Αυτοί που δέχθηκαν πολλά «χαστούκια» στη ζωή τους…
Αυτοί που πόνεσαν πολύ, δίχως να το δείχνουν…
Αυτοί που έκλαψαν κρυφά τις νύχτες…
Αυτοί που λοιδορήθηκαν από την ίδια τη ζωή…
Αυτοί που όμως, ποτέ δεν έβαλαν στην άκρη τις σταθερές αξίες της ζωής
και τα ιδανικά τους…
Αυτοί που ποτέ δεν συγχώρεσαν τον εαυτό τους για τα πολλά λάθη τους,
για τις στραβοτιμονιές τους, για τις αδυναμίες τους, για τα ελαττώματά
τους, για τον πόνο που προκάλεσαν άθελά τους σε άλλους ανθρώπους…
Αυτοί είναι οι Άνθρωποι που ζήλεψα… που αγάπησα… που θαυμάζω.
Κοσμάς Λεοντιάδης
Αυτοί που πόνεσαν πολύ, δίχως να το δείχνουν…
Αυτοί που έκλαψαν κρυφά τις νύχτες…
Αυτοί που λοιδορήθηκαν από την ίδια τη ζωή…
Αυτοί που όμως, ποτέ δεν έβαλαν στην άκρη τις σταθερές αξίες της ζωής
και τα ιδανικά τους…
Αυτοί που ποτέ δεν συγχώρεσαν τον εαυτό τους για τα πολλά λάθη τους,
για τις στραβοτιμονιές τους, για τις αδυναμίες τους, για τα ελαττώματά
τους, για τον πόνο που προκάλεσαν άθελά τους σε άλλους ανθρώπους…
Αυτοί είναι οι Άνθρωποι που ζήλεψα… που αγάπησα… που θαυμάζω.
Κοσμάς Λεοντιάδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου