Τα μαύρα σιχαμερά σκουλήκια… και οι λευκοντυμένοι καθαριστές…

Μαύρα, σιχαμερά σκουλήκια γέμισαν τους τόπους...

Σέρνονται στις γειτονιές, στις πλατείες και στα σοκάκια...

Βρωμίζουν ακόμα πιο πολύ, τους ήδη βρώμικους δρόμους...

Μολύνουν ακόμη περισσότερο με την παρουσία τους τη μίζερη ζωή…

Οι λευκοντυμένοι, κομψοί «καθαριστές» απορούν...

Αναρωτιούνται πως μεγαλώσανε τόσο πολύ...

Δείχνουν να ανησυχούν... ενοχλείται η αισθητική τους...

Διαφωνούν μεταξύ τους... Να τα απομονώσουμε λένε κάποιοι...

Δε χρειάζεται λένε κάποιοι άλλοι... «πλάσματα» του θεού είναι...

Άλλωστε... συμπληρώνουν κάποιοι άλλοι... Δεν το βλέπετε;

Ο κόσμος τα συνήθισε... αρκετοί τα συμπαθούν κιόλας...

Εμείς όμως φωνάζουμε... με όλη τη δύναμη της ψυχής μας…

Λιώστε τα μαύρα σκουλήκια… Τσακίστε τα…

Μαζί και όλους αυτούς που τα αφήνουν να μεγαλώνουν…

Μαζί και όλους τους λευκοντυμένους, κομψούς «καθαριστές».

Κοσμάς Λεοντιάδης