Πρότυπα ζωής...

Ψάξε να μάθεις με τι πρότυπα ζούμε...
στα χρόνια που φεύγουν… 
σε ύποπτες μέρες.
Κούρασε λίγο το αθώο μυαλό σου...
μιαν άλλη ζωή να δεις στ' όνειρό σου.

Ήρωες ξένοι, "δυνατοί" και "ωραίοι".
Έρχονται... φεύγουν... 
πουλημένη πραμάτεια.
Φασόν τους παράγουν, εταιρείες κερδίζουν...
μυαλά, συνειδήσεις, να κάνουν κομμάτια.

Ήρωες νάιλον, σαν κάλτσες σχισμένες...
σε πανέρια πουλιούνται, για μια μόνο χρήση.
Αυτούς μας πλασάρουν... 
προφίλ γυαλισμένα...
τα οράματα βούρκος, στη λάσπη πνιγμένα.

Η βία ζητιάνος που απλώνει το χέρι...
σε σπίτια, σε δρόμους... 
απονήρευτοι ανθρώποι.
Λιθάρι - λιθάρι μας χτίζουν το μέλλον...
καμένα κορμιά και έρημοι τόποι.

Σημάδια καιρών... σε εμπόρων κιτάπια.
Προβάλλεται η βία... 
ψωμί στις οθόνες.
Παιδική φαντασία, που φτάνει μονάχα...
σε ψεύτικους ήρωες... σε όνειρα σάπια.

Ξεχνιέται η ζωή σ' αμφίβολους δρόμους.
Τραγούδια κι εικόνες χωρίς αφορμή.
Προβολείς τις φωτίζουν... 
να προβάλλουν σπουδαίες...
θυσία στου μάρκετινγκ τις νέες ιδέες.

Έτσι κυλάει ο χρόνος που ζούμε.
Βρίσκουνε τρόπους ζωή και σε πνίγουν.
Σε ντύνουν, σε φτιάχνουν, σου βάζουν στολίδια...
μια κούκλα σε θέλουν... αμίλητη... 
σ' εμπόρων βιτρίνα.

Κοσμάς Λεοντιάδης