Ανακαλύφθηκαν τα απολιθώματα ενός άγνωστου μέχρι σήμερα είδους δεινοσαύρου....

Ομάδα παλαιοντολόγων ανακάλυψε στην Παταγονία τα απολιθώματα ενός άγνωστου 
μέχρι σήμερα είδους δεινοσαύρου. 
Ο δεινόσαυρος αυτός ζούσε πριν από περίπου 85 εκατ. έτη και οι ερευνητές του έδωσαν 
την ονομασία Tratayenia rosalesi. Ήταν σαρκοφάγος και σύμφωνα με τους ερευνητές αρκετά μεγάλος και σίγουρα πολύ μοχθηρός. 
Ο T.rosalesi κινούνταν στα δύο του πόδια και είχε μήκος (από την ουρά ως το κεφάλι) 
εννέα μέτρων γεγονός που τον καθιστά πιθανότατα το μεγαλύτερο σε μέγεθος θηρευτή 
στην Παταγονία την εποχή που ζούσε.Παρά το μεγάλο μέγεθος του τα ανατομικά του χαρακτηριστικά δείχνουν ότι ήταν σχετικά ελαφρύς και ευκίνητος γεγονός που τον καθιστούσε πραγματικά ασυναγώνιστο και δύσκολα θα του ξέφευγε κάποιο θήραμα 
που είχε βάλει στο μάτι. 
Ο Τ.rosalesi ανήκει σε μια οικογένεια δεινοσαύρων που ζούσαν στην Νότιο Αμερική και 
την Αυστραλία για την οποία γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα και το μόνο βέβαιο είναι 
ότι τα μέλη της σκορπούσαν τον τρόμο στις περιοχές που ζούσαν. 
Πρόκειται για την οικογένεια μεγαραπτοροειδών που έζησε στο Νότιο Ημισφαίριο για περίπου 20 εκατ. έτη (πριν από 105-85 εκατ. έτη). Η οικογένεια αυτή εντοπίστηκε τα τελευταία χρόνια και μέχρι στιγμής έχουν ανακαλυφθεί μόνο κάποια μέρη σκελετών 
αυτών των δεινοσαύρων για αυτό και δεν γνωρίζουμε πολλά για αυτούς. «Αν και παρα-μένουν μυστηριώδεις οι μεγαραπτοροειδείς δεινόσαυροι φαίνεται ότι ήταν από τους 
πιο δυναμικούς και μοχθηρούς σαρκοφάγους δεινοσαύρους» αναφέρει ο παλαιοντολόγος Ματ Λαμάνα του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Carnegie στις ΗΠΑ. 

*Αναδημοσίευση από το tovima.gr/science

Πολιτική γελοιογραφία από τον Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου (31/3 - 1/4)...

Σαν σήμερα... 31 Μάρτη 1727, φεύγει από τη ζωή, ένας πολύ μεγάλος φυσικός επιστήμονας, αλλά πολύ «μικρός» άνθρωπος… Ο Ισαάκ Νεύτων...

Newton Isaac (Νεύτων Ισαάκ) (1643 - 1727 κ.ε). Άγγλος φυσικός, μαθηματικός, 
αστρονόμος, φιλόσοφος, θεολόγος και αλχημιστής. 
Χαρακτηρίζεται δίκαια ως ο θεμελιωτής της κλασσικής φυσικής και της αστρονομίας, 
καθώς οι ανακαλύψεις του έπαιξαν καθοριστικό ρόλο και έδωσαν τεράστια ώθηση στην πρόοδο των θετικών επιστημών. 

Ο Newton ξεκινώντας από την παρατηρησιακή αστρονομία του Galileo Galilei (1564 - 
1642 κ.ε), αλλά και από τις θεωρητικές εκτιμήσεις του Johannes Kepler (1571 - 1630 κ.ε) 
για τις κινήσεις των πλανητών, διατύπωσε τους τρεις μνημειώδεις νόμους της κίνησης, 
οι οποίοι θεμελίωσαν και μαθηματικά τους νόμους του Kepler. 
Οι τρεις Νόμοι της Κίνησης του μεγάλου Άγγλου φυσικού, οι οποίοι αποτελούν και τη σπονδυλική στήλη της κλασικής μηχανικής, είναι οι παρακάτω : 1) Ο νόμος της αδρά-
νειας, με βάση τον οποίο κάθε σώμα διατηρεί την κατάσταση ακινησίας ή ευθύγραμμης ομαλής κίνησης, αν δεν ασκείται σε αυτό δύναμη ή ασκείται συνισταμένη δύναμη μηδέν. 
Σύμφωνα με τον πρώτο νόμο : α) Εισάγεται η έννοια της αδράνειας ως μία θεμελιώδης ιδιότητα της ύλης. Το αξίωμα της αδράνειας λέει πως κάθε υλικό σώμα έχει την ιδιότητα 
να διατηρεί την κινητική του κατάσταση σταθερή και να αντιδρά σε κάθε μεταβολή της, 
β) Ο νόμος έχει παγκόσμια ισχύ, δηλαδή ισχύει για τα επίγεια, αλλά και για τα ουράνια σώματα και γ) Οι δύο καταστάσεις, της ακινησίας και της ευθύγραμμης ομαλής κίνησης είναι ισοδύναμες. 
2) Ο θεμελιώδης νόμος της μηχανικής απαντά στο τι συμβαίνει, όταν σε ένα σώμα ασ-κούνται δυνάμεις. Η απάντηση είναι πως, η συνισταμένη των δυνάμεων που ασκούνται 
σε ένα σώμα, ισούται με το ρυθμό μεταβολής της ορμής του σώματος. Σε περίπτωση 
σταθερής μάζας, απλά ισούται με το γινόμενο της μάζας του σώματος, επί την επιτάχυν-
ση που αποκτά. Έτσι, σύμφωνα με το δεύτερο νόμο : α) Η επιτάχυνση που αποκτά ένα 
σώμα είναι ανάλογη με τη δύναμη που δέχεται και αντιστρόφως ανάλογη με τη μάζα του 
και β) Αν η δύναμη είναι σταθερή, τότε και η επιτάχυνση είναι σταθερή και το σώμα ακολουθεί ευθύγραμμη ομαλά επιταχυνόμενη κίνηση. 
3) Ο νόμος δράσης και αντίδρασης, ο οποίος λέει πως, οι δυνάμεις που εξασκούνται από 
την αλληλεπίδραση δύο σωμάτων είναι πάντα ίσες κατά το μέτρο και αντίθετες κατά τη φορά. Ο νόμος αυτός απορρέει από την «αρχής διατήρησης της ορμής», η οποία πρεσβεύ-
ει πως, για κάθε δράση μιας δύναμης, υπάρχει μια ίση και αντίθετη δύναμη αντίδρασης.
Έτσι σύμφωνα με τον τρίτο νόμο : α) Οι δυνάμεις πάντοτε εμφανίζονται ως ζεύγη ίσων 
και αντίθετων δυνάμεων και καλούνται «δράση» και «αντίδραση», β) Όλες οι δυνάμεις 
που παρουσιάζονται στην φύση (δυνάμεις τριβής, μαγνητικές, πυρηνικές, ηλεκτρικές κλπ), ακολουθούν τον τρίτο νόμο της κίνησης του Newton, γ) Οι δύο δυνάμεις, δράση και αντίδ-ραση, είναι ισοδύναμες και δημιουργούνται ταυτόχρονα. Δεν είναι η δράση η αιτία και η αντίδραση το αποτέλεσμα και δ) Επειδή οι δυνάμεις του ζεύγους, δηλαδή η δράση και η αντίδραση ασκούνται σε διαφορετικά σώματα, δεν μπορούν να προστεθούν ώστε να δώ-σουν συνισταμένη μηδέν, γιατί τότε θα ήταν αδύνατη κάθε κίνηση.
Επίσης, το 1666, διατύπωσε τον περίφημο «Νόμο της Βαρύτητας» ή «Νόμο της Παγκόσ-
μιας Έλξης», με βάση τον οποίο, δυο σώματα τα οποία βρίσκονται σε απόσταση μεταξύ τους, έλκονται αμοιβαία με δύναμη, η οποία είναι ανάλογη με το γινόμενο των μαζών 
τους και αντιστρόφως ανάλογη με το τετράγωνο της μεταξύ τους απόστασης. 
Με το νόμο αυτό, ο Newton εγκαθίδρυσε μια νέα κοσμολογική άποψη για τη βαρύτητα, 
η οποία κυριάρχησε για περίπου 2,5 αιώνες. 
Το 1915, ο Albert Einstein, με τη Γενική θεωρία της Σχετικότητας, αναθεώρησε αυτή την άποψη, λέγοντας αργότερα και το εξής αμίμητο : «Newton, forgive me…» (Νεύτωνα, συγχώρεσέ με…). 
Ο Newton μελέτησε ακόμη τη φύση του φωτός και με τη χρήση ενός πρίσματος ανέλυσε 
το λευκό φως στα επτά χρώματα που το αποτελούν. Είναι αυτός ο οποίος το 1668 κατασ-κεύασε το πρώτο κατοπτρικό τηλεσκόπιο, το οποίο φέρει το όνομά του. 
Καθοριστική ήταν και η συμβολή του στη θεμελίωση των σύγχρονων μαθηματικών και 
συγκεκριμένα του διαφορικού (έννοια της παραγώγου, παραγωγίσιμες συναρτήσεις, θεώρημα της μέσης τιμής, κυρτότητα κλπ) και του ολοκ-ληρωτικού λογισμού. 
Ιστορική έχει παραμείνει η επιστημονική διαμάχη του με το διάσημο, στην εποχή του, Γερμανό μαθηματικό, φυσικό και φιλόσοφο Gottfried Wilhelm Leibnitz (1646 - 1716 κ.ε), 
η οποία είχε να κάνει με την πατρότητα του ολοκληρωτικού λογισμού, αν και όπως αποδείχθηκε, επρόκειτο για δύο ανεξάρτητες εργασίες.
Επίσης, ο Newton υιοθέτησε την ξεχασμένη για αιώνες ατομική θεωρία του προσωκρα-
τικού Έλληνα φιλοσόφου Δημόκριτου (περ. 460 - 370 π.κ.ε), την οποία είχε επαναφέρει 
στο προσκήνιο Γάλλος επικούρειος φιλόσοφος, αστρονόμος, μαθηματικός και ιερέας 
Pierre Gassendi (1592 - 1655 κ.ε). 

Ο Isaac Newton γεννήθηκε το 1643, στο χωριό Woolsthorpe της επαρχίας Lincolnshire, 
στην ανατολική Αγγλία. Τις πρώτες σπουδές του τις ολοκλήρωσε στην κοντινή πόλη Grantham.
Το 1661, ο νεαρός Newton εισάγεται στο Κολλέγιο Trinity (Trinity College) του Κέμπριτζ (Cambridge). Παίρνει το πρώτο του πτυχίο το 1665 και μετά από τρία χρόνια ολοκληρώνει το μεταπτυχιακό του. 
Στο μεταξύ εκλέγεται μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας και αρχίζει έτσι και επίσημα την ερευνητική σταδιοδρομία του.
Το 1669 διορίζεται καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ (Cambri-dge), στη Λουκα-σιανή έδρα των μαθηματικών και διατήρησε αυτή τη θέση έως το 1696. Δίδασκε κυρίως μαθηματικά και οπτική. 
Ποτέ δεν θεωρήθηκε καλός δάσκαλος και η μακρόχρονη θητεία του στο Πανεπιστήμιο, 
δεν ήταν επιτυχής.
Κατά τη διάρκεια της θητεία του στο Πανεπιστήμιο, αλλά και στο υπόλοιπο της ζωής του, ιδιωτικά ασχολήθηκε, με τη μελέτη παλαιότερων συγγραφέων, με τα μαθηματικά και ιδιαίτερα τη γεωμετρία, τη φυσική, τη θεολογία (έρευνες πάνω στις γραφές και τις προ-φητείες), αλλά και την αλχημεία. Το μισό περίπου από το πλούσιο έργο του (περίπου 10 εκατ. λέξεων), αφορά κατά πρώτο λόγο, θεολογικές και μεταφυσικές προσεγγίσεις και 
κατά δεύτερο, αναλύσεις για τον καθαρισμό μεταλλευμάτων, την επεξεργασία και μετα-τροπή των μετάλλων, τις τεχνικές διαχωρισμού τους κλπ.
Υπήρξε μέλος του Αγγλικού κοινοβουλίου από το 1689 έως το 1690 και το 1703 εκλέχθηκε πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρείας (Royal Society).
Ο Newton δεν ήταν ιδιαίτερα αγαπητός ως άνθρωπος, κυρίως λόγω των ιδιοτροπιών του, αλλά και του δύστροπου και αυταρχικού του χαρακτήρα. 
Το 1713, σχεδόν 70 ετών, ανέλαβε τη διοίκηση του Βρετανικού νομισματοκοπείου, το 
οποίο είχε και την αρμοδιότητα για τη δίωξη των παραχαρακτών, οι οποίοι τιμωρούνταν μέχρι και με θανατική ποινή. 
Φρόντιζε να επιβάλλεται σχεδόν πάντα τη θανατική ποινή (απαγχονισμός ή διαμελισμός) και υπέγραφε όλες τις εντολές εκτελέσεως, χωρίς ποτέ να δεχτεί μετατροπή της σε μακρο-χρόνια φυλάκιση. Υπήρξε ιδιαίτερα σκληρός και «απάνθρωπος»…
Λιγότερο γνωστός είναι για τις αστρολογικές και αλχημιστικές του μελέτες και για τη θρησκοληψία του. Πίστευε κατά λέξη όλα τα ιερά βιβλία και προσπαθούσε επί σχεδόν 
50 χρόνια να «υπολογίσει», όπως δείχνουν εκτεταμένα κείμενα και σημειώσεις που βρέθηκαν μετά το θάνατό του (περί τις 4.500 σελίδες), πότε θα γίνει η δευτέρα παρουσία που επαγγέλλεται η Καινή Διαθήκη. 
Κάποια στιγμή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτό θα συμβεί το έτος 2060 κ.ε και ότι 
τότε θα αρχίσει η χιλιετής βασιλεία των αγίων! 
Προέβλεψε μάλιστα πως ανάμεσα στους αγίους θα βρίσκεται και ο ίδιος!
Πέθανε στο Λονδίνο (London), το 1727, σε ηλικία 84 ετών. 

Μετά το θάνατό του, ανακαλύφθηκαν στο σώμα του πολύ μεγάλες ποσότητες υδραργύ-
ρου, οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα προέρχονταν από τις αλχημικές του αναζητήσεις. 
Ο Newton υπήρξε ένας πολυγραφότατος επιστήμονας. Πολλά του έργα 
εκδόθηκαν και όλα διαβάστηκαν πολύ. Ξεχωριστή όμως θέση ανάμεσά τους κατέχει το τρίτομο έργο του «Philosophiæ Naturalis Principiæ Mathematica», δηλαδή «Μαθηματι-
κές Αρχές της Φυσικής Φιλοσοφίας» ή απλά «Principiæ», του οποίου η πλήρης έκδοση ολοκληρώθηκε το 1687 και το οποίο διαχρονικά αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα επιστημονικά έργα.

Κοσμάς Λεοντιάδης.

Το παρόν, αποτελεί λήμμα από το παράρτημα βιογραφιών, του υπό έκδοση τετράτομου έργου μου «Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό των Άστρων και των ουράνιων αντικειμένων».

Μια υπέροχη φωτογραφία του Νεφελώματος της Ίριδας, από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble...

Το Νεφέλωμα της Ίριδας (Iris Nebula) (NGC 7023 ή Caldwell 4), είναι ένα φωτεινό νεφέλωμα ανάκλασης*, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Κηφέα. 
Απέχει από το Ηλιακό μας σύστημα, περίπου 13.000 έτη φωτός και παρουσιάζει 
φαινόμενο μέγεθος (m) 6,80. 

*Στην αστρονομία τα νεφελώματα ανάκλασης είναι διαστρικά νέφη σκόνης και 
αερίου, τα οποία ανακλούν το φως ενός ή περισσότερων γειτονικών αστέρων.

Σαν σήμερα... 30 Μάρτη 1992, πεθαίνει ο Έλληνας αρχαιολόγος Mανόλης Aνδρόνικος (1919 - 1992)...

Ανακαλύφθηκε ένα νέο μεγάλο «αόρατο» όργανο στο ανθρώπινο σώμα...

Το ανθρώπινο σώμα συνεχίζει να μας εκπλήσσει. Επιστήμονες στις ΗΠΑ -μεταξύ των οποίων ένας ελληνικής καταγωγής γαστρεντερολόγος- ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν 
ένα νέο όργανο, άγνωστο έως τώρα, που μάλιστα φαίνεται να παίζει ρόλο σε διάφορες κοινές παθήσεις όπως ο καρκίνος.
Το όργανο απαρτίζεται από ένα δίκτυο καναλιών μεταφοράς υγρών μέσα στο σώμα, το 
οποίο, μεταξύ άλλων, πιθανώς χρησιμοποιούν και τα καρκινικά κύτταρα για την εξάπλω-
σή τους. Για «μια λεωφόρο μετακινούμενου υγρού» έκαναν λόγο οι επιστήμονες, οι οποίοι 
έκαναν την ανακάλυψη τυχαία στη διάρκεια γαστρεντερολογικών ενδοσκοπήσεων 
ρουτίνας.
Η περαιτέρω μικροσκοπική ανάλυση έφερε στο φως ένα είδος ρευστού, το οποίο μετα-κινείται μέσω καναλιών που υπάρχουν παντού στο σώμα. Κάθε ιστός του σώματος περιβάλλεται από ένα δίκτυο τέτοιων καναλιών, τα οποία από κοινού φαίνεται να απαρτίζουν ένα όργανο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή παθολογίας Νιλ Θάιζε της Ιατρικής Σχολής 
του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και τον Πέτρο Μπενιά της Ιατρικής Σχολής Icahn 
του Όρους Σινά και του Ιατρικού Κέντρου Mount Sinai Beth Israel της Ν. Υόρκης, που 
έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Scientific Reports» [Structure and 
Distribution of an Unrecognized Interstitium in Human Tissues], εκτιμούν ότι το νέο 
όργανο περιέχει περίπου το ένα πέμπτο του συνολικού όγκου των υγρών του ανθρωπίνου 
σώματος.
«Η ανακάλυψη μπορεί να επιφέρει δραματικές προόδους στην ιατρική», δήλωσε ο Θάιζε 
και τόνισε ότι το υγρό του οργάνου «είναι δυνατό να αποτελέσει ένα ισχυρό διαγνωστικό 
εργαλείο». Επίσης ίσως ανοίξουν νέοι δρόμοι στη θεραπεία διαφόρων ασθενειών.
Το δίκτυο των καναλιών, το οποίο εκχέεται στο λεμφικό σύστημα, βρίσκεται κάτω από την 
επιφάνεια του δέρματος και ανάμεσα στους μυς, διατρέχει την πεπτική οδό, τους πνεύμο-
νες και το ουροποιητικό σύστημα, ενώ περιβάλλει τις αρτηρίες και τις φλέβες. Πιθανώς, 
κατά τους επιστήμονες, λειτουργεί ως «αμορτισέρ», εμποδίζοντας τη ρήξη των ιστών των 
οργάνων, των μυών και των αγγείων μετά από κάποιο σοκ.

Οι επιστήμονες του έδωσαν την ονομασία «interstitium» (κάτι σαν «διαμέσιο»). Γιατί 
όμως έως τώρα ένα τόσο εκτεταμένο όργανο είχε περάσει απαρατήρητο; Επειδή κατά τις 
συνήθεις διαδικασίες απεικόνισης και επεξεργασίας των ιστών τα κανάλια του εν λόγω 
οργάνου «στραγγίζουν», ενώ και οι ίνες του κολλαγόνου που βοηθούν το δίκτυο να 
αποκτήσει στέρεη δομή, καταρρέουν και αυτές. Έτσι, τα κανάλια φαίνονται σαν το σκληρό 
τοίχωμα των πυκνών ιστών και όχι ως κανάλια γεμάτα υγρό. Η ανακάλυψή του οργάνου 
έγινε με τη βοήθεια ενός συνεστιακού ενδομικροσκοπίου λέιζερ, το οποίο «βλέπει» τους 
ζωντανούς ιστούς.
Εκτός όμως από το να περιβάλλουν και πιθανώς να προστατεύουν τους ιστούς, τα κανάλια 
του οργάνου φαίνεται να διευκολύνουν και τις μεταστάσεις του καρκίνου. Τα καρκινικά 
κύτταρα μπορούν να εισχωρήσουν σε αυτά τα κανάλια και έτσι άμεσα να βρεθούν μέσα 
στο λεμφικό σύστημα.
«Από τη στιγμή που θα βρεθούν εκεί, είναι σαν να κάνουν νεροτσουλήθρα. Έχουμε βρει 
ένα νέο παράθυρο στο μηχανισμό εξάπλωσης των όγκων», δήλωσε ο δρ Θάιζε.

Ήδη οι επιστήμονες μελετούν κατά πόσο η ανάλυση του υγρού μέσα στο νέο όργανο μπο-
ρεί να επιτρέψει την πιο έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου. Επίσης θεωρούν πιθανό ότι το 
όργανο εμπλέκεται σε άλλα προβλήματα υγείας, όπως τα οιδήματα, οι ηπατοπάθειες και 
οι φλεγμονώδεις διαταραχές.

*Αναδημοσίευση από το physicsgg.me

Δολοφονία του Νίκου Μπελογιάννη και των συντρόφων του...

Επιστήμονες ανακάλυψαν ένα γαλαξία χωρίς καθόλου σκοτεινή ύλη...

Οι γαλαξίες και η σκοτεινή ύλη πάνε χέρι-χέρι, καθώς δεν μπορείς να βρεις τον έναν, 
χωρίς να υπάρχει και η άλλη - έως τώρα τουλάχιστον. 
Όμως, για πρώτη φορά, οι αστρονόμοι βρήκαν ένα γαλαξία που φαίνεται να μην έχει 
σχεδόν καθόλου σκοτεινή ύλη, πράγμα που οι ίδιοι χαρακτήρισαν «σοκαριστικό», 
καθότι τελείως απρόσμενο.
Με δεδομένο αφενός ότι το Σύμπαν κυριαρχείται από τη σκοτεινή ύλη, που είναι πολύ περισσότερη (έως το 85% του συνόλου της ύλης στο Σύμπαν) από ότι η ορατή βαρυονική ύλη, και αφετέρου ότι η σκοτεινή ύλη αποτελεί το θεμέλιο που συγκρατεί τους γαλαξίες, 
η ανακάλυψη θεωρείται πραγματικά σημαντική. 

Ο ασυνήθιστος γαλαξίας είναι ο NGC1052-DF2, σε απόσταση 65 εκατομμυρίων ετών 
φωτός από τη Γη. Έχει περίπου το μέγεθος του δικού μας Γαλαξία, αλλά μόνο το ένα 
διακοσιοστό των άστρων του, ενώ -αντίθετα με τον δικό μας- δεν διαθέτει μαύρη τρύπα 
στο κέντρο του.
Ο γαλαξίας μελετήθηκε από πολλά τηλεσκόπια (Τζέμινι και Κεκ Χαβάης, διαστημικό 
Χαμπλ κ.α.) για να υπάρξει διασταύρωση των αποτελεσμάτων. Οι ερευνητές, με επικε-
φαλής τον Πίτερ βαν Ντόκουμ του Πανεπιστημίου Γέιλ των ΗΠΑ, έκαναν τη σχετική 
δημοσίευση στο περιοδικό "Nature".
«H εύρεση ενός γαλαξία χωρίς σκοτεινή ύλη είναι αναπάντεχη, επειδή αυτή η αόρατη 
μυστηριώδης ουσία αποτελεί την πιο κυρίαρχη όψη ενός γαλαξία» δήλωσε ο Ντόκουμ. 
«Επί δεκαετίες νομίζαμε ότι οι γαλαξίες ξεκινούν πάντα τη ζωή τους ως συσσωματώσεις 
της σκοτεινής ύλης. Στη συνέχεια συμβαίνουν όλα τα άλλα: αέριο πέφτει μέσα στη άλω 
της σκοτεινής ύλης, το αέριο μετατρέπεται σε άστρα, αυτά αργά μεγαλώνουν, ώσπου 
στο τέλος εμφανίζονται γαλαξίες όπως ο δικός μας. Όμως ο NGC1052-DF2 θέτει σε 
αμφισβήτηση τις κυρίαρχες ιδέες για το σχηματισμό των γαλαξιών».
«Αν υπάρχει καθόλου σκοτεινή ύλη σε αυτόν τον γαλαξία, θα είναι ελάχιστη. Τα άστρα 
του αρκούν για να εξηγήσουν όλη τη μάζα του και δεν φαίνεται να υπάρχει καθόλου 
έξτρα χώρος για τη σκοτεινή ύλη», πρόσθεσε. Από την άλλη, όπως είπε, «αυτό δείχνει 
ότι η σκοτεινή ύλη είναι ξεχωριστή από τους γαλαξίες. Είναι πραγματική, αλλά έχει τη 
δική της ξεχωριστή ύπαρξη από τα άλλα συστατικά των γαλαξιών». 
Με άλλα λόγια, προκύπτει το ερώτημα: αν ένας γαλαξίας δεν ξεκίνησε με αφετηρία 
τη σκοτεινή ύλη, η οποία στη συνέχεια προσέλκυσε βαρυτικά την κοινή ύλη, τότε πώς 
σχηματίσθηκε;

Οι επιστήμονες έκαναν λόγο για «ένα γαλαξία απόλυτο μυστήριο, που δεν προβλέπεται 
από καμία θεωρία, τα πάντα πάνω του είναι παράξενα. Είναι τελείως άγνωστο πώς είναι 
δυνατό να σχηματισθεί ένας τέτοιος γαλαξίας». Δεν αποκλείουν πλέον ότι πιθανώς υπάρ-
χουν περισσότεροι τρόποι για να δημιουργηθεί ένας γαλαξίας και όχι μόνο ξεκινώντας 
από ένα πυρήνα σκοτεινής ύλης. 
Οι αστρονόμοι θα ψάξουν μήπως βρουν και άλλους τέτοιους γαλαξίες στο Σύμπαν. Ήδη 
έχουν υποψίες για τρεις, τους οποίους θα παρατηρήσουν καλύτερα.

*Αναδημοσίευση από το physicsgg.me

Σαν σήμερα... 29 Μάρτη 2005, πεθαίνει ο Μίλτος Σαχτούρης (1919 - 2005), ένας από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς Έλληνες ποιητές...

Ιάκωβος Καμπανέλλης...

Σαν σήμερα… 29 Μάρτη 2011, φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 90 χρόνων, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, θεατρικός συγγραφέας και ακαδημαϊκός.

Υπήρξε ένας σεμνός και ακέραιος άνθρωπος, ένας αγωνιστής της ζωής… 
Το 1943 συνελήφθη από τους Γερμανούς και οδηγήθηκε στο στρατόπεδο συγκέν-
τρωσης του Μαουτχάουζεν, όπου και κρατήθηκε μέχρι το 1945.
Γνωστά θεατρικά του έργα είναι… Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια, Έβδομη μέρα 
της δημιουργίας, Η Αυλή των θαυμάτων, Ηλικία της νύχτας, Παραμύθι χωρίς όνο-
μα, Γειτονιά των Αγγέλων, Βίβα Ασπασία, Οδυσσέα γύρισε σπίτι, Αποικία των τι-
μωρημένων, Το μεγάλο μας τσίρκο και πολλά ακόμα.
Έγραψε επίσης σενάρια κινηματογραφικών ταινιών, όπως : Στέλλα, σε σκηνοθεσία 
Μιχάλη Κακογιάννη, Ο δράκος, σε σκηνοθεσία Νίκου Κούνδουρου, Η αρπαγή της Περσεφόνης, σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου.
Επίσης έγραψε και το βιβλίο Μαουτχάουζεν, όπου εξιστορεί όσα έζησε στο στρατό-
πεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης από το 1943 ως το 1945.
Mαουτχάουζεν (The Balad of Mauthausen), ονομάστηκε ο κύκλος τραγουδιών του 
Μίκη Θεοδωράκη, τα οποία αποτελούν μελοποίηση του αφηγηματικού έργου Μαουτ-
χάουζεν του Ιάκωβου Καμπανέλλη.

Επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ο Homo Sapiens αναμίχθηκε και με τους μυστηριώδεις Ντενίσοβαν...

Αποδεικνύεται ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι έχουν ένα πιο περίπλοκο παρελθόν από ότι νόμιζαν ως τώρα οι επιστήμονες. Έτσι, ερευνητές ανακάλυψαν ότι πληθυσμοί του Homo sapiens αντάλλαξαν το DNA τους, σε τουλάχιστον δύο περιοχές του κόσμου με μια μυστηριώδη ομάδα ανθρωποειδών γνωστών ως Ντενίσοβαν (Denisovans).
Οι Ντενίσοβανς φαίνεται να έχουν συμβάλει στη σύγχρονη ανθρώπινη γονιδιακή ομάδα – όχι τόσο σημαντική όσο οι Νεάντερταλ , αλλά αξιοσημείωτη.  Οι επιστήμονες πιστεύουν 
ότι έζησαν 50.000 χρόνια πριν, βασισμένοι σε εξέταση ενός μικρού δακτυλιοειδούς οστού κοριτσιού Ντενίσοβαν και ενός δοντιού που βρέθηκε σε ένα σπήλαιο της Σιβηρίας το 2008. Το νέο είδος ονομάστηκε Denisovan από το όνομα της σπηλιάς στα βουνά Altai της Σιβηρίας.
Οι επιστήμονες κατόρθωσαν το 2016 να ανιχνεύσουν το DNA των Denisovans σε αυτόχ-θονες κατοίκους που ζουν στην Παπούα Νέας Γουινέας και σε άλλα νησιά του Ειρηνικού – οι οποίοι βρέθηκαν να έχουν το 5% της καταγωγής του Ντενίσοβαν. Ορισμένοι ανατολικοί και νότιοι Ασιάτες έχουν σχεδόν 0,2%. (Οι Νεάντερταλ συνέβαλαν μεταξύ 1% και 4%  του γονιδιώματος σε ανθρώπους που ζουν σε διάφορες ηπείρους.).
Αλλά μετά από μια νέα έρευνα του DNA διαφόρων ανθρώπων, επιστήμονες από το Πανε-πιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ ανακαλύπτουν έκπληκτοι ένα νέο ξεχωριστό σύνολο 
με καταγωγή από Ντενίσοβαν μεταξύ ορισμένων σύγχρονων ανατολικών Ασιατών – ιδιαίτερα μεταξύ των Κινέζων Χαν, των Κινέζων Νταϊ και των Ιαπώνων. Αυτό το DNA 
από Ντενίσοβαν σχετίζεται στενότερα με το δείγμα που πήραμε από τα απολιθώματα 
που ανακαλύφθηκαν στη Σιβηρία, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό .
Αυτή η ανακάλυψη αποδεικνύει ότι υπήρχαν τουλάχιστον δύο διαφορετικοί πληθυσμοί 
των Ντενίσοβαν που ζούσαν στην Ασία και πιθανότατα κάπως γεωγραφικά απομακρυ-σμένοι.

Ο ερευνητής του Χάρβαρντ David Reich, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, χαρακτή-
ρισε την έρευνα ως «επανάσταση».  

Πηγές πληροφοριών : Cell - The Washington Post

Σαν σήμερα... 28 Μάρτη 2004, πεθαίνει ο Πίτερ Ουστίνοφ (Peter Alexander von Ustinov) (1921 - 2004), εξαίρετος Άγγλος ηθοποιός, θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός του κινηματογράφου και του θεάτρου...

Σαν σήμερα... 28 Μάρτη 1868, γεννιέται στην πόλη Νίζνι Νόβγκοροντ ο μαρξιστής συγγραφέας Μάξιμ Γκόρκι...

28 Μάρτη 1871… Η Κομμούνα του Παρισιού… Ο δοξασμένος προάγγελος μιας νέας κοινωνίας...

Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός καυτού εξωπλανήτη, ο οποίος περνά μπροστά από το μητρικό του άστρο...

Σύμφωνα με νέα μελέτη... Το οξυγόνο στην ατμόσφαιρα της Γης, εμφανίστηκε απότομα και γρήγορα...

Η Γη υπολογίζεται ότι δημιουργήθηκε πριν από περίπου 4,5 δισ. έτη και το οξυγόνο που σήμερα αποτελεί περίπου το 21% της ατμόσφαιρας για περίπου δύο δισ. έτη είχε ελάχιστη παρουσία στον πλανήτη.  Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία το οξυγόνο άρχισε να συσσωρεύεται αισθητά στη γήινη ατμόσφαιρα πριν από περίπου 2,3 δισεκατομμύρια χρόνια, στη διάρκεια μιας περιόδου που έχει ονομαστεί «Το Γεγονός της Μεγάλης 
Οξείδωσης». 
Το φαινόμενο αυτό αποτέλεσε τον καταλύτη για την εξέλιξη της ζωής στον πλανήτη μας. 
Οι πρωτόγονες μικροβιακές μορφές ζωής που είχαν κάνει την εμφάνισή τους στον πλανή-
τη μας στήριζαν την ύπαρξή τους σε «αναερόβιες» χημικές διεργασίες. Όταν το οξυγόνο άρχισε να κάνει δυναμικά αισθητή την παρουσία του στη Γη οι αναερόβιοι οργανισμοί εξωθήθηκαν σε εξαφάνιση και τη θέση τους κατέλαβαν μεγαλύτερες, πιο πολύπλοκες 
(και εν καιρώ πιο έξυπνες) αερόβιες μορφές ζωής, οι οποίες μπορούσαν να εκμεταλλευ-
θούν το οξυγόνο. 

Η επιστημονική κοινότητα δεν έχει καταλήξει στο αν το γεγονός της οξείδωσης ήταν μια σχετικά αργή διαδικασία ή αν συνέβη με ταχύ ρυθμό. Μια δημοφιλής θεωρία αναφέρει 
ότι το γεγονός της μεγάλης οξείδωσης ήταν μια διαδικασία που διήρκεσε μερικά εκ. έτη. Ερευνητές του Τμήματος Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου Πρίνστον με μελέτη τους 
που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science» υποστηρίζουν ότι η αύξηση των επιπέδων
του οξυγόνου στην ατμόσφαιρα έγινε απότομα και γρήγορα. 
Οι ερευνητές μελέτησαν κρυστάλλους αλατιού που ανέσυραν από ένα άνοιγμα βάθους 
περίπου δύο χλμ. το οποίο δημιουργήθηκε με γεώτρηση στις ακτές της λίμνης Ονέγκα 
της Ρωσίας. «Ήταν σαν να έριχνε κάποιος στην ατμόσφαιρα οξυγόνο με μια μάνικα. 
Δεν γνωρίζουμε ακόμη πώς συνέβη αυτό. Αν άλλαξε δραματικά ο κύκλος της παραγω-
γής και απελευθέρωσης οξυγόνου στην στεριά και τους ωκεανούς ή αν τα μικρόβια που 
υπήρχαν στην Γη αύξησαν σημαντικά τις ποσότητες του οξυγόνου που παρήγαγαν» 
δηλώνει η Κλάρα Μπλάτερ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.  

*Αναδημοσίευση από το tovima.gr/science

Η θεωρία της βαρύτητας του Αϊνστάιν θα δοκιμαστεί σ’ ένα άστρο που περνάει δίπλα από την μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία μας...

Υπάρχει μια μικρή ομάδα αστεριών που καλούνται S-αστέρια που περιστρέφονται επικίνδυνα κοντά στην υπερβαρέα μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία μας, που ονομάζεται Τοξότης Α* (Sagittarius A*, Sgr A*) . Αυτά τα  άστρα βρίσκονται 
τόσο κοντά στο κέντρο του Γαλαξία, που η τεράστια βαρύτητα τα αναγκάζει να 
κινούνται με ταχύτητες περίπου 2,5% της ταχύτητας του φωτός ή σχεδόν 27 εκα-
τομμύρια χιλιόμετρα / ώρα).
Ένα από αυτά τα αστέρια, το S0-2, θα κάνει την πλησιέστερη προσέγγισή του στη 
μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία μας αυτή την άνοιξη. Ο Τοξότης Α * – το πιο 
τεράστιο αντικείμενο στον Γαλαξία με πάνω από 4 εκατομμύρια φορές τη μάζα του 
Ήλιου – θα στρεβλώσει το άστρο και θα έλξει βαρυτικά το φως του, γεγονός που οι αστρονόμοι μπορούν να μετρήσουν από τη Γη, περίπου 26.000 έτη φωτός μακριά 
από το Γαλαξιακό Κέντρο, εκεί όπου βασιλεύει η υπερμεγέθη μαύρη τρύπα.

Οι αστρονόμοι περιμένουν το αστέρι, που είναι γνωστό ως Source 2 (S2 ή S0-2), να 
κάνει το στενό πέρασμα του στον Τοξότη A * εδώ και 16 χρόνια, το χρονικό διάστημα 
που χρειάζεται το μεγάλο αυτό αστέρι – περίπου 15 φορές τη μάζα του Ήλιου μας – 
να στραφεί γύρω από τον Τοξότη A*. Κάθε τροχιά, κάνει ένα στενό πέρασμα περίπου 
18 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τη μαύρη τρύπα. Στην πλησιέστερη προσέγγισή 
του που θα συμβεί σε λίγους μήνες, το S0-2 θα σκαρφαλώσει μέχρι τον ορίζοντα συμ-
βάντων του Τοξότη A *, τα σύνορα από τα οποία δεν μπορεί να διαφύγει ούτε το φως, 
σε μια απόσταση που είναι,περίπου, 2,5 φορές μόνο η απόσταση από τον Ήλιο έως τον Πλούτωνα.
Το γαλαξιακό αυτό γεγονός προσφέρει μια τέλεια ευκαιρία για να δοκιμάσουμε τη 
θεωρία της γενικής σχετικότητας του Αϊνστάιν. Σύμφωνα με τη θεωρία, η οποία έχει διαμορφώσει τον κορμό της αστροφυσικής για έναν αιώνα, ο χώρος δεν είναι στην πραγματικότητα άδειος αλλά μοιάζει με ένα «ύφασμα» που στρεβλώνεται από τα 
τεράστια αντικείμενα που παράγουν βαρύτητα. Μια συνηθισμένη απεικόνιση γι αυτό 
είναι μια μπάλα του μπόουλινγκ πάνω σε ένα τραμπολίνο, που θα τεντώσει το υλικό 
και οτιδήποτε τοποθετήσετε στο τραμπολίνο θα έτρεχε προς την μπάλα του μπόουλινγκ –
εκτός από αυτή την διαδικασία λαμβάνει χώρα στις τέσσερις διαστάσεις στα αστέρια 
και τις μαύρες τρύπες. Η αρκετά ισχυρή βαρύτητα, επομένως, στρεβλώνει τον χωροχ-
ρόνο, τεντώνει τις αποστάσεις και καθυστερεί (επιβραδύνει) τον χρόνο.
Όταν το S0-2 περάσει κοντά από τον Τοξότη A *, η υπερβαρέα μαύρη τρύπα θα δη-
μιουργήσει ένα «βαρυτικό φρέαρ δυναμικού» από το οποίο το φως του άστρου χρειά-
ζεται να ξεφύγει. Και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το φως από το S0-2 να μετατοπίζεται 
προς τα ερυθρά μέρη του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος (Redshift). Αυτή η μετατόπιση 
εμφανίζεται, επίσης, και όταν ένα αντικείμενο απομακρύνεται από τον παρατηρητή, 
αλλά η βαρυτική μετατόπιση προς το ερυθρό είναι ένα συγκεκριμένο φαινόμενο που 
προβλέπει η Γενική Σχετικότητα του Αϊνστάιν.
Θα είναι δε η πρώτη μέτρηση αυτού του είδους. Μάλιστα η βαρύτητα είναι η λιγότερο δοκιμασμένη από τις δυνάμεις της φύσης. Η θεωρία του Αϊνστάιν έχει περάσει όλες τις άλλες δοκιμές με επιτυχία μέχρι στιγμής, οπότε αν μετρηθούν αποκλίσεις, θα δημιουρ-
γηθούν σίγουρα πολλές ερωτήσεις σχετικά με τη φύση της βαρύτητας.

Ο Tuan Do και μια ομάδα αστρονόμων που χρησιμοποιούν το παρατηρητήριο Keck 
(στο ηφαίστειο Mauna Kea στη Χαβάη) πραγματοποίησε πρόσφατα παρατηρήσεις 
για να επιβεβαιώσει ότι το S0-2 δεν έχει κανένα συνοδό άστρο, όπως πολλοί από 
τους S-αστέρες που στρέφονται γύρω από την μαύρη τρύπα Τοξότη Α*. Το εύρημα 
αυτό ανακούφισε τους αστρονόμους που επιδιώκουν να παρατηρήσουν το στενό 
πέρασμα του S0-2, καθώς ένα ζεύγος άστρων θα εισάγει πρόσθετες παραμέτρους 
και θα καταστήσει τις μετρήσεις πιο περίπλοκες.

Τα περισσότερα S-αστέρια στην περιοχή του Τοξότη Α * είναι δυαδικά αστέρια, οπότε 
η ομάδα θα συνεχίσει να ερευνά αυτά τα αστέρια για να μάθει περισσότερα για τον 
τρόπο με τον οποίο σχηματίζονται και γιατί το S0-2 σχηματίστηκε χωρίς κανένα μεγάλο δυαδικό συνοδό άστρο.
Πριν από δεκαέξι χρόνια, την τελευταία φορά που ο S0-2 κατέληξε κοντά στο κενό, 
οι αστρονόμοι γνώριζαν την ύπαρξη του αστέρα, αλλά δεν είχαν παρατηρητήρια αρκε-
τά ισχυρά για να μετρήσουν την βαρυτική ερυθρή μετατόπιση. Αυτή τη φορά, η θεωρία 
της βαρύτητας του Αϊνστάιν θα τεθεί σε δοκιμασία με τη μεγαλύτερη ακρίβεια από ποτέ άλλοτε.

Η γενική θεωρία της σχετικότητας ήταν μια αποκάλυψη στον επιστημονικό κόσμο πριν 
103 χρόνια, αλλά εκτός από την ευρεία αποδοχή της, μελετήθηκαν και κάποιες δευτε-ρεύουσες διαφορές. Η κβαντική συμπεριφορά των σωματιδίων, ειδικότερα, φαίνεται 
να παραβιάζει τον νόμο του Αϊνστάιν. Με τις προσεχείς παρατηρήσεις, οι αστρονόμοι 
θα δοκιμάσουν τη θεωρία πιο σκληρά από ποτέ για να δουν αν αυτή κρατάει.

*Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα physics4u.gr

Γιούρι Αλεξέγιεβιτς Γκαγκάριν...

27 Μάρτη 1968... Σκοτώνεται μαζί με τον εκπαιδευτή του ενώ πετούσε με εκπαιδευτικό 
αεροπλάνο, ο Γιούρι Αλεξέγιεβιτς Γκαγκάριν, Σοβιετικός κοσμοναύτης, ο οποίος στις 
12 Απρίλη του 1961, έγινε ο πρώτος άνθρωπος που ταξίδεψε στο διάστημα και μπήκε 
σε τροχιά γύρω από τη Γη...

Φώτης Αγγουλές...

Σαν σήμερα... 27 Μάρτη 1964, πεθαίνει ο κομμουνιστής ποιητής Φώτης Αγγουλές... Φυλακίστηκε και εξορίστηκε για τη δράση του και η υγεία του υπέστη ανεπανόρθωτη ζημιά... Στάθηκε πάντα πιστός στις ιδέες του και έφυγε από τη ζωή νικητής... 

Ποιήματά του μεταφράστηκαν και εκδόθηκαν σε πολλές χώρες του κόσμου, όπως στη Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία, Σοβιετική Ένωση, Βουλγαρία, κ.α.

Το Καθιερωμένο Μοντέλο στοιχειωδών σωματιδίων...

Στις αρχές της δεκαετίας του ’30 οι φυσικοί νόμιζαν ότι είχαν ανακαλύψει όλο τον ατομικό 
κόσμο. Τα πρωτόνια, νετρόνια, ηλεκτρόνια καθώς και μερικά ακόμη σωματίδια που 
είχαν βρει έδιναν την εικόνα ενός τακτοποιημένου, οργανωμένου σχεδίου.  
Αλλά 30 χρόνια αργότερα η ειδυλλιακή αυτή εικόνα είχε χαθεί μια για πάντα. Οι φυσικοί 
βρέθηκαν να έχουν στα χέρια τους ένα τεράστιο πλήθος σωματιδίων, περίπου διακόσια 
σωματίδια, που είχαν ανακαλυφθεί, και προσπαθούσαν να τα κατατάξουν  σε ομάδες για
την καλύτερη εξήγησή τους. Συγχρόνως προσπαθούσαν να βρουν μοντέλα που θα μας 
έλεγαν   πως αλληλεπιδρούν μεταξύ τους τα θεμελιώδη δομικά υλικά του Σύμπαντος. 

Σήμερα... όπως δείχνει και η εικόνα της ανάρτησης, το Καθιερωμένο Μοντέλο στοιχειωδών 
σωματιδίων περιλαμβάνει τα 12 βασικά φερμιόνια και τα 4 βασικά μποζόνια. Έξι από τα 
σωματίδια στο Καθιερωμένο Μοντέλο είναι κουάρκ (σε μωβ χρώμα). Έξι σωματίδια είναι 
λεπτόνια. Κάθε μία από τις τρεις πρώτες στήλες σχηματίζει μια γενιά ύλης. Τα  καφέ τετρά-
γωνα δεξιά δείχνουν ποιό μποζόνιο (κόκκινο) ζευγαρώνει με ποιό φερμιόνιο (μωβ και πρά-
σινο). Σημειώστε ότι οι μάζες ορισμένων σωματιδίων υπόκεινται σε περιοδική επανεκτίμηση
από την επιστημονική κοινότητα.

*Απόσπασμα από άρθρο το οποίο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα physics4u.gr

Απότομη αύξηση της στάθμης της θάλασσας πριν 7.600 χρόνια στο Βόρειο Αιγαίο...

Μία απότομη άνοδος της στάθμης της θάλασσας, κατά τουλάχιστον ένα έως ενάμισι 
μέτρο, συνέβη στο Βόρειο Αιγαίο πριν από περίπου 7.600 χρόνια (δηλαδή περί το 
5600 π.Χ.), ενώ κάτι ανάλογο είχε συμβεί και νωρίτερα, πριν από 8.400 χρόνια. 
Τα περιστατικά αυτά είχαν πιθανότατα σημαντικές κοινωνικές και οικονομικές επιπ-
τώσεις στους ανθρώπους της περιοχής, βάζοντας «φρένο» στην ανάπτυξη των νεολι-
θικών γεωργικών οικισμών και του πολιτισμού, καθώς μεγάλες παράκτιες εκτάσεις 
θα βρέθηκαν ξαφνικά κάτω από το νερό.

Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας έρευνας Γερμανών επιστημόνων, που βασίζεται 
στη μελέτη των απολιθωμάτων μικροσκοπικών αρχαίων θαλάσσιων οργανισμών που 
έχουν διατηρηθεί στα ιζήματα του βυθού της θάλασσας του Βορείου Αιγαίου.
Οι ερευνητές του Κέντρου Βιοποικιλότητας και Κλιματικών Ερευνών Σένκενμπεργκ 
και του Ινστιτούτου Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου Γκέτε της Φρανκφούρτης, με 
επικεφαλής τον καθηγητή Γιενς Χέρλε, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο Scientific 
Reports.

«Κατά προσέγγιση πριν από 7.600 χρόνια, η στάθμη της θάλασσας πρέπει να ανέβηκε 
απότομα στις περιοχές της Μεσογείου που συνορεύουν με τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. 
Το Βόρειο Αιγαίο, η Θάλασσα του Μαρμαρά και η Μαύρη Θάλασσα κατέγραψαν μια 
ανύψωση άνω του ενός μέτρου. Αυτό οδήγησε στο πλημμύρισμα των χαμηλών παράκ-
τιων περιοχών, οι οποίες θα είχαν υπάρξει ιδανικές για δημιουργία οικισμών» δήλωσε 
ο δρ Χέρλε.

Η Νεολιθική Εποχή σίγουρα, σηματοδότησε την μετάβαση από μια κοινωνία κυνηγών-
τροφοσυλλεκτών σε μια κοινωνία γεωργών-κτηνοτρόφων. Με κοιτίδα της την Μέση 
Ανατολή, η γεωργική επανάσταση εξαπλώθηκε προς τη νοτιοανατολική Ευρώπη και 
το Αιγαίο. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές δείχνουν όμως ότι πριν από 7.600 χρόνια 
υπήρξε μια ανεξήγητη και απότομη ύφεση στη δημιουργία τέτοιων οικισμών. 
Οι Γερμανοί επιστήμονες με τη νέα μελέτη τους πιστεύουν ότι κατά πάσα πιθανότητα 
βρήκαν μία εξήγηση γι' αυτό.

Οι ερευνητές πήραν ένα δείγμα (πυρήνα) από το βυθό του Βορείου Αιγαίου και η μελέτη 
των μικροοργανισμών του βυθού, συγκεκριμένα του απολιθωμένου φυτοπλαγκτού του είδους Emiliana huxleyi, που υπάρχουν μέσα σε αυτά τα ιζήματα, επέτρεψε στους επισ-
τήμονες να κάνουν εκτιμήσεις για τις διαχρονικές μεταβολές, όσον αφορά την περιεκτι-
κότητα των επιφανειακών υδάτων του Αιγαίου σε αλάτι και, κατ' επέκταση, για τη στάθ-
μη του νερού.
Η ανάλυση αποκάλυψε δύο απότομες μειώσεις της αλατότητας πριν από 8.400 και πριν 
από 7.600 χρόνια, οι οποίες μπορούν να εξηγηθούν, κατά τους επιστήμονες, μόνο από το 
γεγονός ότι μεγαλύτεροι όγκοι νερού χαμηλής περιεκτικότητας σε αλάτι θα έρρευσαν από 
τη Μαύρη Θάλασσα (Εύξεινο Πόντο) προς τη θάλασσα του Βορείου Αιγαίου. Αυτό θα είχε 
ως συνέπεια μια απότομη άνοδο της στάθμης της θάλασσας σε εκείνες τις δύο περιπτώσεις.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι υπήρξαν εκτεταμένες πλημμύρες κατά μήκος των ακτών του 
Βορείου Αιγαίου, που συνέπεσαν με δύο αντίστοιχες υφέσεις στη νεολιθική γεωργική και 
τεχνολογική επανάσταση. Η πιο παλαιά άνοδος των υδάτων (πριν από 8.400 χρόνια, 
δηλαδή περί το 6400 π.Χ.) φαίνεται να συμπίπτει με αρχαιολογικά ευρήματα, σύμφωνα 
με τα οποία οι παράκτιοι οικισμοί είχαν τότε περίπου αντιμετωπίσει σημαντικά εμπόδια 
στην ανάπτυξή τους. Το δεύτερο πλήγμα για τους κατοίκους της περιοχής ήλθε 800 χρό-
νια αργότερα, με τη νέα άνοδο των υδάτων και με τις νέες πλημμύρες που ακολούθησαν.
Η μελέτη ενός αντίστοιχου δείγματος (πυρήνα) από το βυθό του Νοτίου Αιγαίου, που 
είχε ληφθεί στο παρελθόν, δεν είχε δείξει τις ίδιες εποχές στο παρελθόν ανάλογα φαινό-
μενα με το Βόρειο Αιγαίο.
Συνδέοντας το παρελθόν με το μέλλον, ο Χέρλε προειδοποίησε ότι «εξαιτίας της κλιματι-
κής αλλαγής αναμένουμε η παγκόσμια στάθμη των θαλασσών να ανέβει έως ένα μέτρο 
μέσα στα επόμενα 100 χρόνια. Εκατομμύρια άνθρωποι μπορεί να εκτοπισθούν από τις 
παράκτιες περιοχές, με σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις».

*Αναδημοσίευση από το tovima.gr/science

Πρόσεχε φίλε... Πρόσεχε πολύ...

Λούντβιχ βαν Μπετόβεν...

Η νέα μας ιστοσελίδα "Με τις νότες και τους στίχους συντροφιά..."

Η νέα μας ιστοσελίδα "Με τις νότες και τους στίχους συντροφιά..." είναι σχεδόν έτοιμη... 
Μπορείτε να την επισκεφθείτε στην διεύθυνση https://notes-stixoi.blogspot.de/

Γεωλογική Χρονική Κλίμακα...

Έτσι ακριβώς Ρήγα...

Ο αγώνας για λευτεριά, για κοινωνική δικαιοσύνη και για την προκοπή των λαών 
δεν σταμάτησε... Συνεχίζεται… Κι εμείς συνεχίζουμε στο δρόμο που χαράξατε..
Μέχρι την τελική δικαίωση... και σε πείσμα όλων αυτών που λιποτακτούν και σκύ-
βουν το σβέρκο σε ντόπιους και ξένους δυνάστες... σε πείσμα όλων αυτών που 
παραχαράζουν την ιστορία... που αλλοιώνουν το νόημα των αγώνων και αποπρο-σανατολίζουν τους λαούς με τα εθνικιστικά και διχαστικά τους παραληρήματα…

Κοσμάς Λεοντιάδης

25 του Μάρτη σήμερα...

Η ιστορία αυτού του τόπου είναι μεγάλη και οι σκοταδιστές πήραν από αυτήν όσα 
τους βόλευαν... 
Εμείς όμως γνωρίζουμε... γνωρίζουμε καλά... Ξέρουμε όσα δεν μας έμαθαν στα 
ταξικά τους σχολειά... 
Σκύβουμε ευλαβικά το κεφάλι μπροστά στους πραγματικούς αγωνιστές του λαού... 
Δεν μπορούν να μας τυφλώσουν οι "αιματολογικοί" σωβινισμοί τους και οι "καθα-
ρότητες"... ούτε και οι όποιες ιστορικές διαστρεβλώσεις τους...
Συνεχίζουμε τον αγώνα για λευτεριά και δικαιοσύνη... Δεν προσκυνάμε τους σημε-
ρινούς "κατακτητές" και τους σύγχρονους κοτζαμπάσηδες και πασάδες... 

Κοσμάς Λεοντιάδης

Μετά την μελέτη του DNA... Ανατροπή με τον «εξωγήινο» της χιλιανής ερήμου...

Ήταν μία πραγματικά ασυνήθιστη ανακάλυψη ο ανθρωποειδής σκελετός με μήκος μό-
λις 15 εκατοστών, με μόνο δέκα ζεύγη πλευρών αντί για τα συνήθη 12 και κυρίως με ένα «εξωγήινο» κωνικό κεφάλι, που είχε ανακαλυφθεί το 2003 στην έρημο Ατακάμα της 
Χιλής, μέσα σε ένα δερμάτινο σάκο πίσω από μια ερειπωμένη εκκλησία. 
Πήρε το παρατσούκλι «Άτα» και μέσω της μαύρης αγοράς αρχαιολογικών ευρημάτων κατέληξε στα χέρια ενός Ισπανού συλλέκτη, ο οποίος πίστεψε ότι απέκτησε τον πρώτο σκελετό εξωγήινου. Ουκ ολίγοι άνθρωποι είχαν την ίδια άποψη.

Τώρα, με αρκετή καθυστέρηση, επιστήμονες στις ΗΠΑ πραγματοποίησαν μια πλήρη γενετική ανάλυση του σκελετού και αποφάνθηκαν ότι αναμφίβολα το DNA του είναι ανθρώπινο. Ο «Άτα» είναι θηλυκού γένους και αποτελεί ένα μίγμα ευρωπαϊκών και νοτιοαμερικανικών ινδιάνικων γονιδίων, όπως θα περίμενε κανείς από μία κάτοικο 
της Χιλής.
Η ασυνήθιστη εμφάνισή της αποδίδεται κατά πάσα πιθανότητα σε μια σειρά από σπά-
νιες γενετικές μεταλλάξεις, μερικές από τις οποίες ανακαλύπτονται για πρώτη φορά. 
Οι μεταλλάξεις αυτές συνδέονται με νανισμό, σκολίωση και άλλες αναπτυξιακές και μυοσκελετικές διαταραχές.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων του Σαν Φρανσίσκο και του Στάνφορντ στην Καλι-
φόρνια, με επικεφαλής την ειδικό στη βιοπληροφορική Σαντσίτα Μπατατσάρια, που 
έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γενετικής «Genome Research» δήλωσαν 
ότι ο μύθος περί εξωγήινης καταγωγής καταρρίπτεται οριστικά.

Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο σκελετός προέρχεται από ένα κορίτσι 
έξι έως οκτώ ετών από την περιοχή των Άνδεων, που πέθανε πριν περίπου 40 χρόνια. 
Όπως είπαν, ήλθε η ώρα να επιστραφεί στη γεννέτειρά της και να ταφεί κανονικά.

*Αναδημοσίευση από το tovima.gr/science