Περί βλακείας ο λόγος…

Κάθε αλαζών είναι κατά βάση βλαξ. Άπαξ και εκστομιστεί κουβέντα του στυλ...
Εγώ… εγώ… εγώ… εγώ… τότε έχουμε κατευθείαν ένα βλάκα με σφραγίδα. 

Οι βλάκες γενικώς έχουν τρομερή αυτοπεποίθηση. Ο Charles Bukowski έλεγε, 
ότι «οι βλάκες έχουν αυτοπεποίθηση ενώ οι ευφυείς έχουν αναστολές». 
Γενικά ένας βλάκας πιστεύει ότι μπορεί να κυβερνήσει από μια χώρα μέχρι ένα διαστημόπλοιο. Πιστεύει, πως αν ήτανε αυτός μωρέ… θα έβαζε τάξη… γιατί ξέ-
ρει αυτός πως γίνεται..
Ένας βλάκας κρίνει συνέχεια τους πάντες και τα πάντα…
Πιστεύει, πως έχει σπουδαία άποψη και έτσι είναι σπουδαίες και οι κριτικές του. 
Κριτικάρει το γείτονα, κριτικάρει τον συνάδελφό του, κατακρίνει κάθε δημόσιο 
υπάλληλο, θεωρεί ότι όλοι επιβουλεύονται τη θέση του, θεωρεί ότι όλοι οι άλλοι 
οδηγοί στο δρόμο κάτι δεν κάνουν καλά… ενώ αυτός είναι ο τέλειος οδηγός, υπο-
ψιάζεται όλο του το σόι, βλέπει παντού σενάρια συνωμοσίας, βρίζει όλους τους 
λαούς της Γης… μαζί και τον δικό του… 
Και τέλος… ειδικά ο νεοέλληνας βλαξ, πιστεύει ακράδαντα, ότι οι ξένοι, έτσι γε-
νικά και αόριστα, αφού διαχωρίσει τους έλληνες καπιταλιστές,, έχουν καταχθόνια 
σχέδια για την Ελλάδα και δεν μας αφήνουν να προοδεύσουμε…

Μεγάλη προσοχή λοιπόν με τους βλάκες… με όλους τους βλάκες…
Γιατί όπως έλεγε και ο Βασίλης Ραφαηλίδης… «βλάκες υπάρχουν παντού, ανεξαρ-
τήτως κομματικής ταυτότητας»…
Προσοχή  λοιπόν… γιατί αν σε «μπλέξουν» στον ιστό της βλακείας τους… 
τότε αλλοίμονό σου… μαύρο φίδι που σ’ έφαγε… 

*Το παραπάνω κείμενο, αποτελεί απόσπασμα από δημοσίευση στην ιστοσελίδα 
filologikos-istotopos.gr, στο οποίο προσέθεσα «αυθαίρετα», και ζητώ συγγνώμη 
γι αυτό, και κάποιες προσωπικές «πινελιές»

Κοσμάς Λεοντιάδης