Ένα παράξενο βακτήριο που βρέθηκε να ζει 2,8 χιλιόμετρα κάτω από τη Γη, σ’ ένα
ορυχείο χρυσού στη Νότια Αφρική θα μπορούσε ίσως να γίνει πρότυπο για το πώς
η ζωή αναπτύσσεται στα αφιλόξενα εξωγήινα περιβάλλοντα του Σύμπαντος.
Η φωτοσύνθεση είναι ένας μηχανισμός που αναπτύχθηκε από την γήινη ζωή για
να χρησιμοποιηθεί βιολογικά η ενέργεια των φωτονίων της ηλιακής ακτινοβολίας.
Οι μικροοργανισμοί που αναπτύσσονται σε περιοχές κάτω από την επιφάνεια της
Γης, στις οποίες δεν φτάνει το φως του ήλιου, διαθέτουν εναλλακτικούς μηχανισ-
μούς για την συλλογή της απαραίτητης ενέργειας για την λειτουργία τους.
Το ραβδόμορφο βακτήριο Candidatus Desulforudis audaxviator, που βρέθηκε σε
βάθος 2,8 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Γη, επιβιώνει με έναν πρωτόγνωρο
τρόπο. Συλλέγει ενέργεια από την ακτινοβολία ραδιενεργών ισοτόπων (κυρίως
Ουρανίου), που περιέχονται στα πετρώματα. Η ακτινοβολία από την διάσπαση
των ραδιενεργών πυρήνων παράγει διεγερμένα ιόντα στο περιβάλλον του βακ-
τηρίου. Τα ιόντα αυτά «καταπίνει» το βακτήριο, απορροφά την ενέργειά τους,
και στη συνέχεια τα αποβάλλει προς τα έξω.
Αφού λοιπόν υπάρχει μικροοργανισμός που «τρέφεται» διαμέσου της ραδιενερ-
γού ακτινοβολίας, οι επιστήμονες θεωρούν πως θα μπορούσαν να υπάρχουν εξω-
γήινοι μικροοργανισμοί, οπουδήποτε στο σύμπαν, που να «τρέφονται» με την
ακτινοβολία που έρχεται από το διάστημα. Τα δευτερογενή σωματίδια που δη-
μιουργούνται από τις Γαλαξιακές Κοσμικές Ακτίνες (Galactic Cosmic Rays - GCRs),
θα μπορούσαν να είναι μια εναλλακτική πηγή ακτινοβολίας για τέτοιου είδους
βακτήρια.
Προσομοιώσεις αποδεικνύουν ότι πρόκειται για μια πηγή σταθερής ενέργειας
συγκρίσιμη με αυτή που παράγεται από τα ραδιενεργά στοιχεία, και η δυνατό-
τητα ύπαρξης ενός είδους ζωής με αργό μεταβολισμό, που χρησιμοποιεί την
ενέργεια των γαλαξιακών κοσμικών ακτίνων δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Μια εξωγήινη μορφή ζωής θα μπορούσε να λειτουργεί χρησιμοποιώντας, όχι
την ραδιενεργή διάσπαση στοιχείων του πλανήτη, αλλά τις γαλαξιακές κοσμι-
κές ακτίνες, που προέρχονται κυρίως από τις εκρήξεις των supernova.
Η Γη προστατεύεται από αυτές εξαιτίας του μαγνητικού πεδίου και της ατμόσß
φαιρας. Οι επιφάνειες άλλων πλανητών, όπως ό Άρης, είναι εκτεθειμένες στην
κοσμική ακτινοβολία εξαιτίας της έλλειψης μαγνητικού πεδίου ή της ελάχιστης ατμόσφαιρας που διαθέτουν.
Η κοσμική ακτινοβολία μπορεί να φτάσει στην επιφάνεια του πλανήτη Άρη με
αρκετή ενέργεια, έτσι ώστε να τροφοδοτήσει έναν μικροσκοπικό οργανισμό.
Κι αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε οποιοδήποτε πλανήτη με αμελητέα ατμόσ-
φαιρα : σε εξωπλανήτες, στη Σελήνη, στον Πλούτωνα, στον δορυφόρο του Κρό-
νου Εγκέλαδο, τον δορυφόρο του Δία Ευρώπη κ.ο.κ.
Στο μέλλον, σχεδιάζεται να μελετηθεί πειραματικά στο εργαστήριο το πώς αν-
ταποκρίνεται το βακτήριο Ca. D. audaxviator σε περιβάλλον κοσμικής ακτινο-
βολίας ισοδύναμο με αυτό του Άρη, του Εγκέλαδου κ.ά. , επιβεβαιώνοντας έτσι
την υπόθεση ότι οι κοσμικές ακτίνες μπορούν να τροφοδοτήσουν με την απα-
ραίτητη ενέργεια μικροοργανισμούς.
Κοσμάς Λεοντιάδης
Πηγές πληροφοριών : sciencemag.org - ΑΠΕ
ορυχείο χρυσού στη Νότια Αφρική θα μπορούσε ίσως να γίνει πρότυπο για το πώς
η ζωή αναπτύσσεται στα αφιλόξενα εξωγήινα περιβάλλοντα του Σύμπαντος.
Η φωτοσύνθεση είναι ένας μηχανισμός που αναπτύχθηκε από την γήινη ζωή για
να χρησιμοποιηθεί βιολογικά η ενέργεια των φωτονίων της ηλιακής ακτινοβολίας.
Οι μικροοργανισμοί που αναπτύσσονται σε περιοχές κάτω από την επιφάνεια της
Γης, στις οποίες δεν φτάνει το φως του ήλιου, διαθέτουν εναλλακτικούς μηχανισ-
μούς για την συλλογή της απαραίτητης ενέργειας για την λειτουργία τους.
Το ραβδόμορφο βακτήριο Candidatus Desulforudis audaxviator, που βρέθηκε σε
βάθος 2,8 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Γη, επιβιώνει με έναν πρωτόγνωρο
τρόπο. Συλλέγει ενέργεια από την ακτινοβολία ραδιενεργών ισοτόπων (κυρίως
Ουρανίου), που περιέχονται στα πετρώματα. Η ακτινοβολία από την διάσπαση
των ραδιενεργών πυρήνων παράγει διεγερμένα ιόντα στο περιβάλλον του βακ-
τηρίου. Τα ιόντα αυτά «καταπίνει» το βακτήριο, απορροφά την ενέργειά τους,
και στη συνέχεια τα αποβάλλει προς τα έξω.
Αφού λοιπόν υπάρχει μικροοργανισμός που «τρέφεται» διαμέσου της ραδιενερ-
γού ακτινοβολίας, οι επιστήμονες θεωρούν πως θα μπορούσαν να υπάρχουν εξω-
γήινοι μικροοργανισμοί, οπουδήποτε στο σύμπαν, που να «τρέφονται» με την
ακτινοβολία που έρχεται από το διάστημα. Τα δευτερογενή σωματίδια που δη-
μιουργούνται από τις Γαλαξιακές Κοσμικές Ακτίνες (Galactic Cosmic Rays - GCRs),
θα μπορούσαν να είναι μια εναλλακτική πηγή ακτινοβολίας για τέτοιου είδους
βακτήρια.
Προσομοιώσεις αποδεικνύουν ότι πρόκειται για μια πηγή σταθερής ενέργειας
συγκρίσιμη με αυτή που παράγεται από τα ραδιενεργά στοιχεία, και η δυνατό-
τητα ύπαρξης ενός είδους ζωής με αργό μεταβολισμό, που χρησιμοποιεί την
ενέργεια των γαλαξιακών κοσμικών ακτίνων δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Μια εξωγήινη μορφή ζωής θα μπορούσε να λειτουργεί χρησιμοποιώντας, όχι
την ραδιενεργή διάσπαση στοιχείων του πλανήτη, αλλά τις γαλαξιακές κοσμι-
κές ακτίνες, που προέρχονται κυρίως από τις εκρήξεις των supernova.
Η Γη προστατεύεται από αυτές εξαιτίας του μαγνητικού πεδίου και της ατμόσß
φαιρας. Οι επιφάνειες άλλων πλανητών, όπως ό Άρης, είναι εκτεθειμένες στην
κοσμική ακτινοβολία εξαιτίας της έλλειψης μαγνητικού πεδίου ή της ελάχιστης ατμόσφαιρας που διαθέτουν.
Η κοσμική ακτινοβολία μπορεί να φτάσει στην επιφάνεια του πλανήτη Άρη με
αρκετή ενέργεια, έτσι ώστε να τροφοδοτήσει έναν μικροσκοπικό οργανισμό.
Κι αυτό θα μπορούσε να συμβεί σε οποιοδήποτε πλανήτη με αμελητέα ατμόσ-
φαιρα : σε εξωπλανήτες, στη Σελήνη, στον Πλούτωνα, στον δορυφόρο του Κρό-
νου Εγκέλαδο, τον δορυφόρο του Δία Ευρώπη κ.ο.κ.
Στο μέλλον, σχεδιάζεται να μελετηθεί πειραματικά στο εργαστήριο το πώς αν-
ταποκρίνεται το βακτήριο Ca. D. audaxviator σε περιβάλλον κοσμικής ακτινο-
βολίας ισοδύναμο με αυτό του Άρη, του Εγκέλαδου κ.ά. , επιβεβαιώνοντας έτσι
την υπόθεση ότι οι κοσμικές ακτίνες μπορούν να τροφοδοτήσουν με την απα-
ραίτητη ενέργεια μικροοργανισμούς.
Κοσμάς Λεοντιάδης
Πηγές πληροφοριών : sciencemag.org - ΑΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου