Βουβό το κλάμα στις φτωχογειτονιές των αγγέλων...
Παραπονεμένο το τραγούδι στα χείλη των παιδιών...
Μια ηλιαχτίδα ελπίδας παραμονεύει πίσω από το παραθύρι...
Ψάχνει... ζητάει χώρο για να μπει... να φωτίσει ζωές...
Να ακουμπήσει το χαμόγελο στο βλέμμα των ανθρώπων...
Να κεντήσει σε καθαρό καμβά το περιστέρι της ειρήνης…
Κοσμάς Λεοντιάδης
Παραπονεμένο το τραγούδι στα χείλη των παιδιών...
Μια ηλιαχτίδα ελπίδας παραμονεύει πίσω από το παραθύρι...
Ψάχνει... ζητάει χώρο για να μπει... να φωτίσει ζωές...
Να ακουμπήσει το χαμόγελο στο βλέμμα των ανθρώπων...
Να κεντήσει σε καθαρό καμβά το περιστέρι της ειρήνης…
Κοσμάς Λεοντιάδης
ΘΕΣΠΕΣΙΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο όμορφο ποίημα...............
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφετε υπέροχα και πολύ τρυφερά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή