Έρχεται κάθαρση. Πάλι…

Εδώ και τριάντα χρόνια η Ελλάδα τελεί υπό καθεστώς… «κάθαρσης».
Ζούμε μια «κάθαρση» διαρκείας. Μια «κάθαρση» που δεν τελειώνει ποτέ.
«Κάθαρση» για τις υποκλοπές επί Τόμπρα.
«Κάθαρση» επί Κοσκωτά.
«Κάθαρση» για την ΑΓΕΤ.
«Κάθαρση» για το ξεπούλημα του ΟΤΕ.
«Κάθαρση» για τις φούσκες του χρηματιστηρίου.
«Κάθαρση» για τα Βατοπέδια.
«Κάθαρση» για τους «κουμπάρους».
«Κάθαρση» για τα παραεκκλησιαστικά και τα παραδικαστικά.
«Κάθαρση» για τα διπύθμενα, «κάθαρση» και για τα μονοπύθμενα των εφοπλιστών.
«Κάθαρση» για τα δομημένα, «κάθαρση» και για τα… αδόμητα ομόλογα.
«Κάθαρση» για τη «Ζήμενς».
«Κάθαρση» για τα υποβρύχια που γέρνουν.
«Κάθαρση» για τις επόμενες υποκλοπές, του τριγώνου περί την αμερικάνικη πρεσβεία.
«Κάθαρση» για τα «κότερα», «κάθαρση» και για τα «αναψυκτήρια».
«Κάθαρση» για τα «φρουτάκια».
 «Κάθαρση» για τους χαμένους φακέλους της «Φαράν», «κάθαρση» και για το έγκλημα 
του «Σαμίνα», «κάθαρση» και για το έγκλημα του «Sea Diamond».
«Κάθαρση» για τους βιντεοκομιστές, «κάθαρση» για τους «εθνικούς εργολάβους», «κάθαρση» και για τους «νταβατζήδες».
«Κάθαρση» με τις λίστες Λαγκάρντ, «κάθαρση» της διαπλοκής μεταξύ πολιτικοτραπεζικού κατεστημένου, «κάθαρση» τώρα και με τις τηλεοπτικές άδειες.
«Κάθαρση», πάλι «κάθαρση» και ξανά μανά κάθαρση»!

Κι όμως, παρά την τόση «κάθαρση», η βρώμα - βρώμα αδερφάκι μου…
Πουθενά αλλού στον κόσμο τόσα πολλά σφουγγαρόπανα του συστήματος της πολιτικής 
και της μιντιακής καθαριότητας δεν έχουν αφιερωθεί τόσο ολόψυχα και τόσο μακροχρόνια στην καταπολέμηση των «λεκέδων». Αλλά οι λεκέδες – λεκέδες!
Τίποτα δεν τους καθαρίζει. Τίποτα. Λες και έχει συνωμοτήσει το σύμπαν για να δικαιώσει αυτούς τους κολλημένους τους κομμουνιστές που πιπιλάνε συνεχώς την ίδια καραμέλα, 
ότι ο καπιταλισμός είναι σύμφυτος με τη βρωμιά της διαπλοκής και τη δυσωδία της διαφθοράς.
Και να σκεφτείτε ότι διαθέτουμε και το καλύτερο «απορρυπαντικό». Είναι εκείνο με τους μπλε, τους πράσινους και (εσχάτως) ροζ κόκκους…

*Του Νίκου Μπογιόπουλου, από τον "Ημεροδρόμο"