Όταν το περιεχόμενο της επαναστατικής διδασκαλίας ευνουχίζεται...

Δεν υπάρχει ιστοσελίδα σήμερα «που σέβεται τον εαυτό της» να μην έχει αφιέρωμα στον επαναστάτη, κομμουνιστή Τσε Γκεβάρα, με αφορμή την συμπλήρωση 49 χρόνων απ΄ την δολοφονία του.
Έριξα μια ματιά σε κάποια τέτοια δημοσιεύματα. Και το συμπέρασμα είναι ολοφάνερο. 
Στα περισσότερα αν όχι σε όλα τα σχετικά κείμενα τo επαναστατικό έργο του Τσε, τα λεγόμενα και γραφόμενα του, αποσιωπώνται εντελώς και η μεγάλη αυτή επαναστατική φυσιογνωμία μετατρέπεται σε ένα ακίνδυνο εικόνισμα.
Δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό. Είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο και το έχει περιγράφει μοναδικά ο Λένιν στο «Κράτος και Επανάσταση» :

«Όσο ζούσαν οι μεγάλοι επαναστάτες, οι τάξεις των καταπιεστών τους 
καταδίωκαν συνεχώς και αντιμετώπιζαν τη διδασκαλία τους με την πιο 
άγρια μανία, με το πιο λυσσαλέο μίσος, με την πιο αχαλίνωτη εκστρατεία 
ψευτιάς και συκοφαντίας. Ύστερα από το θάνατο τους γίνονται προσπά-
θειες να τους μετατρέψουν σε αβλαβή εικονίσματα, σα να λέμε, να τους ανακηρύξουν αγίους, να προσδώσουν κάποια δόξα στο όνομα τους για "παρηγοριά" των καταπιεζόμενων τάξεων και για την αποβλάκωση τους, ευνουχίζοντας το περιεχόμενο της επαναστατικής διδασκαλίας, αμβλύ-
νοντας κι εκχυδαΐζοντας την επαναστατική της αιχμή».

*Αναδημοσίευση από το "Βαθύ κόκκινο"