Κάθε νύχτα το μυαλό μου τριγυρίζει στα παλιά,
κει που κάθομαι και πίνω στης ταβέρνας τη γωνιά.
Σκέφτομαι κι αναζητάω την παλιά μας συντροφιά,
την παρέα που υπήρχε στην Παλιά την Κοκκινιά.
Στου Αντρέα το κουτούκι με ρετσίνα και μεζέ,
και τα Σάββατα τα βράδια στου Μιχάλη τον τεκέ.
Αχ και να γινόταν πάλι, ν’ ανταμώναμε ξανά,
γύρω -γύρω στο τραπέζι με του Μάρκου τα παλιά.
Το μπουζούκι να φωνάζει του κοσμάκη το θυμό
και ο μπαγλαμάς να ψέλνει της αγάπης τον καημό.
κει που κάθομαι και πίνω στης ταβέρνας τη γωνιά.
Σκέφτομαι κι αναζητάω την παλιά μας συντροφιά,
την παρέα που υπήρχε στην Παλιά την Κοκκινιά.
Στου Αντρέα το κουτούκι με ρετσίνα και μεζέ,
και τα Σάββατα τα βράδια στου Μιχάλη τον τεκέ.
Αχ και να γινόταν πάλι, ν’ ανταμώναμε ξανά,
γύρω -γύρω στο τραπέζι με του Μάρκου τα παλιά.
Το μπουζούκι να φωνάζει του κοσμάκη το θυμό
και ο μπαγλαμάς να ψέλνει της αγάπης τον καημό.
Πόσο όμορφο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΠΕΡΟΧΟ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτικό..... πολύ μου άρεσε!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή