Πέμπτη, Αυγούστου 30, 2018
Το Νεφέλωμα της Καρδιάς (The Heart Nebula)...
Το Νεφέλωμα της Καρδιάς (IC 1805 ή Sharpless 2-190), βρίσκεται περίπου 7500
έτη φωτός μακριά από τη Γη και το συναντάμε στην κατεύθυνση του αστερισμού
της Κασσιόπης.
Πρόκειται για ένα νεφέλωμα εκπομπής που δείχνει λαμπερό ιονισμένο αέριο
υδρογόνου και πιο σκοτεινές λωρίδες σκόνης.
Το πολύ φωτεινότερο μέρος αυτού του νεφελώματος (ο κόμπος στο δυτικό άκρο) ταξινομείται ξεχωριστά ως NGC 896 , επειδή ήταν το πρώτο μέρος αυτού του
νεφελώματος που ανακαλύφθηκε.
Η έντονη κόκκινη έξοδος του νεφελώματος και η διαμόρφωσή του οδηγούνται από
την ακτινοβολία που προέρχεται από μια μικρή ομάδα αστέρων κοντά στο κέντρο
των νεφελωμάτων. Αυτό το ανοικτό σύμπλεγμα από αστέρια, γνωστό ως Melotte 15,
περιέχει μερικά φωτεινά αστέρια, τα οποία έχουν 50 φορές τη μάζα του Ήλιου μας.
έτη φωτός μακριά από τη Γη και το συναντάμε στην κατεύθυνση του αστερισμού
της Κασσιόπης.
Πρόκειται για ένα νεφέλωμα εκπομπής που δείχνει λαμπερό ιονισμένο αέριο
υδρογόνου και πιο σκοτεινές λωρίδες σκόνης.
Το πολύ φωτεινότερο μέρος αυτού του νεφελώματος (ο κόμπος στο δυτικό άκρο) ταξινομείται ξεχωριστά ως NGC 896 , επειδή ήταν το πρώτο μέρος αυτού του
νεφελώματος που ανακαλύφθηκε.
Η έντονη κόκκινη έξοδος του νεφελώματος και η διαμόρφωσή του οδηγούνται από
την ακτινοβολία που προέρχεται από μια μικρή ομάδα αστέρων κοντά στο κέντρο
των νεφελωμάτων. Αυτό το ανοικτό σύμπλεγμα από αστέρια, γνωστό ως Melotte 15,
περιέχει μερικά φωτεινά αστέρια, τα οποία έχουν 50 φορές τη μάζα του Ήλιου μας.
30 Αυγούστου 2006... Έφυγε από τη ζωή ο Ναγκίμπ Μαχφούζ...
Ο Ναγκίμπ Μαχφούζ υπήρξε, εν ζωή, ο γνωστότερος εκπρόσωπος της αραβικής
λογοτεχνίας. Γεννήθηκε το 1911 στο Κάιρο, στην πυκνοκατοικημένη, λαϊκή συνοι-
κία ελ Γκαμαλίγια, μια περιοχή που περιγράφεται πολύ συχνά στα μυθιστορήματά
του. Σπούδασε φιλοσοφία και εργάστηκε στο δημόσιο μέχρι το 1972, οπότε και
συνταξιοδοτήθηκε.
Εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα το 1939. Έγραψε περισσότερα από 50 μυθισ-
τορήματα και συλλογές διηγημάτων, καθώς και 25 σενάρια για ταινίες.
Τιμήθηκε με το κρατικό Αιγυπτιακό Βραβείο Λογοτεχνίας, και το 1988 του απονε-
μήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Τότε το έργο του άρχισε να διαδίδεται σε όλο τον
κόσμο και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες.
Η γραφή του διακρίνεται για το ρεαλισμό και τον διεισδυτικό τρόπο με τον οποίο
περιγράφει τις ιδιαιτερότητες της αραβικής κοινωνίας.
Το 1994 εκδηλώθηκε απόπειρα δολοφονίας εναντίον του από φανατικούς ισλαμιστές.
Μετά τη σταδιακή εξασθένηση της υγείας του, το τελευταίο διάστημα της ζωής του
(υπέφερε από διαβήτη, νεφρική ανεπάρκεια, πίεση, και νοσηλεύτηκε με τραύματα
από πτώση), υπέκυψε στο στρατιωτικό νοσοκομείο του Καΐρου, όπου νοσηλευόταν,
στις 30 Αυγούστου 2006, σε ηλικία 95 ετών.
Μερικά από τα έργα του είναι : "Η αρχή και το τέλος", "Μίραμαρ", "Η τριλογία
του Καΐρου", "Ράδοπις", "Τα παιδιά του Γκεμπελάουι", "Μέρες και νύχτες της
Αραβίας", "Το έπος των Χαραφίς", "Φλυαρία πάνω στον Νείλο", "Κρυμμένα
όνειρα στο Χαν Ελ Χαλίλι", "Το σοκάκι της αμαρτίας", "Ο καθρέφτης μιας ζωής",
"Αδίσταχτος έρωτας", "Απόμεινε από το χρόνο μια ώρα", "Αγάπη κάτω απ' τη
βροχή", "Ενώπιον του θρόνου", "Στην καρδιά της νύχτας", "Χίμαιρα", "Λόγια
του πρωινού και του σούρουπου".
λογοτεχνίας. Γεννήθηκε το 1911 στο Κάιρο, στην πυκνοκατοικημένη, λαϊκή συνοι-
κία ελ Γκαμαλίγια, μια περιοχή που περιγράφεται πολύ συχνά στα μυθιστορήματά
του. Σπούδασε φιλοσοφία και εργάστηκε στο δημόσιο μέχρι το 1972, οπότε και
συνταξιοδοτήθηκε.
Εξέδωσε το πρώτο του μυθιστόρημα το 1939. Έγραψε περισσότερα από 50 μυθισ-
τορήματα και συλλογές διηγημάτων, καθώς και 25 σενάρια για ταινίες.
Τιμήθηκε με το κρατικό Αιγυπτιακό Βραβείο Λογοτεχνίας, και το 1988 του απονε-
μήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Τότε το έργο του άρχισε να διαδίδεται σε όλο τον
κόσμο και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες.
Η γραφή του διακρίνεται για το ρεαλισμό και τον διεισδυτικό τρόπο με τον οποίο
περιγράφει τις ιδιαιτερότητες της αραβικής κοινωνίας.
Το 1994 εκδηλώθηκε απόπειρα δολοφονίας εναντίον του από φανατικούς ισλαμιστές.
Μετά τη σταδιακή εξασθένηση της υγείας του, το τελευταίο διάστημα της ζωής του
(υπέφερε από διαβήτη, νεφρική ανεπάρκεια, πίεση, και νοσηλεύτηκε με τραύματα
από πτώση), υπέκυψε στο στρατιωτικό νοσοκομείο του Καΐρου, όπου νοσηλευόταν,
στις 30 Αυγούστου 2006, σε ηλικία 95 ετών.
Μερικά από τα έργα του είναι : "Η αρχή και το τέλος", "Μίραμαρ", "Η τριλογία
του Καΐρου", "Ράδοπις", "Τα παιδιά του Γκεμπελάουι", "Μέρες και νύχτες της
Αραβίας", "Το έπος των Χαραφίς", "Φλυαρία πάνω στον Νείλο", "Κρυμμένα
όνειρα στο Χαν Ελ Χαλίλι", "Το σοκάκι της αμαρτίας", "Ο καθρέφτης μιας ζωής",
"Αδίσταχτος έρωτας", "Απόμεινε από το χρόνο μια ώρα", "Αγάπη κάτω απ' τη
βροχή", "Ενώπιον του θρόνου", "Στην καρδιά της νύχτας", "Χίμαιρα", "Λόγια
του πρωινού και του σούρουπου".
Τετάρτη, Αυγούστου 29, 2018
Ανακαλύφθηκαν δύο άγνωστα είδη θηλαστικών που ζούσαν στην Βολιβία πριν από 13 εκατομμύρια χρόνια...
Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Case Western University στις ΗΠΑ ανακάλυψαν σε μια περιοχή της Βολιβίας τα απολιθώματα δύο άγνωστων θηλαστικών ειδών που ζούσαν πριν από 13 εκ. έτη. Τα ζώα αυτά είχαν οπλές έμοιαζαν με ελάφια και έλαβαν την επιστημονική ονομασία Theosodon arozquetai και Llullataruca shockeyi αντίστοιχα.
Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Vertebrate Paleontology» και θεωρείται σημαντική όχι μόνο επειδή πρόκειται για άγνωστα είδη αλλά επειδή η ανακά-λυψη αρχαίων εξαφανισμένων σήμερα ειδών στις τροπικές περιοχές είναι αρκετά σπάνια. Όχι βέβαια επειδή δεν ζούσαν εκεί ζώα, το αντίθετο, αλλά επειδή οι τροπικές περιοχές είναι οι πλέον δύσκολες περιοχές παλαιοντολογικής εξερεύνησης και εντοπισμού απολιθωμάτων.
«Η μελέτη απολιθωμάτων από την Βολιβία που είναι μια περιοχή που έχει υπάρξει πολύ μικρή εξερευνητική δραστηριότητα μας επιτρέπει να μελετήσουν την βιοποικιλότητα της περιοχής στο πέρας των αιώνων και να μάθουμε νέα στοιχεία για την ιστορία των θηλασ-τικών στην Νότιο Αμερική» αναφέρει ο βιολόγος Ντάριν Κροφτ, που ήταν ο επικεφαλής
της ερευνητικής ομάδας.
*Αναδημοσίευση από το tovima.gr/science
Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Vertebrate Paleontology» και θεωρείται σημαντική όχι μόνο επειδή πρόκειται για άγνωστα είδη αλλά επειδή η ανακά-λυψη αρχαίων εξαφανισμένων σήμερα ειδών στις τροπικές περιοχές είναι αρκετά σπάνια. Όχι βέβαια επειδή δεν ζούσαν εκεί ζώα, το αντίθετο, αλλά επειδή οι τροπικές περιοχές είναι οι πλέον δύσκολες περιοχές παλαιοντολογικής εξερεύνησης και εντοπισμού απολιθωμάτων.
«Η μελέτη απολιθωμάτων από την Βολιβία που είναι μια περιοχή που έχει υπάρξει πολύ μικρή εξερευνητική δραστηριότητα μας επιτρέπει να μελετήσουν την βιοποικιλότητα της περιοχής στο πέρας των αιώνων και να μάθουμε νέα στοιχεία για την ιστορία των θηλασ-τικών στην Νότιο Αμερική» αναφέρει ο βιολόγος Ντάριν Κροφτ, που ήταν ο επικεφαλής
της ερευνητικής ομάδας.
*Αναδημοσίευση από το tovima.gr/science
Ανακαλύφθηκαν 91 ηφαίστεια κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής...
Επιστήμονες ανακάλυψαν 91 ηφαίστεια κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ηφαιστειακή περιοχή στη Γη και βρίσκεται μόλις δυο χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια του στρώματος πάγου που καλύπτει τη δυτική Ανταρκτική.
Η έρευνα που έφερε στο φως τα περίπου 100 ηφαίστεια έγινε από επιστήμονες του Πανε-πιστημίου του Εδιμβούργου. Το μεγαλύτερο από τα ηφαίστεια είναι όσο το Έιγκερ της Ελβετίας που βρίσκεται σε ύψος 4.000 μέτρων.
Οι γεωλόγοι υποστηρίζουν ότι αυτή η ηφαιστειογενής περιοχή είναι πιθανόν να ξεπερνά ακόμη κι εκείνη της ηφαιστειακής κορυφογραμμής της ανατολικής Αφρικής, που σήμερα εκτιμάται ως αυτή με την μεγαλύτερη συγκέντρωση ηφαιστείων στον κόσμο.
Τα νέα σύμφωνα με τους ερευνητές δεν είναι και τόσο καλά καθώς η δραστηριότητα αυτής της σειράς ηφαιστείων θα μπορούσε να έχει ανησυχητικές συνέπειες. «Αν ένα από αυτά τα ηφαίστεια ενεργοποιούνταν αυτό θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει τα στρώματα πάγου της δυτικής Ανταρκτικής», δήλωσε ο ειδικός στους παγετώνες, Ρόμπερτ Μπίνγχαμ, ένας από τους ερευνητές που συμμετείχαν στη μελέτη.
«Οτιδήποτε προκαλεί την τήξη του πάγου - κάτι που θα μπορούσε να κάνει η έκρηξη ενός ηφαιστείου - θα επιτάχυνε τη ροή του πάγου στη θάλασσα. Το μεγάλο ερώτημα είναι τώρα: πόσο δραστήρια είναι αυτά τα ηφαίστεια; Αυτό είναι κάτι που πρέπει να καθορίσουμε το συντομότερο δυνατόν».
Τα ηφαίστεια ανακαλύφθηκαν με την χρήση ραντάρ που διεισδύουν στον πάγο και μετα-φέρθηκαν είτε με αεροσκάφη, είτε χερσαία στην περιοχή. Τα αποτελέσματα που έδωσαν
τα ραντάρ συγκρίθηκαν με αυτά από τις δορυφορικές και τις μετρήσεις της βάσης δεδο-μένων. Επίσης με τα γεωλογικά δεδομένα από άλλες εναέριες έρευνες. «Αρχικά ψάχναμε για κορυφές ηφαιστείων που να διαφαίνονται από τον πάγο», εξηγεί ο Μπίνγχαμ.
Αφού η ομάδα συγκέντρωσε και ανέλυσε τα αποτελέσματα των ερευνών ανέφερε την ανακάλυψη 91 προηγουμένως άγνωστων ηφαιστείων τα οποία προστίθενται στα ήδη 47
που είχαν ανακαλυφθεί από την εξερεύνηση της περιοχής τον προηγούμενο αιώνα.
Τα νέα ηφαίστεια κυμαίνονται σε ύψος από 100 έως 3.850 μέτρα. Όλα καλύπτονται από πάγο, που μερικές φορές έχει πάχος από 4 χλμ. «Μείναμε έκπληκτοι», λέει ο Μπινγχαμ. «Δεν περίμενα να βρούμε κάτι παρόμοιο. Σχεδόν τριπλασιάστηκε ο αριθμός των ηφαιστείων που γνωρίζαμε ότι υπάρχουν στη δυτική Ανταρκτική. Υποψιαζόμαστε μάλιστα ότι υπάρχουν ακόμη περισσότερα στη θάλασσα πάνω από το στρώμα πάγο Ρος.
Έτσι νομίζουμε ότι είναι πολύ πιθανό, αυτή η περιοχή να αποδειχτεί η περιοχή με την με-γαλύτερη πυκνότητα ηφαιστείων στο κόσμο, ακόμη μεγαλύτερη και από την ανατολική Αφρική, όπου συναντάμε το Νιραγκόνγκο, το Κιλιμάντζαρο, το Λόνγκονοτ και όλα τα άλ-
λα ενεργά ηφαίστεια».
Η ανακάλυψη είναι ιδιαίτερα σημαντική επειδή η δραστηριότητα αυτών των ηφαιστείων μπορεί να έχει κρίσιμες επιπτώσεις για τον υπόλοιπο πλανήτη. Αν ξεσπούσαν θα μπορού-
σαν να αποσταθεροποιήσουν περαιτέρω τους πάγους της περιοχής που ήδη έχουν επη-ρεαστεί σφοδρά από την υπερθέρμανση του πλανήτη. Η εκροή του λιωμένου πάγου στον Ωκεανό της Ανταρκτικής θα μπορούσε να προκαλέσει αύξηση της στάθμης της θάλασσας. «Απλώς δεν γνωρίζουμε το πόσο δραστήρια υπήρξαν τα ηφαίστεια αυτά στο παρελθόν», σημειώνει ο Μπίνγκχαμ.
Ωστόσο, επισημαίνει μια ανησυχητική τάση: «Η μεγαλύτερη ηφαιστειακή κατάσταση
αυτή τη στιγμή στον κόσμο είναι σε περιοχές που μόλις πρόσφατα ‘έχασαν’ τους παγε-
τώνες τους, μετά το τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων. Πρόκειται για περιοχές, όπως η Ισλανδία και η Αλάσκα», εξηγεί. «Η θεωρία υποδηλώνει ότι αυτό συμβαίνει επειδή, χωρίς το στρώμα πάγου πάνω από αυτά, υπάρχει απελευθέρωση της πίεσης στα ηφαίστεια, κάτι που τα κάνει πιο ενεργά».
Κι αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να συμβεί στη δυτική Ανταρκτική, όπου ήδη σημαν-
τική αύξηση της θερμοκρασίας παρατηρείται στην περιοχή ως απόρροια της κλιματικής αλλαγής. Αυτό ήδη έχει αρχίσει να επηρεάζει τους παγετώνες της. Αν μειωθούν σημαντικά, αυτό θα μπορούσε να απελευθερώσει την πίεση στα ηφαίστεια που βρίσκονται κάτω από
το στρώμα πάγου και να οδηγήσει σε εκρήξεις, οι οποίες με τη σειρά τους θα μπορούσαν
να αποσταθεροποιήσουν περαιτέρω το στρώμα πάγου, αυξάνοντας κι άλλο τη στάθμη
της θάλασσας. «Είναι κάτι που πρέπει να παρακολουθούμε στενά», καταλήγει ο Μπίνγχαμ.
Πηγή πληροφοριών : Guardian
Η έρευνα που έφερε στο φως τα περίπου 100 ηφαίστεια έγινε από επιστήμονες του Πανε-πιστημίου του Εδιμβούργου. Το μεγαλύτερο από τα ηφαίστεια είναι όσο το Έιγκερ της Ελβετίας που βρίσκεται σε ύψος 4.000 μέτρων.
Οι γεωλόγοι υποστηρίζουν ότι αυτή η ηφαιστειογενής περιοχή είναι πιθανόν να ξεπερνά ακόμη κι εκείνη της ηφαιστειακής κορυφογραμμής της ανατολικής Αφρικής, που σήμερα εκτιμάται ως αυτή με την μεγαλύτερη συγκέντρωση ηφαιστείων στον κόσμο.
Τα νέα σύμφωνα με τους ερευνητές δεν είναι και τόσο καλά καθώς η δραστηριότητα αυτής της σειράς ηφαιστείων θα μπορούσε να έχει ανησυχητικές συνέπειες. «Αν ένα από αυτά τα ηφαίστεια ενεργοποιούνταν αυτό θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει τα στρώματα πάγου της δυτικής Ανταρκτικής», δήλωσε ο ειδικός στους παγετώνες, Ρόμπερτ Μπίνγχαμ, ένας από τους ερευνητές που συμμετείχαν στη μελέτη.
«Οτιδήποτε προκαλεί την τήξη του πάγου - κάτι που θα μπορούσε να κάνει η έκρηξη ενός ηφαιστείου - θα επιτάχυνε τη ροή του πάγου στη θάλασσα. Το μεγάλο ερώτημα είναι τώρα: πόσο δραστήρια είναι αυτά τα ηφαίστεια; Αυτό είναι κάτι που πρέπει να καθορίσουμε το συντομότερο δυνατόν».
Τα ηφαίστεια ανακαλύφθηκαν με την χρήση ραντάρ που διεισδύουν στον πάγο και μετα-φέρθηκαν είτε με αεροσκάφη, είτε χερσαία στην περιοχή. Τα αποτελέσματα που έδωσαν
τα ραντάρ συγκρίθηκαν με αυτά από τις δορυφορικές και τις μετρήσεις της βάσης δεδο-μένων. Επίσης με τα γεωλογικά δεδομένα από άλλες εναέριες έρευνες. «Αρχικά ψάχναμε για κορυφές ηφαιστείων που να διαφαίνονται από τον πάγο», εξηγεί ο Μπίνγχαμ.
Αφού η ομάδα συγκέντρωσε και ανέλυσε τα αποτελέσματα των ερευνών ανέφερε την ανακάλυψη 91 προηγουμένως άγνωστων ηφαιστείων τα οποία προστίθενται στα ήδη 47
που είχαν ανακαλυφθεί από την εξερεύνηση της περιοχής τον προηγούμενο αιώνα.
Τα νέα ηφαίστεια κυμαίνονται σε ύψος από 100 έως 3.850 μέτρα. Όλα καλύπτονται από πάγο, που μερικές φορές έχει πάχος από 4 χλμ. «Μείναμε έκπληκτοι», λέει ο Μπινγχαμ. «Δεν περίμενα να βρούμε κάτι παρόμοιο. Σχεδόν τριπλασιάστηκε ο αριθμός των ηφαιστείων που γνωρίζαμε ότι υπάρχουν στη δυτική Ανταρκτική. Υποψιαζόμαστε μάλιστα ότι υπάρχουν ακόμη περισσότερα στη θάλασσα πάνω από το στρώμα πάγο Ρος.
Έτσι νομίζουμε ότι είναι πολύ πιθανό, αυτή η περιοχή να αποδειχτεί η περιοχή με την με-γαλύτερη πυκνότητα ηφαιστείων στο κόσμο, ακόμη μεγαλύτερη και από την ανατολική Αφρική, όπου συναντάμε το Νιραγκόνγκο, το Κιλιμάντζαρο, το Λόνγκονοτ και όλα τα άλ-
λα ενεργά ηφαίστεια».
Η ανακάλυψη είναι ιδιαίτερα σημαντική επειδή η δραστηριότητα αυτών των ηφαιστείων μπορεί να έχει κρίσιμες επιπτώσεις για τον υπόλοιπο πλανήτη. Αν ξεσπούσαν θα μπορού-
σαν να αποσταθεροποιήσουν περαιτέρω τους πάγους της περιοχής που ήδη έχουν επη-ρεαστεί σφοδρά από την υπερθέρμανση του πλανήτη. Η εκροή του λιωμένου πάγου στον Ωκεανό της Ανταρκτικής θα μπορούσε να προκαλέσει αύξηση της στάθμης της θάλασσας. «Απλώς δεν γνωρίζουμε το πόσο δραστήρια υπήρξαν τα ηφαίστεια αυτά στο παρελθόν», σημειώνει ο Μπίνγκχαμ.
Ωστόσο, επισημαίνει μια ανησυχητική τάση: «Η μεγαλύτερη ηφαιστειακή κατάσταση
αυτή τη στιγμή στον κόσμο είναι σε περιοχές που μόλις πρόσφατα ‘έχασαν’ τους παγε-
τώνες τους, μετά το τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων. Πρόκειται για περιοχές, όπως η Ισλανδία και η Αλάσκα», εξηγεί. «Η θεωρία υποδηλώνει ότι αυτό συμβαίνει επειδή, χωρίς το στρώμα πάγου πάνω από αυτά, υπάρχει απελευθέρωση της πίεσης στα ηφαίστεια, κάτι που τα κάνει πιο ενεργά».
Κι αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να συμβεί στη δυτική Ανταρκτική, όπου ήδη σημαν-
τική αύξηση της θερμοκρασίας παρατηρείται στην περιοχή ως απόρροια της κλιματικής αλλαγής. Αυτό ήδη έχει αρχίσει να επηρεάζει τους παγετώνες της. Αν μειωθούν σημαντικά, αυτό θα μπορούσε να απελευθερώσει την πίεση στα ηφαίστεια που βρίσκονται κάτω από
το στρώμα πάγου και να οδηγήσει σε εκρήξεις, οι οποίες με τη σειρά τους θα μπορούσαν
να αποσταθεροποιήσουν περαιτέρω το στρώμα πάγου, αυξάνοντας κι άλλο τη στάθμη
της θάλασσας. «Είναι κάτι που πρέπει να παρακολουθούμε στενά», καταλήγει ο Μπίνγχαμ.
Πηγή πληροφοριών : Guardian
Δευτέρα, Αυγούστου 27, 2018
Η περίφημη ζώνη άστρων του αστερισμού του Ωρίωνα…
Τη ζώνη του αστερισμού του Ωρίωνα, αποτελούν οι τρεις γαλανόλευκοι
υπεργίγαντες αστέρες, Αλνιτάκ (Alnitak) (ζ Ωρίωνα), Αλνιλάμ (Alnilam)
(ε Ωρίωνα) και Μιντάκα (Mintaka) (δ Ωρίωνα).
Ακριβώς κάτω από τον Αλνιτάκ, το χαμηλότερο από τα τρία αστέρια της
ζώνης, συναντάμε το Νεφέλωμα Φλόγα (Flame nebula), το οποίο λάμπει
από το διεγερμένο αέριο υδρογόνου και βυθίζεται σε νήματα από σκούρα
καφέ σκόνη.
Ακριβώς κάτω και δεξιά του Αλνιτάκ, βρίσκεται το Νεφέλωμα της κεφαλής
του Αλόγου (Horsehead nebula), ίσως η πιο αναγνωρίσιμη μορφή νεφελώ-
ματος στο νυχτερινό ουρανό.
Επάνω δεξιά βρίσκεται το M42, γνωστό ως Νεφέλωμα του Ωρίωνα (Orion
nebula), ένα ενεργειακό καζάνι αερίου, το οποίο είναι ορατό με γυμνό μάτι
και το οποίο είναι το εργαστήρι γέννησης μιας νέας ανοικτής συστάδας
αστεριών.
Κοσμάς Λεοντιάδης
υπεργίγαντες αστέρες, Αλνιτάκ (Alnitak) (ζ Ωρίωνα), Αλνιλάμ (Alnilam)
(ε Ωρίωνα) και Μιντάκα (Mintaka) (δ Ωρίωνα).
Ακριβώς κάτω από τον Αλνιτάκ, το χαμηλότερο από τα τρία αστέρια της
ζώνης, συναντάμε το Νεφέλωμα Φλόγα (Flame nebula), το οποίο λάμπει
από το διεγερμένο αέριο υδρογόνου και βυθίζεται σε νήματα από σκούρα
καφέ σκόνη.
Ακριβώς κάτω και δεξιά του Αλνιτάκ, βρίσκεται το Νεφέλωμα της κεφαλής
του Αλόγου (Horsehead nebula), ίσως η πιο αναγνωρίσιμη μορφή νεφελώ-
ματος στο νυχτερινό ουρανό.
Επάνω δεξιά βρίσκεται το M42, γνωστό ως Νεφέλωμα του Ωρίωνα (Orion
nebula), ένα ενεργειακό καζάνι αερίου, το οποίο είναι ορατό με γυμνό μάτι
και το οποίο είναι το εργαστήρι γέννησης μιας νέας ανοικτής συστάδας
αστεριών.
Κοσμάς Λεοντιάδης
Τι είναι το Έτος φωτός;
Το Έτος φωτός (light year) (l.y) είναι μονάδα μέτρησης μήκους - απόστασης
(και όχι χρόνου) και ισοδυναμεί με 9,46 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα.
Είναι δηλαδή η απόσταση που διανύει το φως κατά τη διάρκεια ενός έτους.
Η ταχύτητα του φωτός, στο κενό, φτάνει σχεδόν τα 300.000 χιλιόμετρα το
δευτερόλεπτο.
Με έτη φωτός μετρούνται οι αποστάσεις εκτός του Ηλιακού μας συστήματος.
Μέσα στο Ηλιακό σύστημα οι αποστάσεις μετρούνται με αστρονομικές μονά-
δες (α.μ).
Κοσμάς Λεοντιάδης
(και όχι χρόνου) και ισοδυναμεί με 9,46 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα.
Είναι δηλαδή η απόσταση που διανύει το φως κατά τη διάρκεια ενός έτους.
Η ταχύτητα του φωτός, στο κενό, φτάνει σχεδόν τα 300.000 χιλιόμετρα το
δευτερόλεπτο.
Με έτη φωτός μετρούνται οι αποστάσεις εκτός του Ηλιακού μας συστήματος.
Μέσα στο Ηλιακό σύστημα οι αποστάσεις μετρούνται με αστρονομικές μονά-
δες (α.μ).
Κοσμάς Λεοντιάδης
27 Αυγούστου 1813... Η Μάχη της Δρέσδης...
Ο Ναπολέων νικά τις υπέρτερες συνδυασμένες δυνάμεις των Πρώσων, των Αυστριακών και των Ρώσων στη Μάχη της Δρέσδης.
Σάββατο, Αυγούστου 25, 2018
Εντοπίστηκε παγωμένο νερό στην επιφάνεια της Σελήνης...
Σαφείς ενδείξεις για την ύπαρξη νερού με τη μορφή πάγου στην επιφάνεια της Σελήνης διαθέτουν οι επιστήμονες. Ο πάγος εντοπίστηκε τόσο στον νότιο όσο και στον βόρειο πόλο του φυσικού δορυφόρου μας και, όπως τονίζουν οι ερευνητές, είναι αρχαίος.
Τα συμπεράσματα αυτά εξήχθησαν με τη βοήθεια του διαστημικού οχήματος της Ινδίας «Τσαντραραγιάν 1», που εξερεύνησε τη Σελήνη την περίοδο 2008-2009. Λεπτομέρειες για την εργασία δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση Ρroceedings of the National Academy of Sciences.
Η κατανομή του πάγου είναι ανομοιόμορφη. Στον σεληνιακό νότιο πόλο η μεγαλύτερη ποσότητα πάγου είναι συγκεντρωμένη σε κρατήρες. Στον βόρειο πόλο το νερό-πάγος
είναι σπανιότερο και πιο απλωμένο.
Το όργανο χαρτογράφησης της ορυκτολογίας της Σελήνης, που βρίσκεται στο ινδικό διαστημικό σκάφος, αναγνώρισε τρεις μεμονωμένες μορφές του νερού-πάγου στη σεληνιακή επιφάνεια και «αιχμαλώτισε» τις διαθλαστικές ικανότητες που προβλέπονται
για τον πάγο, αλλά κατάφερε και να καταγράψει τον τρόπο με τον οποίο τα μόριά του απορροφούν το υπέρυθρο φως. Αυτό σήμαινε ότι μπορούσε να ξεχωρίσει το νερό σε υγρή μορφή, σε ατμό και σε πάγο.
Οι θερμοκρασίες στην επιφάνεια της Σελήνης μπορούν να φθάσουν ακόμα και τους 100 βαθμούς Κελσίου κατά τη διάρκεια της ημέρας, κάτι που σίγουρα δεν αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για τη διατήρηση του επιφανειακού πάγου. Ωστόσο, επειδή το φεγγάρι έχει κλίση περίπου 1,54 μοίρες στον άξονά του, υπάρχουν σημεία στους σεληνιακούς πό-
λους που δεν τα βλέπει ποτέ το φως της ημέρας. Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι οι μονίμως σκιεροί κρατήρες στους δύο πόλους της Σελήνης έχουν θερμοκρασία που προσεγγίζει τους -157 βαθμούς Κελσίου. Αυτή η συνθήκη θα δημιουργούσε ένα περιβάλλον όπου το νερό και
ο πάγος θα παρέμεναν σταθερά για μεγάλες χρονικές περιόδους.
Τα αποτελέσματα της έρευνας στηρίζουν και προηγούμενες μη άμεσες ανιχνεύσεις επιφα-νειακού πάγου στον νότιο πόλο του φεγγαριού. Ωστόσο, τα παλαιότερα συμπεράσματα θα μπορούσαν να ερμηνευθούν και από άλλα φαινόμενα, όπως είναι το ασύνηθες ανακλαστικό σεληνιακό έδαφος.
Αν τελικά υπάρχει αρκετό στρώμα πάγου στη σεληνιακή επιφάνεια, ακόμα και αν δεν έχει πάχος μεγαλύτερο από μερικά χιλιοστά, το νερό μπορεί να είναι προσβάσιμο ως πόρος για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη. Θα μπορούσε να μετατραπεί σε πόσιμο νερό για τους «ενοίκους» μιας σεληνιακής βάσης ή ακόμα θα μπορούσε να διασ-πασθεί σε υδρογόνο και οξυγόνο και να γίνει καύσιμο για τους πυραύλους. Το οξυγόνο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ακόμη και για την αναπνοή των αστροναυτών.
Επιφανειακοί πάγοι έχουν βρεθεί και σε άλλα ουράνια σώματα του Ηλιακού συστήματός μας, όπως είναι ο βόρειος πόλος του πλανήτη Ερμή.
*Αναδημοσίευση από το physicsgg.me
**Στην παρακάτω εικόνα, η κατανομή του επιφανειακού πάγου στο νότιο (αριστερά) και βόρειο (δεξιά) πόλο της Σελήνης.
Τα συμπεράσματα αυτά εξήχθησαν με τη βοήθεια του διαστημικού οχήματος της Ινδίας «Τσαντραραγιάν 1», που εξερεύνησε τη Σελήνη την περίοδο 2008-2009. Λεπτομέρειες για την εργασία δημοσιεύθηκαν στην επιθεώρηση Ρroceedings of the National Academy of Sciences.
Η κατανομή του πάγου είναι ανομοιόμορφη. Στον σεληνιακό νότιο πόλο η μεγαλύτερη ποσότητα πάγου είναι συγκεντρωμένη σε κρατήρες. Στον βόρειο πόλο το νερό-πάγος
είναι σπανιότερο και πιο απλωμένο.
Το όργανο χαρτογράφησης της ορυκτολογίας της Σελήνης, που βρίσκεται στο ινδικό διαστημικό σκάφος, αναγνώρισε τρεις μεμονωμένες μορφές του νερού-πάγου στη σεληνιακή επιφάνεια και «αιχμαλώτισε» τις διαθλαστικές ικανότητες που προβλέπονται
για τον πάγο, αλλά κατάφερε και να καταγράψει τον τρόπο με τον οποίο τα μόριά του απορροφούν το υπέρυθρο φως. Αυτό σήμαινε ότι μπορούσε να ξεχωρίσει το νερό σε υγρή μορφή, σε ατμό και σε πάγο.
Οι θερμοκρασίες στην επιφάνεια της Σελήνης μπορούν να φθάσουν ακόμα και τους 100 βαθμούς Κελσίου κατά τη διάρκεια της ημέρας, κάτι που σίγουρα δεν αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για τη διατήρηση του επιφανειακού πάγου. Ωστόσο, επειδή το φεγγάρι έχει κλίση περίπου 1,54 μοίρες στον άξονά του, υπάρχουν σημεία στους σεληνιακούς πό-
λους που δεν τα βλέπει ποτέ το φως της ημέρας. Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι οι μονίμως σκιεροί κρατήρες στους δύο πόλους της Σελήνης έχουν θερμοκρασία που προσεγγίζει τους -157 βαθμούς Κελσίου. Αυτή η συνθήκη θα δημιουργούσε ένα περιβάλλον όπου το νερό και
ο πάγος θα παρέμεναν σταθερά για μεγάλες χρονικές περιόδους.
Τα αποτελέσματα της έρευνας στηρίζουν και προηγούμενες μη άμεσες ανιχνεύσεις επιφα-νειακού πάγου στον νότιο πόλο του φεγγαριού. Ωστόσο, τα παλαιότερα συμπεράσματα θα μπορούσαν να ερμηνευθούν και από άλλα φαινόμενα, όπως είναι το ασύνηθες ανακλαστικό σεληνιακό έδαφος.
Αν τελικά υπάρχει αρκετό στρώμα πάγου στη σεληνιακή επιφάνεια, ακόμα και αν δεν έχει πάχος μεγαλύτερο από μερικά χιλιοστά, το νερό μπορεί να είναι προσβάσιμο ως πόρος για τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη. Θα μπορούσε να μετατραπεί σε πόσιμο νερό για τους «ενοίκους» μιας σεληνιακής βάσης ή ακόμα θα μπορούσε να διασ-πασθεί σε υδρογόνο και οξυγόνο και να γίνει καύσιμο για τους πυραύλους. Το οξυγόνο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ακόμη και για την αναπνοή των αστροναυτών.
Επιφανειακοί πάγοι έχουν βρεθεί και σε άλλα ουράνια σώματα του Ηλιακού συστήματός μας, όπως είναι ο βόρειος πόλος του πλανήτη Ερμή.
*Αναδημοσίευση από το physicsgg.me
**Στην παρακάτω εικόνα, η κατανομή του επιφανειακού πάγου στο νότιο (αριστερά) και βόρειο (δεξιά) πόλο της Σελήνης.
Η Αίτνα "ξύπνησε" και πάλι...
Το ηφαίστειο Αίτνα στις ακτές της Σικελίας "βρυχάται" ξανά, παρουσιάζοντας από το βράδυ της Παρασκευής έντονη δραστηριότητα, βγάζοντας καπνό κι εκτοξεύοντας τέφρα και λάβα.
Το Εθνικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής της Ιταλίας (INGV) παρακολουθεί το φαινόμενο και υπενθυμίζει ότι το ηφαίστειο είχε «ξυπνήσει» ξανά στα τέλη Ιούλη, χωρίς να προκαλέσει καταστροφές.
Μέχρι στιγμής δεν έχουν εκκενωθεί πόλεις στην πλαγιά της Αίτνα. Οι αρμόδιες αρχές βρίσκονται σε εγρήγορση και παρακολουθούν το φαινόμενο.
Το Εθνικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής της Ιταλίας (INGV) παρακολουθεί το φαινόμενο και υπενθυμίζει ότι το ηφαίστειο είχε «ξυπνήσει» ξανά στα τέλη Ιούλη, χωρίς να προκαλέσει καταστροφές.
Μέχρι στιγμής δεν έχουν εκκενωθεί πόλεις στην πλαγιά της Αίτνα. Οι αρμόδιες αρχές βρίσκονται σε εγρήγορση και παρακολουθούν το φαινόμενο.
Παρασκευή, Αυγούστου 24, 2018
Εξωπλανήτες... Μέχρι στιγμής έχουν επιβεβαιωθεί τουλάχιστον 4.000 εξωπλανήτες διαφόρων μεγεθών...
Η βάση της ζωής ωστόσο, είναι, όπως φαίνεται, μία. Το νερό. Εφόσον ισχύει ο βασικός αυτός κανόνας και σε άλλες «γειτονιές» του Σύμπαντος, η τελευταία έρευνα που δημο-σιεύτηκε μετά από συγκέντρωση ικανού όγκου στοιχείων, οι πιθανότητες να υπάρχει ζωή και εκτός Γης είναι κάτι παραπάνω από σημαντικές. Σύμφωνα με την έρευνα, ένας στους τρεις εξωπλανήτες έχει νερό και ενδέχεται να φιλοξενεί προηγμένες μορφές ζωής.
24 Αυγούστου 1572... Η νύχτα (σφαγή) του Αγίου Βαρθολομαίου...
Η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου (γαλλικά: Massacre de la Saint-Barthélemy = Σφαγή
του Αγίου Βαρθολομαίου) αναφέρεται στη σφαγή των Γάλλων προτεσταντών (Ουγενό-
των) από τους Καθολικούς στο Παρίσι στις 24 Αυγούστου 1572, ανήμερα του Αγίου Βαρθολομαίου. Η σφαγή αυτή διήρκεσε δύο τουλάχιστον μέρες στην πρωτεύουσα και επεκτάθηκε στην επαρχία και υπολογίζεται πως δολοφονήθηκαν πάνω από 70 χιλιάδες
άνθρωποι.
Το τραγικό αυτό επεισόδιο των Θρησκευτικών Πολέμων της Γαλλίας ήταν αποτέλεσμα
τόσο θρησκευτικών, όσο και πολιτικών και κοινωνικών αιτίων. Ήταν αποτέλεσμα της βαθιάς διαίρεσης όλων των στρωμάτων του γαλλικού λαού, του ανταγωνισμού των οικογενειών Γκιζ και Βουρβόνων για την διαδοχή της ετοιμοθάνατης βασιλεύουσας δυναστείας των Βαλουά και αντικατόπτριζε επίσης τις εντάσεις μεταξύ της Γαλλίας
και της Ισπανίας, οι οποίες τροφοδοτούνταν από τις εξεγέρσεις στις Κάτω Χώρες.
Η ιστοριογραφική παράδοση θέλει ως κύριους υπαίτιους της σφαγής το βασιλιά Κάρο-
λο Θ΄ και τη μητέρα του, Αικατερίνη των Μεδίκων. Ελλείψει πηγών, οι ιστορικοί ακόμα
και σήμερα διαφωνούν για τον ακριβή ρόλο του στέμματος στο γεγονός αυτό. Το μόνο
που είναι σίγουρο είναι ότι υπήρξε βασιλική έγκριση για το μακελειό. Το πρωινό της
24ης Αυγούστου, ο Κάρολος Θ΄ είχε διατάξει τη διακοπή των δολοφονιών, αλλά δεν μπόρεσε να ανακόψει την οργή και το ζήλο του λαού.
Η σφαγή του Αγίου Βαρθολομαίου αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τους Γαλλικούς Θρησκευτικούς Πολέμους. Το κίνημα των Ουγενότων τραυματίστηκε από το χαμό πολ-
λών επιφανών αριστοκρατών ηγετών του, αλλά και από τις εσωτερικές ανακατατάξεις
και τη ριζοσπαστική αλλαγή των πεποιθήσεων τους: οι Γάλλοι προτεστάντες πλέον βρίσκονταν σε ανοιχτό πόλεμο με το στέμμα. Σε αντίθεση με τους τρεις προηγούμενους εμφύλιους πολέμους, δεν επρόκειτο για έναν πόλεμο ενάντια στην πολιτική του στέμμα-
τος, αλλά ενάντια στην ίδια την ύπαρξη της Γαλλικής μοναρχίας. Ήταν μια «από τις χειρότερες θρησκευτικές σφαγές του 16ου αιώνα». Σε όλη την Ευρώπη, ως γεγονός
χάραξε στο μυαλό των Προτεσταντών ότι «ο Ρωμαιοκαθολικισμός ήταν μια αιματο-
βαμμένη και δόλια θρησκεία».
*Από την Βικιπαίδεια
του Αγίου Βαρθολομαίου) αναφέρεται στη σφαγή των Γάλλων προτεσταντών (Ουγενό-
των) από τους Καθολικούς στο Παρίσι στις 24 Αυγούστου 1572, ανήμερα του Αγίου Βαρθολομαίου. Η σφαγή αυτή διήρκεσε δύο τουλάχιστον μέρες στην πρωτεύουσα και επεκτάθηκε στην επαρχία και υπολογίζεται πως δολοφονήθηκαν πάνω από 70 χιλιάδες
άνθρωποι.
Το τραγικό αυτό επεισόδιο των Θρησκευτικών Πολέμων της Γαλλίας ήταν αποτέλεσμα
τόσο θρησκευτικών, όσο και πολιτικών και κοινωνικών αιτίων. Ήταν αποτέλεσμα της βαθιάς διαίρεσης όλων των στρωμάτων του γαλλικού λαού, του ανταγωνισμού των οικογενειών Γκιζ και Βουρβόνων για την διαδοχή της ετοιμοθάνατης βασιλεύουσας δυναστείας των Βαλουά και αντικατόπτριζε επίσης τις εντάσεις μεταξύ της Γαλλίας
και της Ισπανίας, οι οποίες τροφοδοτούνταν από τις εξεγέρσεις στις Κάτω Χώρες.
Η ιστοριογραφική παράδοση θέλει ως κύριους υπαίτιους της σφαγής το βασιλιά Κάρο-
λο Θ΄ και τη μητέρα του, Αικατερίνη των Μεδίκων. Ελλείψει πηγών, οι ιστορικοί ακόμα
και σήμερα διαφωνούν για τον ακριβή ρόλο του στέμματος στο γεγονός αυτό. Το μόνο
που είναι σίγουρο είναι ότι υπήρξε βασιλική έγκριση για το μακελειό. Το πρωινό της
24ης Αυγούστου, ο Κάρολος Θ΄ είχε διατάξει τη διακοπή των δολοφονιών, αλλά δεν μπόρεσε να ανακόψει την οργή και το ζήλο του λαού.
Η σφαγή του Αγίου Βαρθολομαίου αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τους Γαλλικούς Θρησκευτικούς Πολέμους. Το κίνημα των Ουγενότων τραυματίστηκε από το χαμό πολ-
λών επιφανών αριστοκρατών ηγετών του, αλλά και από τις εσωτερικές ανακατατάξεις
και τη ριζοσπαστική αλλαγή των πεποιθήσεων τους: οι Γάλλοι προτεστάντες πλέον βρίσκονταν σε ανοιχτό πόλεμο με το στέμμα. Σε αντίθεση με τους τρεις προηγούμενους εμφύλιους πολέμους, δεν επρόκειτο για έναν πόλεμο ενάντια στην πολιτική του στέμμα-
τος, αλλά ενάντια στην ίδια την ύπαρξη της Γαλλικής μοναρχίας. Ήταν μια «από τις χειρότερες θρησκευτικές σφαγές του 16ου αιώνα». Σε όλη την Ευρώπη, ως γεγονός
χάραξε στο μυαλό των Προτεσταντών ότι «ο Ρωμαιοκαθολικισμός ήταν μια αιματο-
βαμμένη και δόλια θρησκεία».
*Από την Βικιπαίδεια
Η Βασιλική Βιβλιοθήκη του Ασουρμπανιμπάλ...
Ο σπουδαίος βαβυλωνιακός πολιτισμός έχει κληροδοτήσει στην οικουμένη κειμήλια ζηλευτά: τη στήλη του βασιλιά Χαμουραμπί, με τον κώδικα που ορίζει νόμους και
σκληρές ποινές υπογραμμίζοντας ωστόσο το τεκμήριο της αθωότητας, αλλά και τη
συλλογή με τα 25.000 πήλινα θραύσματα της Βιβλιοθήκης του Σαρδανάπαλου στη
Νινευή, του τελευταίου βασιλιά των Ασσυρίων. Το σπουδαίο αρχαιολογικό γεγονός
ήρθε στο φως στα μέσα του 19ου αιώνα από τον Austen Henry Layard στην πανάρ-
χαια πόλη της Μεσοποταμίας, εκεί που άκμασε ο Ασουρμπανιμπάλ και συγκέντρωσε
όλη τη γνώση της εποχής του (γύρω στο 650 π.Χ.). Περισσότεροι από 1.200 τόμοι φυλάσσονταν στη μεγαλύτερη και σπουδαιότερη βιβλιοθήκη του καιρού της, μεταξύ
των οποίων και κορυφαία έργα της ανθρωπότητας, όπως το Έπος του Γκιλγκαμές.
Οι αναλύσεις των θραυσμάτων αποκαλύπτουν ακόμα συνταρακτικά ντοκουμέντα,
όπως ας πούμε τη θρυμματισμένη πινακίδα με το κείμενο του Κατακλυσμού, τον
οποίο βρίσκουμε και στην Παλαιά Διαθήκη με πρωταγωνιστή τον Νώε! Η Νινευή καταστράφηκε το 612 π.Χ. από τους Σκύθες και τους Βαβυλώνιους, αν και τα θραύ-
σματα που επιβίωσαν φτάνουν και περισσεύουν για να ονομάσουν την αρχαιολογική ανακάλυψη της Βιβλιοθήκης του Σαρδανάπαλου μια από τις σπουδαιότερες όλων των εποχών…
*Αναδημοσίευση από το Weekend του newsbeast.gr
σκληρές ποινές υπογραμμίζοντας ωστόσο το τεκμήριο της αθωότητας, αλλά και τη
συλλογή με τα 25.000 πήλινα θραύσματα της Βιβλιοθήκης του Σαρδανάπαλου στη
Νινευή, του τελευταίου βασιλιά των Ασσυρίων. Το σπουδαίο αρχαιολογικό γεγονός
ήρθε στο φως στα μέσα του 19ου αιώνα από τον Austen Henry Layard στην πανάρ-
χαια πόλη της Μεσοποταμίας, εκεί που άκμασε ο Ασουρμπανιμπάλ και συγκέντρωσε
όλη τη γνώση της εποχής του (γύρω στο 650 π.Χ.). Περισσότεροι από 1.200 τόμοι φυλάσσονταν στη μεγαλύτερη και σπουδαιότερη βιβλιοθήκη του καιρού της, μεταξύ
των οποίων και κορυφαία έργα της ανθρωπότητας, όπως το Έπος του Γκιλγκαμές.
Οι αναλύσεις των θραυσμάτων αποκαλύπτουν ακόμα συνταρακτικά ντοκουμέντα,
όπως ας πούμε τη θρυμματισμένη πινακίδα με το κείμενο του Κατακλυσμού, τον
οποίο βρίσκουμε και στην Παλαιά Διαθήκη με πρωταγωνιστή τον Νώε! Η Νινευή καταστράφηκε το 612 π.Χ. από τους Σκύθες και τους Βαβυλώνιους, αν και τα θραύ-
σματα που επιβίωσαν φτάνουν και περισσεύουν για να ονομάσουν την αρχαιολογική ανακάλυψη της Βιβλιοθήκης του Σαρδανάπαλου μια από τις σπουδαιότερες όλων των εποχών…
*Αναδημοσίευση από το Weekend του newsbeast.gr
Κυριακή, Αυγούστου 12, 2018
Περσείδες...
Οι Περσείδες είναι βροχή διαττόντων (μετέωρα ή πεφταστέρια όπως είναι κοινώς γνω-
στά στην παράδοση). Στην πραγματικότητα δεν είναι αστέρια που «πέφτουν».
Πρόκειται για μικρά κομμάτια (μέχρι και σε μορφή σκόνης) τα οποία είναι απομεινάρια
του κομήτη Σουίφτ-Τάτλ (109P/Swift-Tuttle) και όταν εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με τεράστιες ταχύτητες καίγονται εξαιτίας της τριβής με την ατμόσφαιρα μέσα σε δευτερόλεπτα. Όποια από αυτά είναι αρκετά μεγάλα ώστε να φτάσουν στην επιφάνεια
της Γης ονομάζονται μετεωρίτες, ενώ όσα είναι τόσο λαμπρά που φαίνονται να σχίζουν
τον ουρανό ονομάζονται βολίδες. Συνήθως στο μέγιστο της βροχής πέφτει ένα μετέωρο
το λεπτό. Ονομάζονται Περσείδες, επειδή το ακτινοβόλο σημείο τους προβάλλεται στον αστερισμό Περσέα, φαίνεται δηλαδή σαν να έρχονται από την κατεύθυνση αυτή.
Το μεγαλύτερο μέρος του υλικού αυτού από τον κομήτη Σουίφτ-Τάτλ περιπλανάται στον διαπλανητικό χώρο εδώ και χίλια περίπου χρόνια αφότου εγκατέλειψε τον κομήτη.
Υπάρχει ωστόσο και μία σχετικώς νέα συνιστώσα, μία λωρίδα υλικού που αποσπάσθηκε
από τον κομήτη το έτος 1862. Ο ρυθμός των μετεώρων όταν η Γη συναντήσει αυτή την, πυκνή ακόμα, λωρίδα είναι πολύ υψηλότερος από ότι κατά την υπόλοιπη βροχή.
Η αρχή της βροχής είναι ορατή από τα μέσα Ιουλίου κάθε χρόνο, με την κορύφωση
μεταξύ 9 και 14 Αυγούστου, οπότε ο ρυθμός των μετεώρων φθάνει τα 60 και πλέον
ανά ώρα. Εξαιτίας της τροχιάς του κομήτη, από την οποία εξαρτάται η θέση του ακτινοβόλου σημείου, οι Περσείδες παρατηρούνται κυρίως να διασχίζουν το Βόρειο Ημισφαίριο της ουράνιας σφαίρας.
Πηγή πληροφοριών : Βικιπαίδεια
στά στην παράδοση). Στην πραγματικότητα δεν είναι αστέρια που «πέφτουν».
Πρόκειται για μικρά κομμάτια (μέχρι και σε μορφή σκόνης) τα οποία είναι απομεινάρια
του κομήτη Σουίφτ-Τάτλ (109P/Swift-Tuttle) και όταν εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με τεράστιες ταχύτητες καίγονται εξαιτίας της τριβής με την ατμόσφαιρα μέσα σε δευτερόλεπτα. Όποια από αυτά είναι αρκετά μεγάλα ώστε να φτάσουν στην επιφάνεια
της Γης ονομάζονται μετεωρίτες, ενώ όσα είναι τόσο λαμπρά που φαίνονται να σχίζουν
τον ουρανό ονομάζονται βολίδες. Συνήθως στο μέγιστο της βροχής πέφτει ένα μετέωρο
το λεπτό. Ονομάζονται Περσείδες, επειδή το ακτινοβόλο σημείο τους προβάλλεται στον αστερισμό Περσέα, φαίνεται δηλαδή σαν να έρχονται από την κατεύθυνση αυτή.
Το μεγαλύτερο μέρος του υλικού αυτού από τον κομήτη Σουίφτ-Τάτλ περιπλανάται στον διαπλανητικό χώρο εδώ και χίλια περίπου χρόνια αφότου εγκατέλειψε τον κομήτη.
Υπάρχει ωστόσο και μία σχετικώς νέα συνιστώσα, μία λωρίδα υλικού που αποσπάσθηκε
από τον κομήτη το έτος 1862. Ο ρυθμός των μετεώρων όταν η Γη συναντήσει αυτή την, πυκνή ακόμα, λωρίδα είναι πολύ υψηλότερος από ότι κατά την υπόλοιπη βροχή.
Η αρχή της βροχής είναι ορατή από τα μέσα Ιουλίου κάθε χρόνο, με την κορύφωση
μεταξύ 9 και 14 Αυγούστου, οπότε ο ρυθμός των μετεώρων φθάνει τα 60 και πλέον
ανά ώρα. Εξαιτίας της τροχιάς του κομήτη, από την οποία εξαρτάται η θέση του ακτινοβόλου σημείου, οι Περσείδες παρατηρούνται κυρίως να διασχίζουν το Βόρειο Ημισφαίριο της ουράνιας σφαίρας.
Πηγή πληροφοριών : Βικιπαίδεια
12 Αυγούστου... Από τη στήλη του Ριζοσπάστη... "Σαν σήμερα"...
1613 Πεθαίνει ο Κρητικός ποιητής Βιτσέντζος Κορνάρος.
1849 Γεννιέται ο Αμερικανός ζωγράφος Άμποτ Θάγιερ, θεωρούμενος και «πατέρας
του καμουφλάζ» στον πόλεμο.
1927 Η φραξιονιστική - «αντιπολιτευτική» ομάδα των «λικβινταριστών» πετυχαίνει
οριακή πλειοψηφία (4 έναντι 3) στην Περιφερειακή Επιτροπή της Κομματικής Οργά-
νωσης Πειραιά του ΚΚΕ και επιχειρεί να την χρησιμοποιήσει ως εφαλτήριο της φρα-ξιονιστικής πάλης σε όλο το Κόμμα. Η συντριπτική πλειοψηφία, όμως, των κομματικών μελών και η επαναστατική μειοψηφία στην ΠΕ τους χαλάνε τα σχέδια. Η ενότητα στην
ΠΕ της ΚΟ Πειραιά αποκαθίσταται στις 4 Νοέμβρη.
1927 Το Λαϊκό Κόμμα αποχωρεί από την κυβέρνηση συνασπισμού, προκαλώντας κυβερνητική κρίση. Σχηματίζεται κυβέρνηση «ευρέος συνασπισμού» με τα υπόλοιπα κόμματα της «οικουμενικής», υπό τον Αλ. Ζαΐμη.
1928 Πεθαίνει ο Τσέχος συνθέτης Λέος Γιάνατσεκ.
1933 Η αυταρχική κυβέρνηση του βιομηχάνου Γκεράρντο Ματσάντο ανατρέπεται στην Κούβα.
1951 Εκδίδεται η εφημερίδα «Ελεύθερα Συνδικάτα» ως όργανο του Κινήματος Ελεύθε-
ρου Συνδικαλισμού. Στη συνέχεια έγινε η εφημερίδα του «Δημοκρατικού Συνδικαλισ-
τικού Κινήματος» (ΔΣΚ).
1953 Ισχυρός σεισμός 7,2 Ρίχτερ πλήττει τα Επτάνησα. Ο συνολικός αριθμός των νεκρών ανήλθε σε 455, ενώ των αγνοουμένων σε 21 και των τραυματιών σε 2.412.
1965 Πεθαίνει ο Σκοτσέζος συνδικαλιστής Ουίλιαμ Γκάλαχερ, πρόεδρος του Κομμουνιστικού Κόμματος Μεγάλης Βρετανίας.
1849 Γεννιέται ο Αμερικανός ζωγράφος Άμποτ Θάγιερ, θεωρούμενος και «πατέρας
του καμουφλάζ» στον πόλεμο.
1927 Η φραξιονιστική - «αντιπολιτευτική» ομάδα των «λικβινταριστών» πετυχαίνει
οριακή πλειοψηφία (4 έναντι 3) στην Περιφερειακή Επιτροπή της Κομματικής Οργά-
νωσης Πειραιά του ΚΚΕ και επιχειρεί να την χρησιμοποιήσει ως εφαλτήριο της φρα-ξιονιστικής πάλης σε όλο το Κόμμα. Η συντριπτική πλειοψηφία, όμως, των κομματικών μελών και η επαναστατική μειοψηφία στην ΠΕ τους χαλάνε τα σχέδια. Η ενότητα στην
ΠΕ της ΚΟ Πειραιά αποκαθίσταται στις 4 Νοέμβρη.
1927 Το Λαϊκό Κόμμα αποχωρεί από την κυβέρνηση συνασπισμού, προκαλώντας κυβερνητική κρίση. Σχηματίζεται κυβέρνηση «ευρέος συνασπισμού» με τα υπόλοιπα κόμματα της «οικουμενικής», υπό τον Αλ. Ζαΐμη.
1928 Πεθαίνει ο Τσέχος συνθέτης Λέος Γιάνατσεκ.
1933 Η αυταρχική κυβέρνηση του βιομηχάνου Γκεράρντο Ματσάντο ανατρέπεται στην Κούβα.
1951 Εκδίδεται η εφημερίδα «Ελεύθερα Συνδικάτα» ως όργανο του Κινήματος Ελεύθε-
ρου Συνδικαλισμού. Στη συνέχεια έγινε η εφημερίδα του «Δημοκρατικού Συνδικαλισ-
τικού Κινήματος» (ΔΣΚ).
1953 Ισχυρός σεισμός 7,2 Ρίχτερ πλήττει τα Επτάνησα. Ο συνολικός αριθμός των νεκρών ανήλθε σε 455, ενώ των αγνοουμένων σε 21 και των τραυματιών σε 2.412.
1965 Πεθαίνει ο Σκοτσέζος συνδικαλιστής Ουίλιαμ Γκάλαχερ, πρόεδρος του Κομμουνιστικού Κόμματος Μεγάλης Βρετανίας.
Τρίτη, Αυγούστου 07, 2018
Ο κομήτης «Χαλκ» πλησιάζει τη Γη...
Ένας γιγάντιος πρασινωπής απόχρωσης κομήτης, που έχει βαφτιστεί «Απίστευτος Χαλκ» λόγω χρώματος και μεγέθους, διασχίζει αυτό τον καιρό τον ουρανό, πλησιάζοντας συνεχώς τον Ήλιο.
Ο «Χαλκ» θα κάνει σήμερα την κοντινότερη προσέγγισή του στη Γη, περνώντας σε απόσ-ταση ασφαλείας περίπου 113 εκατομμυρίων χιλιομέτρων.
Ο κομήτης, με την άχαρη επίσημη ονομασία C/2017 S3, είχε ανακαλυφθεί από το τηλεσ-κόπιο PanSTARRS στη Χαβάη το Δεκέμβριο του 2017. Πιθανότατα είναι η πρώτη φορά
που έχει «τρυπώσει» στην εσωτερική περιοχή του Ηλιακού μας συστήματος.
Οι έως τώρα παρατηρήσεις του έδειξαν δύο φωτεινές απροσδιόριστης αιτίας εκρήξεις πά-
νω στον κομήτη (μία στις 30 Ιουνίου και η δεύτερη μετά από δύο εβδομάδες), οι οποίες τον έκαναν ξαφνικά πολύ πιο φωτεινό. Η δεύτερη έκρηξη δημιούργησε ένα τεράστιο νέφος αερίων γύρω από τον κομήτη, το οποίο έχει μέγεθος σχεδόν διπλάσιο του Δία, φθάνοντας
σε έκταση έως 260.000 χιλιομέτρων.
Η πράσινη απόχρωση του κομήτη αποδίδεται στα μόρια κυανίου και άνθρακα, τα οποία ιοντίζονται, όταν θερμαίνονται από τον Ήλιο, με αποτέλεσμα τα ηλεκτρόνια και τα πρωτόνιά τους να διαχωρίζονται.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), o κομήτης θα κάνει μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο στα μέσα Αυγούστου και μετά θα αρχίσει να απομακρύνεται ξανά προς τις παγωμένες εσχατιές
του Ηλιακού μας συστήματος.
Πηγές πληροφοριών : NASA - ΑΠΕ - physicsgg.me
Ο «Χαλκ» θα κάνει σήμερα την κοντινότερη προσέγγισή του στη Γη, περνώντας σε απόσ-ταση ασφαλείας περίπου 113 εκατομμυρίων χιλιομέτρων.
Ο κομήτης, με την άχαρη επίσημη ονομασία C/2017 S3, είχε ανακαλυφθεί από το τηλεσ-κόπιο PanSTARRS στη Χαβάη το Δεκέμβριο του 2017. Πιθανότατα είναι η πρώτη φορά
που έχει «τρυπώσει» στην εσωτερική περιοχή του Ηλιακού μας συστήματος.
Οι έως τώρα παρατηρήσεις του έδειξαν δύο φωτεινές απροσδιόριστης αιτίας εκρήξεις πά-
νω στον κομήτη (μία στις 30 Ιουνίου και η δεύτερη μετά από δύο εβδομάδες), οι οποίες τον έκαναν ξαφνικά πολύ πιο φωτεινό. Η δεύτερη έκρηξη δημιούργησε ένα τεράστιο νέφος αερίων γύρω από τον κομήτη, το οποίο έχει μέγεθος σχεδόν διπλάσιο του Δία, φθάνοντας
σε έκταση έως 260.000 χιλιομέτρων.
Η πράσινη απόχρωση του κομήτη αποδίδεται στα μόρια κυανίου και άνθρακα, τα οποία ιοντίζονται, όταν θερμαίνονται από τον Ήλιο, με αποτέλεσμα τα ηλεκτρόνια και τα πρωτόνιά τους να διαχωρίζονται.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), o κομήτης θα κάνει μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο στα μέσα Αυγούστου και μετά θα αρχίσει να απομακρύνεται ξανά προς τις παγωμένες εσχατιές
του Ηλιακού μας συστήματος.
Πηγές πληροφοριών : NASA - ΑΠΕ - physicsgg.me
Χιροσίμα, στις 6 Αυγούστου 1945 - Ναγκασάκι στις 9 Αυγούστου 1945...
Με αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες τιμάμε τα θύματα του πυρηνικού ολοκαυτώματος στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Στον ιμπεριαλισμό καμία υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί.
Στον ιμπεριαλισμό καμία υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί.
Κυριακή, Αυγούστου 05, 2018
To σκάφος TESS της NASA άρχισε την αναζήτηση πλανητών...
Το Transiting Exoplanet Survey Satellite (TESS) είναι ο πιο σύγχρονος δορυφόρος της
NASA που αναζητά πλανήτες έξω από το ηλιακό μας σύστημα- γνωστούς ως εξωπλανήτες. Η αποστολή θα περάσει τα δύο επόμενα χρόνια παρακολουθώντας τα κοντινότερα και φωτεινότερα άστρα για περιοδικές μειώσεις της φωτεινότητάς τους. Αυτά τα συμβάντα, γνωστά ως φαινόμενα transits (περάσματα/ μεταβάσεις) υποδεικνύουν ότι ένας πλανήτης ίσως να περνά μπροστά από το άστρο του (από την οπτική γωνία του παρατηρητή).
Το TESS αναμένεται να εντοπίσει χιλιάδες πλανήτες μέσω αυτής της μεθόδου- και θεωρείται πως κάποιοι από αυτούς θα μπορούσαν να υποστηρίξουν και ζωή.
Η αποστολή θα «σαρώσει» σχεδόν το σύνολο του ουρανού, παρατηρώντας πάνω από 200.000 από τα κοντινότερα και φωτεινότερα άστρα. Σημαντική σε αυτή την προσπάθεια αναμένεται να είναι και η συμβολή του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, που προο-ρίζεται να εκτοξευτεί το 2019, ως προς την περαιτέρω ανάλυση των εξωπλανητών που ανακαλύπτονται από το TESS οι οποίοι παρουσιάζουν το περισσότερο ενδιαφέρον. Αξιοποιώντας αυτές τις δυνατότητες, οι επιστήμονες θα μπορέσουν να μελετήσουν τις ατμόσφαιρές τους, και, σε κάποιες ειδικές περιπτώσεις, να αναζητήσουν ενδείξεις ότι οι πλανήτες αυτοί μπορούν να υποστηρίξουν ζωή.
Σύμφωνα με τη NASA το TESS αναμένεται να μεταδώσει τα πρώτα του επιστημονικά δεδομένα πίσω στη Γη τον Αύγουστο, και από εκεί και πέρα περιοδικά κάθε 13,5 ημέρες,
μια φορά ανά περιστροφή γύρω από τη Γη, καθώς το διαστημόπλοιο προσεγγίζει πιο κον-
τά τον πλανήτη μας. H επιστημονική ομάδα του TESS θα αρχίσει την έρευνα πάνω στα δεδομένα αμέσως αφού φτάσει το πρώτο «πακέτο».
*Πηγές πληροφοριών : ΑΠΕ - physics4u.gr
NASA που αναζητά πλανήτες έξω από το ηλιακό μας σύστημα- γνωστούς ως εξωπλανήτες. Η αποστολή θα περάσει τα δύο επόμενα χρόνια παρακολουθώντας τα κοντινότερα και φωτεινότερα άστρα για περιοδικές μειώσεις της φωτεινότητάς τους. Αυτά τα συμβάντα, γνωστά ως φαινόμενα transits (περάσματα/ μεταβάσεις) υποδεικνύουν ότι ένας πλανήτης ίσως να περνά μπροστά από το άστρο του (από την οπτική γωνία του παρατηρητή).
Το TESS αναμένεται να εντοπίσει χιλιάδες πλανήτες μέσω αυτής της μεθόδου- και θεωρείται πως κάποιοι από αυτούς θα μπορούσαν να υποστηρίξουν και ζωή.
Η αποστολή θα «σαρώσει» σχεδόν το σύνολο του ουρανού, παρατηρώντας πάνω από 200.000 από τα κοντινότερα και φωτεινότερα άστρα. Σημαντική σε αυτή την προσπάθεια αναμένεται να είναι και η συμβολή του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, που προο-ρίζεται να εκτοξευτεί το 2019, ως προς την περαιτέρω ανάλυση των εξωπλανητών που ανακαλύπτονται από το TESS οι οποίοι παρουσιάζουν το περισσότερο ενδιαφέρον. Αξιοποιώντας αυτές τις δυνατότητες, οι επιστήμονες θα μπορέσουν να μελετήσουν τις ατμόσφαιρές τους, και, σε κάποιες ειδικές περιπτώσεις, να αναζητήσουν ενδείξεις ότι οι πλανήτες αυτοί μπορούν να υποστηρίξουν ζωή.
Σύμφωνα με τη NASA το TESS αναμένεται να μεταδώσει τα πρώτα του επιστημονικά δεδομένα πίσω στη Γη τον Αύγουστο, και από εκεί και πέρα περιοδικά κάθε 13,5 ημέρες,
μια φορά ανά περιστροφή γύρω από τη Γη, καθώς το διαστημόπλοιο προσεγγίζει πιο κον-
τά τον πλανήτη μας. H επιστημονική ομάδα του TESS θα αρχίσει την έρευνα πάνω στα δεδομένα αμέσως αφού φτάσει το πρώτο «πακέτο».
*Πηγές πληροφοριών : ΑΠΕ - physics4u.gr
Πέμπτη, Αυγούστου 02, 2018
2 Αυγούστου... Από τη στήλη του Ριζοσπάστη... "Σαν σήμερα"...
1824 Γεννιέται στη Λευκάδα ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης. Ποιητής και πολιτικός, από
τους μεγαλύτερους της Επτανησιακής Σχολής, με βαθιά επίδραση του ποιητικού του
έργου στη νεοελληνική λογοτεχνία. Σπούδασε στην Ιόνιο Ακαδημία και ύστερα παρακολούθησε νομικά στη Γενεύη και την Πίζα. Επηρεάστηκε βαθύτατα από το γαριβαλδινό κίνημα στην Ιταλία. Συμμετείχε στα αστικοδημοκρατικά επαναστατικά κινήματα της Ιταλίας και στη συνέχεια της Ουγγαρίας. Το 1851 επέστρεψε στη Λευκά-
δα και μετά το θάνατο του πατέρα του πήρε τη θέση του στην Ιόνιο Βουλή μεταπηδώ-
ντας στους Ριζοσπάστες.
Ορισμένα από τα σημαντικότερα έργα του είναι «Ο Καλόγιαννος», όπου υμνεί την
αγροτιά, «Η Πρωτομαρτιά» και, το πιο σπουδαίο, ο «Φωτεινός», το θέμα του οποίου
είναι από μια παλιά εξέγερση κατά των Φράγκων στη Λευκάδα. Ένα πολύ γνωστό
επίσης ποίημα του Βαλαωρίτη είναι και ο «Αστραπόγιαννος» (1866).
1922 Πεθαίνει ο Βρετανός (Σκοτσέζος) εφευρέτης του τηλεφώνου, Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ.
1934 Μετά το θάνατο του Χίντεμπουργκ, ο Αδόλφος Χίτλερ ανακηρύσσεται φίρερ (Πρόεδρος και πρωθυπουργός ταυτοχρόνως).
1940 Ιταλικό αεροπλάνο βομβαρδίζει ελληνικό περιπολικό σκάφος, ανάμεσα στα νησιά
της Αίγινας και της Σαλαμίνας.
1940 Δημιουργείται η Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μολδαβίας.
1944 Ανακοινώνεται Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ σχετικά με την τρέχουσα πολιτική κατάσταση και τα καθήκοντα του Κόμματος. Η Απόφαση καταλήγει στο σύνθημα:
«Όλο το Κόμμα σε συναγερμό. Όλοι επί ποδός πολέμου!».
1945 Λήγει στο Πότσδαμ της Γερμανίας η πρώτη μετά το τέλος του Β' Παγκόσμιου
Πολέμου Διάσκεψη, στην οποία συμμετείχαν οι ηγέτες των ΗΠΑ (Χ. Τρούμαν), της Σοβιετικής Ένωσης (Ι. Στάλιν) και της Βρετανίας (Ου. Τσόρτσιλ). Στη Διάσκεψη αποφασίστηκε η σύσταση Συμβουλίου από τους υπουργούς Εξωτερικών των πέντε
μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση, Βρετανία, Γαλλία και Κίνα) για την
κατάρτιση των συνθηκών ειρήνης. Για τη Γερμανία αποφασίστηκαν η διατήρηση
της στρατιωτικής της κατοχής από τις συμμαχικές δυνάμεις, ο αφοπλισμός της, η
τιμωρία των εγκληματιών πολέμου, ο έλεγχος της οικονομίας και η προσωρινή
κατοχή από την Πολωνία των ανατολικών εδαφών της γραμμής Οντερ - Νάισε.
1945 Πεθαίνει ο Ιταλός συνθέτης Πιέτρο Μασκάνι.
1950 Δημοσιεύεται στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» η απόφαση για τη δημιουρ-
γία της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ).
1980 Βομβιστική επίθεση στο σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολόνια στην Ιταλία έχει
ως αποτέλεσμα το θάνατο 85 ατόμων και τον τραυματισμό άνω των 200. Την επίθεση
έκανε η φασιστική οργάνωση «Nuclei Armati Rivoluzionari».
1990 Το Ιράκ εισβάλλει και προσαρτά το Κουβέιτ. Λίγους μήνες αργότερα (το Γενάρη
του 1991) οι ΗΠΑ θα ηγούνταν διεθνούς στρατιωτικής επέμβασης για την «απελευθέ-
ρωση» του Κουβέιτ (ουσιαστικά για τον έλεγχο των πετρελαίων της περιοχής), η οποία έμεινε στην Ιστορία ως «Πόλεμος του Κόλπου».
τους μεγαλύτερους της Επτανησιακής Σχολής, με βαθιά επίδραση του ποιητικού του
έργου στη νεοελληνική λογοτεχνία. Σπούδασε στην Ιόνιο Ακαδημία και ύστερα παρακολούθησε νομικά στη Γενεύη και την Πίζα. Επηρεάστηκε βαθύτατα από το γαριβαλδινό κίνημα στην Ιταλία. Συμμετείχε στα αστικοδημοκρατικά επαναστατικά κινήματα της Ιταλίας και στη συνέχεια της Ουγγαρίας. Το 1851 επέστρεψε στη Λευκά-
δα και μετά το θάνατο του πατέρα του πήρε τη θέση του στην Ιόνιο Βουλή μεταπηδώ-
ντας στους Ριζοσπάστες.
Ορισμένα από τα σημαντικότερα έργα του είναι «Ο Καλόγιαννος», όπου υμνεί την
αγροτιά, «Η Πρωτομαρτιά» και, το πιο σπουδαίο, ο «Φωτεινός», το θέμα του οποίου
είναι από μια παλιά εξέγερση κατά των Φράγκων στη Λευκάδα. Ένα πολύ γνωστό
επίσης ποίημα του Βαλαωρίτη είναι και ο «Αστραπόγιαννος» (1866).
1922 Πεθαίνει ο Βρετανός (Σκοτσέζος) εφευρέτης του τηλεφώνου, Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ.
1934 Μετά το θάνατο του Χίντεμπουργκ, ο Αδόλφος Χίτλερ ανακηρύσσεται φίρερ (Πρόεδρος και πρωθυπουργός ταυτοχρόνως).
1940 Ιταλικό αεροπλάνο βομβαρδίζει ελληνικό περιπολικό σκάφος, ανάμεσα στα νησιά
της Αίγινας και της Σαλαμίνας.
1940 Δημιουργείται η Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μολδαβίας.
1944 Ανακοινώνεται Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ σχετικά με την τρέχουσα πολιτική κατάσταση και τα καθήκοντα του Κόμματος. Η Απόφαση καταλήγει στο σύνθημα:
«Όλο το Κόμμα σε συναγερμό. Όλοι επί ποδός πολέμου!».
1945 Λήγει στο Πότσδαμ της Γερμανίας η πρώτη μετά το τέλος του Β' Παγκόσμιου
Πολέμου Διάσκεψη, στην οποία συμμετείχαν οι ηγέτες των ΗΠΑ (Χ. Τρούμαν), της Σοβιετικής Ένωσης (Ι. Στάλιν) και της Βρετανίας (Ου. Τσόρτσιλ). Στη Διάσκεψη αποφασίστηκε η σύσταση Συμβουλίου από τους υπουργούς Εξωτερικών των πέντε
μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση, Βρετανία, Γαλλία και Κίνα) για την
κατάρτιση των συνθηκών ειρήνης. Για τη Γερμανία αποφασίστηκαν η διατήρηση
της στρατιωτικής της κατοχής από τις συμμαχικές δυνάμεις, ο αφοπλισμός της, η
τιμωρία των εγκληματιών πολέμου, ο έλεγχος της οικονομίας και η προσωρινή
κατοχή από την Πολωνία των ανατολικών εδαφών της γραμμής Οντερ - Νάισε.
1945 Πεθαίνει ο Ιταλός συνθέτης Πιέτρο Μασκάνι.
1950 Δημοσιεύεται στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» η απόφαση για τη δημιουρ-
γία της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ).
1980 Βομβιστική επίθεση στο σιδηροδρομικό σταθμό της Μπολόνια στην Ιταλία έχει
ως αποτέλεσμα το θάνατο 85 ατόμων και τον τραυματισμό άνω των 200. Την επίθεση
έκανε η φασιστική οργάνωση «Nuclei Armati Rivoluzionari».
1990 Το Ιράκ εισβάλλει και προσαρτά το Κουβέιτ. Λίγους μήνες αργότερα (το Γενάρη
του 1991) οι ΗΠΑ θα ηγούνταν διεθνούς στρατιωτικής επέμβασης για την «απελευθέ-
ρωση» του Κουβέιτ (ουσιαστικά για τον έλεγχο των πετρελαίων της περιοχής), η οποία έμεινε στην Ιστορία ως «Πόλεμος του Κόλπου».
Τετάρτη, Αυγούστου 01, 2018
Πότε σχηματίστηκε ο σιδερένιος πυρήνας της Γης;
Η σφαίρα από συμπαγή σίδηρο που αποτελεί τον πυρήνα της Γης και έχει μέγεθος λίγο μεγαλύτερο από το νάνο πλανήτη Πλούτωνα, σχηματίσθηκε πριν από ένα έως ενάμισι δισεκατομμύριο χρόνια, σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις των επιστημόνων.
Οι ερευνητές υπολόγισαν επίσης ότι η «σιδερένια καρδιά» της Γης συνεχίζει να μεγα-
λώνει, αυξάνοντας τη διάμετρό της κατά περίπου ένα χιλιοστό κάθε χρόνο.
Ακόμη, σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, ο πυρήνας της Γης κρυώνει (απώλεια θερμότη-
τας προς την επιφάνεια) λιγότερο γρήγορα από ότι πίστευαν οι επιστήμονες έως τώρα.
Οι νέοι υπολογισμοί δείχνουν ότι το γήινο μαγνητικό πεδίο, το οποίο τροφοδοτείται από
τη συνεχή κυκλική ροή του ρευστού σιδήρου του εξωτερικού πυρήνα, που περιβάλλει
τον στερεό σίδηρο του εσωτερικού πυρήνα, θα συνεχίσει να υπάρχει για τουλάχιστον
ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι η Γη μπορεί να έχει το κεφάλι
της ήσυχο ότι για πολύ καιρό ακόμη θα προστατεύεται από ένα μαγνητικό πεδίο.
Η Γη σχηματίσθηκε ως πλανήτης πριν από περίπου 4,54 δισεκατομμύρια χρόνια, σχεδόν 100 εκατομμύρια χρόνια μετά τον σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος πέριξ του άστρου μας, του Ήλιου. Αρχικά ο πλανήτης μας ήταν μια μάζα από λιωμένα καυτά πετ-ρώματα, αλλά σταδιακά ψύχθηκε και απόκτησε μια στερεή επιφανειακή κρούστα που επέπλεε πάνω στο ρευστό εσωτερικό της Γης. Στη συνέχεια, αναπτύχθηκε η ατμόσφαιρα
και η ζωή.
Όμως ερώτημα παραμένει πότε στερεοποιήθηκε ο εσωτερικός πυρήνας από σίδηρο.
Οι έως τώρα εκτιμήσεις κυμαίνονταν από το ότι αυτό συνέβη πριν από μόλις 500 εκατ. χρόνια έως ότι συνέβη πριν από δύο δισεκατομμύρια χρόνια. Η νέα εκτίμηση τοποθετεί
το συμβάν κάπου ενδιάμεσα.
Το πότε η Γη απέκτησε μια στερεή «καρδιά» από σίδηρο, είναι σημαντικό, γιατί μόνο
τότε μπόρεσε να λειτουργήσει το «γεω-δυναμό» της, ώστε να τροφοδοτήσει το μαγνη-
τικό πεδίο της, το οποίο προστατεύει την ζωή στην επιφάνεια του πλανήτη μας από την επικίνδυνη ηλιακή ακτινοβολία.
Στον Άρη, υπήρχε ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο, αλλά εξαφανίσθηκε μόλις 500 εκατομ-
μύρια χρόνια μετά τη δημιουργία του. Αυτό εξηγεί σε μεγάλο βαθμό γιατί η Γη σφύζει σήμερα από ζωή, αλλά όχι ο γειτονικός μας πλανήτης.
Ο στερεός εσωτερικός πυρήνας της Γης ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά -ως διακριτός
από τον ρευστό εξωτερικό πυρήνα- το 1936 από τη Δανή σεισμολόγο και γεωφυσικό
Ίνγκε Λέμαν. Ο στερεός πυρήνας -που εκτός από σίδηρο περιέχει και νικέλιο- αρχίζει
σε βάθος περίπου 5.200 χιλιομέτρων και έχει ακτίνα περίπου 1.200 χιλιομέτρων.
Η θερμοκρασία του υπολογίζεται στους 5.400 βαθμούς Κελσίου, σχεδόν όσο και στην επιφάνεια του Ήλιου.
Πηγές πληροφοριών : «Nature» - phys.org
Οι ερευνητές υπολόγισαν επίσης ότι η «σιδερένια καρδιά» της Γης συνεχίζει να μεγα-
λώνει, αυξάνοντας τη διάμετρό της κατά περίπου ένα χιλιοστό κάθε χρόνο.
Ακόμη, σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, ο πυρήνας της Γης κρυώνει (απώλεια θερμότη-
τας προς την επιφάνεια) λιγότερο γρήγορα από ότι πίστευαν οι επιστήμονες έως τώρα.
Οι νέοι υπολογισμοί δείχνουν ότι το γήινο μαγνητικό πεδίο, το οποίο τροφοδοτείται από
τη συνεχή κυκλική ροή του ρευστού σιδήρου του εξωτερικού πυρήνα, που περιβάλλει
τον στερεό σίδηρο του εσωτερικού πυρήνα, θα συνεχίσει να υπάρχει για τουλάχιστον
ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι η Γη μπορεί να έχει το κεφάλι
της ήσυχο ότι για πολύ καιρό ακόμη θα προστατεύεται από ένα μαγνητικό πεδίο.
Η Γη σχηματίσθηκε ως πλανήτης πριν από περίπου 4,54 δισεκατομμύρια χρόνια, σχεδόν 100 εκατομμύρια χρόνια μετά τον σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος πέριξ του άστρου μας, του Ήλιου. Αρχικά ο πλανήτης μας ήταν μια μάζα από λιωμένα καυτά πετ-ρώματα, αλλά σταδιακά ψύχθηκε και απόκτησε μια στερεή επιφανειακή κρούστα που επέπλεε πάνω στο ρευστό εσωτερικό της Γης. Στη συνέχεια, αναπτύχθηκε η ατμόσφαιρα
και η ζωή.
Όμως ερώτημα παραμένει πότε στερεοποιήθηκε ο εσωτερικός πυρήνας από σίδηρο.
Οι έως τώρα εκτιμήσεις κυμαίνονταν από το ότι αυτό συνέβη πριν από μόλις 500 εκατ. χρόνια έως ότι συνέβη πριν από δύο δισεκατομμύρια χρόνια. Η νέα εκτίμηση τοποθετεί
το συμβάν κάπου ενδιάμεσα.
Το πότε η Γη απέκτησε μια στερεή «καρδιά» από σίδηρο, είναι σημαντικό, γιατί μόνο
τότε μπόρεσε να λειτουργήσει το «γεω-δυναμό» της, ώστε να τροφοδοτήσει το μαγνη-
τικό πεδίο της, το οποίο προστατεύει την ζωή στην επιφάνεια του πλανήτη μας από την επικίνδυνη ηλιακή ακτινοβολία.
Στον Άρη, υπήρχε ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο, αλλά εξαφανίσθηκε μόλις 500 εκατομ-
μύρια χρόνια μετά τη δημιουργία του. Αυτό εξηγεί σε μεγάλο βαθμό γιατί η Γη σφύζει σήμερα από ζωή, αλλά όχι ο γειτονικός μας πλανήτης.
Ο στερεός εσωτερικός πυρήνας της Γης ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά -ως διακριτός
από τον ρευστό εξωτερικό πυρήνα- το 1936 από τη Δανή σεισμολόγο και γεωφυσικό
Ίνγκε Λέμαν. Ο στερεός πυρήνας -που εκτός από σίδηρο περιέχει και νικέλιο- αρχίζει
σε βάθος περίπου 5.200 χιλιομέτρων και έχει ακτίνα περίπου 1.200 χιλιομέτρων.
Η θερμοκρασία του υπολογίζεται στους 5.400 βαθμούς Κελσίου, σχεδόν όσο και στην επιφάνεια του Ήλιου.
Πηγές πληροφοριών : «Nature» - phys.org
Α' Παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός Πόλεμος...
Σαν σήμερα... 1η Αυγούστου 1914, αρχίζει "επίσημα" ο Α' Παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός Πόλεμος. Αφορμή για την έκρηξη του πολέμου υπήρξε η δολοφονία του αρχιδούκα της Αυστροουγγαρίας Φραγκίσκου - Φερδινάνδου και της γυναίκας του από έναν Σέρβο εθνικιστή, στις 28 Ιούνη 1914. Επρόκειτο για τη μεγαλύτερη ανθρωποσφαγή έως τότε,
με 16 εκατομμύρια νεκρούς και 20 εκατομμύρια τραυματίες.
Ο πόλεμος έληξε στις 11 Νοέμβρη 1918.
με 16 εκατομμύρια νεκρούς και 20 εκατομμύρια τραυματίες.
Ο πόλεμος έληξε στις 11 Νοέμβρη 1918.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)