Ευρωπαίοι αστρονόμοι εντόπισαν τον αρχαιότερο και πιο μακρινό γαλαξία
του Σύμπαντος, ο οποίος απέχει 13,1 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη.
Ο γαλαξίας, ο οποίος ονομάστηκε UDFy-38135539, εντοπίστηκε από το Πολύ
Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου (ESO)
στη Χιλή και αποτελεί το πιο μακρινό σύμπλεγμα άστρων, αερίων και σκόνης
που έχει ποτέ καταγραφεί. Πρόκειται για έναν τόσο μακρινό γαλαξία ώστε οι
επιστήμονες τον παρατηρούν τη στιγμή που το Σύμπαν βρισκόταν σε «βρεφι-
κό στάδιο», σε ηλικία μόλις 600 εκατομμυρίων ετών (που αντιστοιχεί σε μια
μετατόπιση ρεκόρ προς το ερυθρό 8.6), ήτοι στο 4% της σημερινής ηλικίας του.
Ο γαλαξίας αυτός είχε εντοπιστεί για πρώτη φορά από το διαστημικό τηλεσκό-
πιο Ηubble, αλλά τώρα επιβεβαιώθηκε η ηλικία του, σύμφωνα με τους ερευνητές. Προκειμένου να γίνει η επιβεβαίωση της ηλικίας του η ευρωπαϊκή ομάδα παρα-
τηρούσε τον γαλαξία επί 16 ώρες και στη συνέχεια ανέλυσε τα στοιχεία που έλαβε
επί δύο μήνες.
Όπως λένε οι ερευνητές ο εντοπισμός του πιο μακρινού έως σήμερα γαλαξία
ανοίγει νέους δρόμους για τους αστροφυσικούς, διότι κάθε φορά που οι επιστή-
μονες στρέφουν το βλέμμα τους σε μακρινά άστρα ουσιαστικά κάνουν ένα ταξίδι
πίσω στον χρόνο. Το φως που προέρχεται από πολύ μακρινούς γαλαξίες χρειάζε-
ται να ταξιδέψει δισεκατομμύρια χρόνια στο Σύμπαν ώσπου να φθάσει στη Γη.
Η μελέτη αυτών των πρώτων γαλαξιών είναι εξαιρετικά δύσκολη. Το αρχικά λαμ-
πρό φως τους φτάνει στη Γη πολύ αμυδρό και βρίσκεται κυρίως στο υπέρυθρο
τμήμα του φάσματος, επειδή το μήκος κύματος του έχει ‘τεντωθεί’ λόγω της επέκ-
τασης του Σύμπαντος – ένα φαινόμενο γνωστό ως ερυθρή μετατόπιση.
Και το χειρότερο είναι ότι σε αυτή την πρώιμη εποχή, λιγότερο από ένα δισεκατομ-
μύριο χρόνια μετά το Big Bang, το Σύμπαν δεν ήταν απολύτως διαφανές και μεγά-
λο μέρος του ήταν γεμάτο με μια ομίχλη υδρογόνου, που απορρόφησε το υπεριώ-
δες φως που εξέπεμπαν οι νέοι τότε γαλαξίες. Η περίοδος εκείνη είναι γνωστή ως
η εποχή του επαναϊονισμού.
Παρά αυτές τις δυσκολίες η νέα κάμερα ευρέως πεδίου του Hubble ανακάλυψε
διάφορα αντικείμενα υποψήφιους γαλαξίες κατά το 2009, που έλαμπαν στην
εποχή του επαναϊονισμού.
Ένα από τα εκπληκτικά πράγματα σε αυτήν την ανακάλυψη είναι ότι η λάμψη από
το αντικείμενο UDFy-38135539 δεν φαίνεται να ήταν αρκετά ισχυρή από μόνη της
για να ξεκαθαρίσει την ομίχλη του υδρογόνου. "Πρέπει να υπάρχουν κι άλλοι γαλα-
ξίες, πιθανώς πιο αμυδροί και με μικρότερη μάζα κοντά στον UDFy-38135539, οι
οποίοι βοήθησαν ώστε ο χώρος γύρω από τον γαλαξία να γίνει διαφανής. Χωρίς
αυτή την πρόσθετη βοήθεια το φως από τον γαλαξία, ενώ δεν έχει σημασία πόσο
λαμπρό ήταν, θα είχε παγιδευτεί στην γύρω ομίχλη του υδρογόνου και φυσικά δεν
θα είμαστε σε θέση να το ανιχνεύσουμε”, εξήγησαν οι επιστήμονες.
Κοσμάς Λεοντιάδης
*Πηγή πληροφοριών : ESO
του Σύμπαντος, ο οποίος απέχει 13,1 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη.
Ο γαλαξίας, ο οποίος ονομάστηκε UDFy-38135539, εντοπίστηκε από το Πολύ
Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νότιου Παρατηρητηρίου (ESO)
στη Χιλή και αποτελεί το πιο μακρινό σύμπλεγμα άστρων, αερίων και σκόνης
που έχει ποτέ καταγραφεί. Πρόκειται για έναν τόσο μακρινό γαλαξία ώστε οι
επιστήμονες τον παρατηρούν τη στιγμή που το Σύμπαν βρισκόταν σε «βρεφι-
κό στάδιο», σε ηλικία μόλις 600 εκατομμυρίων ετών (που αντιστοιχεί σε μια
μετατόπιση ρεκόρ προς το ερυθρό 8.6), ήτοι στο 4% της σημερινής ηλικίας του.
Ο γαλαξίας αυτός είχε εντοπιστεί για πρώτη φορά από το διαστημικό τηλεσκό-
πιο Ηubble, αλλά τώρα επιβεβαιώθηκε η ηλικία του, σύμφωνα με τους ερευνητές. Προκειμένου να γίνει η επιβεβαίωση της ηλικίας του η ευρωπαϊκή ομάδα παρα-
τηρούσε τον γαλαξία επί 16 ώρες και στη συνέχεια ανέλυσε τα στοιχεία που έλαβε
επί δύο μήνες.
Όπως λένε οι ερευνητές ο εντοπισμός του πιο μακρινού έως σήμερα γαλαξία
ανοίγει νέους δρόμους για τους αστροφυσικούς, διότι κάθε φορά που οι επιστή-
μονες στρέφουν το βλέμμα τους σε μακρινά άστρα ουσιαστικά κάνουν ένα ταξίδι
πίσω στον χρόνο. Το φως που προέρχεται από πολύ μακρινούς γαλαξίες χρειάζε-
ται να ταξιδέψει δισεκατομμύρια χρόνια στο Σύμπαν ώσπου να φθάσει στη Γη.
Η μελέτη αυτών των πρώτων γαλαξιών είναι εξαιρετικά δύσκολη. Το αρχικά λαμ-
πρό φως τους φτάνει στη Γη πολύ αμυδρό και βρίσκεται κυρίως στο υπέρυθρο
τμήμα του φάσματος, επειδή το μήκος κύματος του έχει ‘τεντωθεί’ λόγω της επέκ-
τασης του Σύμπαντος – ένα φαινόμενο γνωστό ως ερυθρή μετατόπιση.
Και το χειρότερο είναι ότι σε αυτή την πρώιμη εποχή, λιγότερο από ένα δισεκατομ-
μύριο χρόνια μετά το Big Bang, το Σύμπαν δεν ήταν απολύτως διαφανές και μεγά-
λο μέρος του ήταν γεμάτο με μια ομίχλη υδρογόνου, που απορρόφησε το υπεριώ-
δες φως που εξέπεμπαν οι νέοι τότε γαλαξίες. Η περίοδος εκείνη είναι γνωστή ως
η εποχή του επαναϊονισμού.
Παρά αυτές τις δυσκολίες η νέα κάμερα ευρέως πεδίου του Hubble ανακάλυψε
διάφορα αντικείμενα υποψήφιους γαλαξίες κατά το 2009, που έλαμπαν στην
εποχή του επαναϊονισμού.
Ένα από τα εκπληκτικά πράγματα σε αυτήν την ανακάλυψη είναι ότι η λάμψη από
το αντικείμενο UDFy-38135539 δεν φαίνεται να ήταν αρκετά ισχυρή από μόνη της
για να ξεκαθαρίσει την ομίχλη του υδρογόνου. "Πρέπει να υπάρχουν κι άλλοι γαλα-
ξίες, πιθανώς πιο αμυδροί και με μικρότερη μάζα κοντά στον UDFy-38135539, οι
οποίοι βοήθησαν ώστε ο χώρος γύρω από τον γαλαξία να γίνει διαφανής. Χωρίς
αυτή την πρόσθετη βοήθεια το φως από τον γαλαξία, ενώ δεν έχει σημασία πόσο
λαμπρό ήταν, θα είχε παγιδευτεί στην γύρω ομίχλη του υδρογόνου και φυσικά δεν
θα είμαστε σε θέση να το ανιχνεύσουμε”, εξήγησαν οι επιστήμονες.
Κοσμάς Λεοντιάδης
*Πηγή πληροφοριών : ESO
ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο έχει προχωρήσει η επιστήμη.... Νοιώθεις θαυμασμό.
ΑπάντησηΔιαγραφή