Πιστεύεις πως ζεις... αλλά δε ζεις πραγματικά...

Αγανακτείς, θυμώνεις, φωνάζεις, βρίζεις... αλλά έως εκεί...
Προσγειώνεσαι στα «πρέποντα»... σε αυτά που επιβάλλει
η κρατούσα νομιμότητα των υποταγμένων...
Αυτή που σε κρατάει αδύναμο και ανήμπορο να ονειρευτείς...
να ταξιδέψεις... να ανοίξεις τα φτερά και να πετάξεις...
Πιστεύεις πως ζεις... αλλά δε ζεις πραγματικά...
Σου έχουν ήδη δολοφονήσει τα όνειρα...

Κοσμάς Λεοντιάδης