστημα
και εμπλουτίζουν με αυτά τη μεσοαστρική ύλη. Έτσι, από τη δεύτερη γενιά αστέρων και 
μετά σε έναν γαλαξία, ηλιακά συστήματα με πλανήτες σαν τη Γη μπορούν να σχηματι-
στούν, με χημική σύνθεση κατάλληλη για να δημιουργήσουν ζωή. Επιπλέον, επειδή τα μεγάλα αστέρια, που κατά πλειονότητα φαίνεται πως περνούν και από την εμπειρία «supernova», ζουν πολύ λιγότερο, έχουν προλάβει να εμπλουτίσουν το διάστημα με τα απαραίτητα βαριά στοιχεία. 
Εξηγείται, λοιπόν, έτσι και γιατί οι αστέρες του πληθυσμού ΙΙ είναι νεώτεροι από τους αστέρες του πληθυσμού Ι.
Οι γνώσεις μας για τους supernova είναι περιορισμένες, γιατί οι πληροφορίες έρχονται 
μόνο με την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, που εκπέμπεται από τα επιφανειακά στρώ-
ματα του αστέρα, ενώ όλη η ασυνήθιστη δραστηριότητα γίνεται στο εσωτερικό του. Κατευθείαν στο κέντρο του αστέρα θα μπορούσαμε να «δούμε» μόνο με νετρίνα και 
κύματα βαρύτητας! Θα μπορούσαμε, π.χ. να «δούμε» πως άρχισε η έκρηξη στο κέντρο 
του αστέρα, να στρέψουμε προς τα κει τα ηλεκτρομαγνητικά μας τηλεσκόπια, και να παρατηρήσουμε όλο το φαινόμενο supernova από την αρχή του. Δεν νομίζω ότι θα αρ-
γήσει πάρα πολύ ο πολιτισμός μας να αποκτήσει κι αυτού του είδους τα τηλεσκόπια, αν 
δεν κάνουμε προηγουμένως κι εμείς, πάνω στη Γη, τη δική μας "supernova".

*Απόσπασμα από άρθρο, το οποίο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα physicsgg